Gisteravond dus t Nederlands elftal bekeken met meerdere hollanders. Hadden we beter niet kunnen doen. Slechte pot zeg.
Vanmorgen ontbeten en spullen ingepakt en achtergelaten bij ons hokkie. Vandaag voor de verandering ff scooteren. We hadden niet echt n plan, dus zijn we maar op pad gegaan en we zien wat de tocht ons brengt. We kwamen op t echte platteland van Vietnam terecht. Hier geen homestay en restaurant meer te bekennen. Wel heel erge modderige paden. Google maps heeft hier ook geen idee waar ie je heen stuurt. We kwamen nog langs n hele grote pagoda en pas terug in Tam Coc kwamen we erachter dat daarachter een groot tempelcomplex zat. Die hadden we dus even gemist! Wat we niet gemist hebben was zo'n blubberpad waar we glibberend n glijdend doorheen moesten. Scooter ziet er niet meer uit en onze voeten zijn nog smeriger! Die voeten hebben we maar schoongespoeld in n rijstveld. Na 4 uur scootertje gereden terug naar ons dorp n daar wat gegeten. Scooter ingeleverd en nu op n terrasje wachten tot we naar het station in Ninh Bin kunnen voor de slaaptrein naar Hoi An.
Op t station weer om de haverklap kleine kinderen die hun engels komen oefenen. Sommige met hun ouders, andere alleen. Ik vind dat n hele goeie manier eigenlijk 👍
De treinrit was lang, zo'n 14 uur. We deelden de wagon met een Belgisch stel. Al snel kropen we in de lakenzak om n beetje te slapen. Bij Erik lukte dat, bij mij helaas niet.
Onderweg konden we van alles kopen bij trolleys die langskwamen en roken mocht zelfs ook in de tussenstukjes vd trein.
Op het station in Da Nang werden we aangesproken door n ouder mannetje met zijn zoon (Chien). Hij sprak redelijk engels en wilde ons overal heen brengen. Voor nu willen we alleen naar Hoi An. Maar we hebben ze WhatsApp.
Door t niet slapen en de hitte voelde ik me niet zo top. Dus na t opfrissen en ff t dorp in terug naar t hotel voor n nappie. 'S avonds weer terug naar t oude centrum. Ongelooflijk, wat n verschil met noord vietnam. Hier is t veel amerikaanser georiënteerd. (Niet zo gek natuurlijk als je t verleden n beetje kent). Het hele dorp is verlicht met lampionnen, van de bootjes straalt t neonlicht van je af. Verklede mensen als Mickey Mouse lopen hier rond en passen er ook perfect bij. Veel Australische toeristen en keiharde muziek. Dit alles duurt zo'n 4 uurtjes en dan keert de rust terug en komt t vietnam gevoel n beetje terug🤣.
Na t ontbijt de fiets gepakt. Een vliegticket naar de mekong geregeld en met Chien afgesproken om morgenochtend opgehaald te worden, dan naar de Marble mountains en een stonecarving Village voordat hij ons afzet bij het vliegveld.
Daarna op de fiets richting het strand. Fietsen is hier beter dan lopen maar t blijft verdomd hot. Onderweg lag er n mannetje bovenop n waterbuffel. Ik n kiekje maken natuurlijk maar t was wel de bedoeling dat wij er zelf ook ff op gingen zitten. Kost 20 cent maar je hebt wel n leuke foto🤣.
Daarna bij n beachclub wat gedronken en ff n plonsje in de zee gedaan. Bij het omkleden liet ik mijn ondergoed in de wcpot kletteren dus met n zeiknat bikini broekje op de fiets. Droogt wel maar zag eruit of ik in mijn broek gepiest had.
In het hotel ons omgekleed n weer terug t dorp in. Daar ff geshopt, gedronken en gegeten. Tijdens t eten en in onderhandeling met een magneetmeneer voor janny was er in ene paniek! Politie was in aantocht en binnen 2 minuten waren alle etensstalletjes de stegen ingedoken. 1 westers echtpaar (crocodile dundee volgens erik)zat nog heel lullig op hun krukjes met n sateetje in hun hand, verder was t leeg 🤣 Zo'n half uurtje later kwamen n paar durfals terug, en nog ff later was t back to business.
Al met al n lekkere dag en morgen fris n fruitig weer op. Puntje bij paaltje liep t iets anders en kwamen we terecht bij n hokkie naast ons hotel. Gisteren liepen wij hier iets te laat langs, dus voor vandaag was t plan om de mevrouw van t "barretje " iets te gunnen. We zaten er net en binnen 5 minuten zo'n 5 kids om ons heen. Met ons communiceren via Google , foto's willen maken met mijn camera , heel leuk allemaal. Aan t eind bleef er nog 1 jochie over die bij t cafeetje hoorde en wij hadden al begrepen dat hij n fan van Ronaldo was. Toevallig hadden wij net zo'n tenue voor xsenn gekocht dus vroegen wij aan zijn moeder of we dat aan hem mochten geven. Moeder n zoon heel blij dus wij ook. Was n erg gezellige avond met al die kids👍

Geschreven door Karinenerik