Om half 6 ging de wekker. Omdat we niet zeker waren van een slaapplek in het plaatselijke klooster in San Juan de Ortega hadden we besloten om vroeg te vertrekken. Het was nog schemerig buiten.

Het eerste dorpje dat we doorliepen was nog in diepe rust. Dus nog geen ontbijt. Het tweede dorpje had geen winkel. Weer geen ontbijt. Eindelijk na 8 km ons welverdiende kopje koffie en als ontbijt een vers gebakken stuk tortilla. Zo hebben we energie getankt voor de volgende kilometers. En Gerard regelde er heet water voor een bakkie koffie onderweg.

We lopen door het bos en de route is prachtig. Het is nog fris zo in de vroege morgen. Heerlijk !!!
Bij een monument van de Spaanse burgeroorlog ,waar soldaten waren gefusilleerd, stonden allemaal bankjes en daar stopten we ook even. Er zat een meisje en Gerard vroeg aan haar hoe het ging. Ze had geen fut meer zei ze. Gerard bood haar een koffie aan en een broodje. Dat accepteerde ze en tijdens ons gesprek bleek ze ook Shuen te kennen. Shuen had over ons verteld en ze was blij ons nu ook te hebben ontmoet. We maakten een foto en die stuurde ze later naar hem toe.

We hebben ongeveer 200 meter hoogteverschil moeten overbruggen. Vandaag dus veel klimmen en flink wat energie verbruikt. Nog een laatste pauze in het bos bij een kraampje. De man van het kraampje was stukken hout aan het beschilderen en ondertussen fruit en koffie en broodjes aan het verkopen. Net toen we weer verder wilden gaan kwam onze Duitse vriend Axel aanlopen. Eindelijk een foto gemaakt samen en telefoonnummer uitgewisseld. Zo konden we beter contact houden.

In San Juan de Ortega aangekomen konden we na een kwartier onze slaapplaats regelen in het klooster. We slapen vanavond met 18 personen op een zaal. Gerard koos een stapelbed bij het raam. Hij boven en ik onder. Ben benieuwd hoe het slapen gaat vanavond. Goed kunnen douchen en het klooster bekeken. Later nog wat gedronken met twee Belgische mannen en Irene en Barbara uit Duitsland die we al vaker hadden ontmoet.
Het meisje van eerder bleek ook in het klooster te slapen. Ze kwam uit Japan en ze wilde graag samen eten. Je kon bonnen kopen voor de avondmaaltijd.

Om 18:30 kregen we pasta, groente en vlees met als toetje yogurt of een sinaasappel. Het eten moest je wel zelf warm maken in de magnetron. Helemaal niet erg en het was goed te eten. Na het eten even buiten gezeten en nu is het tijd om te gaan slapen.

Morgen weer een kortere route naar Villafria

Geschreven door Langenweg