In het hotel waar we vannacht hebben geslapen was om 07:30 ontbijt. Het zag er heerlijk uit. Veel keuze en zelfs heet water gekregen voor in de thermosfles. Voor ons kopje koffie onderweg.

Het had vannacht geregend en nu is de temperatuur goed om te wandelen. Na 5 km kwamen we door een groot park met een prachtig meer(Pantano de La Grajera). Juist op het moment toen we daar liepen ving een visser een grote forel. Er fietsten ook twee mensen langs ons en we herkenden aan het gele plaatje achterop de fiets dat het Nederlanders waren. Gerard riep “Nederland“ en ze stopten. Even gebabbeld. Ze kwamen uit de omgeving van Venray. Ze hadden nog geen Nederlanders ontmoet.

Even verderop in het park kon je naar de wc en wat eten, maar het barretje was inmiddels alweer gesloten. Dan maar onze meegebrachte koffie drinken. Een eekhoorn was wel erg nieuwsgierig en klom bijna op mijn rug om te zien of er wat te eten was. De ganzen bij het restaurant stonden ook voor een gesloten deur.

Aan het einde van het park stond een klein kraampje van een oude man die schelpen en andere souveniertjes over de Camino verkocht en fruit en gaf een stempel in ons boekje. Nu konden we doorlopen naar Navarrete. Dat was onze volgende pauze. Ik fotografeerde onderweg nog El Torro bovenop de berg.
In Navarrete bij de kerk (Iglesia de la Asuncion) een tortilla gegeten. Een Canadese pelgrim herkende ons en we dronken samen een kopje koffie. De lekkerste koffie volgens hem. Hij was er al een paar jaar eerder geweest. Na de koffie nog even de kerk van binnen bekijken. Wat een pracht en praal !! Het was er heel donker en om een mooie foto te kunnen nemen, kon je een euro betalen en dan gingen de lichten aan.

Rond 13:30 waren we in Ventosa bij ons hotel. Even binnen wachten op het inchecken en we konden naar onze kamer. Er is een wasservice en daar maakten we graag gebruik van.Binnen twee uur was alles gewassen, gedroogd en opgevouwen.!! Na een verfrissende douche gaan we een biertje drinken bij de enige bar in het dorpje en wat tapas eten (calamaris en croquettas). Het diner is in het hotel vandaag. Daar kon je reserveren. Bij de bar kon je ook dineren, maar soms ging de bar zomaar dicht als de eigenaresse er zin in had en dan de volgende dag pas weer open. Dus het risico op geen eten namen we niet Gelukkig maar, want inderdaad ging de bar om 16:00 dicht en niet meer open

In ons hotel slapen ook enkele Duitse pelgrims die we onderweg ook al hadden ontmoet. Gerard heeft voor hen nog de slaapplaats geregeld voor morgen in de herberg in Azofra. Daar slapen wij morgen ook. Ze waren erg dankbaar, want ze spreken geen Spaans of Engels en zo zijn ze ook zeker van een plekje. Gerard spreekt tenslotte ook al een beetje Spaans (dos cervezas)
Het eten was geweldig. We zaten aan een mooi gedekte tafel met drie Fransen, twee Duitsers en twee uit Puerto Rico. De voertaal was engels en Gerard vertaalde voor de Duitse mensen en ik een beetje voor de Fransen. Na het eten regelde de vrouw uit Puerto Rico bij de hoteleigenaar een whiskey en daarna kwam ze met een borreltje. Het was een zelfgemaakte borrel die bestond uit bessen die alleen in het Baskenland groeit. Er is zelfs “Ein Prosit” gezongen. Het was erg gezellig. Nu lekker slapen.

Morgen de volgende etappe naar Azofra

Geschreven door Langenweg