'S avonds kregen we een originele en erg lekkere traditionele maaltijd uit Zimbabwe van Darlington. De mannen konden nog ff lekker met vuur spelen en vervolgens ons mandje in. 'S morgens is iedereen op tijd wakker en tijdens en na t ontbijt zijn onze tenten snel ingepakt.
Op weg naar Etosha.
Via de Grootbergpas (1450meter) en een bumpy road naar onze lunchplek inOutjo. Daar was t ff stressen want we hadden een uurtje voor lunch n boodschappen. Onze lunch duurde door n foutje in de keuken ff te lang dus moesten we haasten. Vervolgens een lange rechte weg 110 km naar Etosha. Het zijn lange stukken die we rijden, maar ja als je wat wilt zien en geen geld heb voor n privé helikopter, moet je wat. Gelukkig zijn er heel erg mooie plekken en valt er genoeg te zien, zolang je het voor elkaar krijgt om je ogen open te houden. Reizen is tenslotte vermoeiend.
Onderweg waren er bijzonder veel termieten heuvels te zien. Nooit geweten dat van oude heuvels stenen worden gemaakt voor de huizen.
We spotte ook nog zebra's, giraffen en springbokken. Rond half vier kwamen we aan in de Okaukuejo lodge. Een schitterend park aan de waterhole. Helaas was er een lodge te weinig en zat Arjen in een muf achteraf hoekie. Daar hebben we uiteraard werk van gemaakt en dat wordt thuis geregeld.
Darlington heeft weer een fantastische maaltijd gemaakt en voor en na t eten hebben we bij de waterhole beesten gespot. Olifanten, zebra's, hyena 's , giraffen en neushoorns. En dat onder t genot van een biertje of wijntje. Hoe rijk kan n mens zijn!

De volgende ochtend (hoewel sommige mensen t in hun malle kop kregen om 's nachts nog ff bij de waterhole te gaan kijken, en ze zagen helemaaaaal niks), de auto in voor n safari. Veel beesten gespot: gnoes, springbokken, zebra's, giraffen, koedoez. Fantastisch! Arjen was niet helemaal tevreden maar gelukkig zagen we na de lunch nog een kleine kudde olifanten en zelfs een jakhals die voor ons neus ging smikkelen.
Na de safari aangekomen bij n schitterende lodge waar we 2 dagen blijven. De was is ondertussen gedaan en we zitten nu bij het borreltje aan de rosé. Wat n naar leven hebben we.

Geschreven door Karinenerik