De volgende ochtend lekker ontbeten en vervolgens op weg naar het vliegveld. Dit x vlogen we met airasia want die was goedkoper. We weten nu ook waarom. Inchecken moet je zelf doen maar daar ging het al fout. Alle incheckapparaten out of order. Dus 2 uur vantevoren naar de balie waar men het dan ging doen voor je. Ellenlange rijen uiteraard maar uiteindelijk gelukt. We moesten boarden bij gate B3 maar daar ging ook een vlucht naar Kuching.
De passagiers naar Kuching mochten eerst door de deur en daarna wij. Bij de slurf van gate 3 stond ook niemand dus wij maar even wachten. De rest van de passagiers volgden ons keurig! Wij dus maar met het trappetje naar beneden en naar het vliegtuig wat klaarstond. Gelukkig vroeg Erik nog waar het toestel heen ging n dat was dus Kuching! Iedereen weer terug naar gate B2 om het daar te proberen. En ja, dit vliegtuig ging naar Kota Kinnabalu.
Helaas had ik geen stoelnr. en de stoel van Erik was al ingenomen. Wij moesten maar eventjes gaan zitten op de eerste klas stoelen van de stewardes maar uiteindelijk werden we doorverwezen naar achterin het vliegtuig. Na n half uur vertraging konden we eindelijk weg. Wat n chaos bij die maatschappij.
Na n klein uurtje vliegen kwamen we aan in KK en hebben ons laten afzetten bij n hotel uit de Lonely Planet. Niks mis mee dus vervolgens even het centrum in. wezen kijken bij de haven en over de foodcourt gelopen. Daarna een terrasje opgezocht waar we weer in kontakt kwamen met 2 nederlanders die we in kuching ook al hadden gezien. Een tijdje mee zitten praten en toen richting de foodcourt. En ook al liep er een kakkerlak in de rondte, we hebben er weer lekker gegeten. Nog even het centrum in en uiteraard belandden wij weer in 1 of andere duistere kareoketent. Erg gezellig en hier werd tenminste knap gezongen.
' S ochtends naar het busstation en de bus genomen naar Sandakan. Na een tocht van zo' n 6 uur (heel mooi bergachtig gebied) zijn we aangekomen in Sepilok en zitten nu in het " resort ' van uncle Tan. Het is er erg rustig dus gingen we maar een stukje aan de wandel. Richting het Rain Discovery center en dat leek ons wel wat voor de volgende dag.
' s Avonds lekker gegeten (je krijgt hier ontbijt, lunch en avondeten. wat de pot schaft maar gelukkig kookt ze erg lekker).
De volgende morgen naar het rehabilitatiecentrum van Sepilok. Hier verzorgen ze weesaapjes tot ze weer vrij de jungle inkunnen. Eerst een filmpje bekeken over wat ze hier doen en vervolgens naar de voederplaats waar je ze mag bekijken. Dit is ook meteen de laatste plek waar je ze kunt zien totdat je de mazzel hebt dat je ze in het wild tegenkomt. Uiteraard waren ze erg grappig,, zoals oerang oetangs altijd zijn. Een beetje erg hitsig maar waarschijnlijk eten ze ook durianvruchten en dan krijg je dat.
Naast de oerang oetans was nog een opvangplek van sunbears. Hele grappige kleine beeertjes. Afgelopen week is er 1 ontsnapt en nu lopen ze hier dat beestje te zoeken.
We hebben nog een goede daad gedaan om een baby oerang oetang te adopteren. Ze doen hier tenslotte erg goed werk!
Na terugkomst bij uncle Tan een lunch en daarna naar het RDC. Er is daar ook een canopy walk(waar je dus hoog tussen de bomen loopt) en aangezien die bij Gunung Mulu volgeboekt was dachten wij hem hier te kunnen doen. Mooi niet; na zo' n 100 meter was hij afgesloten vanwege een groot bijennest.
Wel veel aapjes gezien, 1 grote zwarte vogel met een giga snavel en buiten het park nog een mooi rood vogeltje. En dat in een park waar honderden vogelsoorten zijn. In onze achtertuin zitten er meer!
' s Avonds waren er gelukkig meer mensen en hebben we nog ff gezellig gezeten. Er kwam nog een flinke schorpioen het terras oplopen en 1 van de medewerkers tilde hem op en vertelde erover.
Rond 11 uur naar bed en de volgende dag naar Sandakan. We moeten wat want eigenlijk zitten we te wachten tot we op kamp kunnen maar dat is dus pas morgen. De rest was vol. Volgens de Lonely planet is Sandakan niet veel maar eigenlijk vonden wij het een prima plek. Ff inkopen gedaan en lekker gegeten.
De marine is wel overal aanwezig en ook bij Sepilok stonden mannen met geweren vanwege Fillipijnse terroristen maar verder merk je er niets van.
We zijn blij dat we evengoed deze kant zijn opgegaan ook al werd het ons afgeraden in Sarawak.
Terug langs het vliegveld gegaan om tickets te kopen voor na de jungletrek.
Morgen mogen we en we hebben er zin in1

Geschreven door Karinenerik