De volgende morgen weer richting busstation en daar aangekomen wachten,wachten,wachten op de bus. Er kwamen wel bussen richting Miri maar helaas waren die allemaal vol! Toen bleek dat we nog twee uur moesten wachten besloten we een snorder op te pikken. Dat lukte sneller! Onderweg herrie, snorder stoppen, spatbord hing er los bij. Hij rukt het ding eraf ,gooit m in de berm en rijdt rustig verder. APK kennen ze hier.
Bij aankomst in Miri gedropt bij de touristinformation maar die waren net eventjes aan het lunchen. Wij dus ook maar even wat drinken en daarna eropaf. Erg behulpzaam was de man niet maar hij wist wel waar we vliegtickets konden boeken voor Gunung Mulu. Dat dus maar meteen gedaan en daarna op naar de pin.Dat is hier nog niet zo makkelijk want het barst van de islamitische banken en daar krijgen we niks. Gelukkig toch gelukt en op weg naar het Park City Hotel. 4-sterren, af en toe willen wij toch een beetje luxe voor in verhouding een leuke prijs.
Helaas kon ik er niet erg van genieten want ik hing boven de pot. Erik heeft er ' s avonds nog een topband gespot. The Outrage band. Toppertje hahaha.

De volgende dag naar het vliegveld voor Gunung Mulu. Een half uurtje vliegen. Gaat hier nog makkelijker dan met de trein bij ons.
In Gunung Mulu op zoek naar een overnachtingsplek want het park was vol geboekt. Net buiten het park was nog plek voor ons. Op een slaapzaal met 12 anderen. Helaas waren een boel trails ook al vol maar geukkig konden we nog naar de Deer Caves. We konden eerst zelf nog een klein rondje doen door de botanische tuin en een klimmetje naar de tree top tower voor een " fantastisch" uitzicht. Daarna onder begeleiding van een gids (die jongen deed het erg leuk) naar de Deer Caves. Een mooie wandeling en enorme grotten. Heel mooi! Aan het eind van de wandeling naar een open plek waar we de exodus van de vleermuizen konden zien. Ongelooflijk, miljoenen vleermuizen in grote zwermen en het ging maar door! Een hele belevenis!
' s Avonds zaten we wat te drinken bij onze slaapplaats en daar ontmoetten we een belgisch stel. Gezellig mee gezeten en met hen in het park gegeten want onze eigenaar had ineens geen zin meer en sloot de keuken.
Rond een uur of tien hoorden we muziek bij de buren dus besloten we daarheen te gaan. Daar zaten wat locals en backpackers mee te brullen met de kareoke.
Die Maleisiers kunnen echt heel " goed" zingen.
Na afloop de slaapzaal opzoeken en een redelijk goede nacht gehad. De volgende morgen gingen we voor een boottocht over de rivier.
Zo' n 2.5 uur. Heel mooi. Halverwege stopten we voor een bezoek aan een longhouse en na weer een stukje varen vroegen de schippers of we een stukje wilden wandelen. Wij het bootje uit wadend door het water en toen namen zij ons mee via de waterkant. Tot onze knieën in de modder, over boomstronken klimmen, je vasthoudend aan alle lianen en boomstronken die je tegenkwam. Heel leuk!
Gelukkig was de terugweg iets makkelijker. Onder de blubber kwamen we weer bij het bootje voor de terugreis.
Onze vlucht terug ging rond half drie dus werd het tijd om terug te lopen naar het vliegveldje. Een lekkere plensbui maakte het noodzakelijk om voor het eerst onze poncho' s te gebruiken. Iets later vertrok ons vliegtuigje naar Miri.
Daar op het vliegveld meteen tickets gekocht voor Kota Kinnabalu.
Overmorgen vliegen we daarheen maar voor 1 dagje mochten we terug naar het Park hotel waar onze rugzakken nog stonden en onze was nog moest worden opgehaald. " s Avonds lekker gegeten bij een gigantisch buffet en naar de " topband" gekeken.
Zaterdags werden we pas laat wakker maar gelukkig net op tijd voor het ontbijt. Daarna richting het centrum van Miri waar we een leuke tent vonden voor vanavond.

Geschreven door Karinenerik