Vanmorgen fietsen gehuurd bij Zus en Zo en richting Nieuw Amsterdam gefietst. Bootje naar de overkant, het Commewijne district . Daar kom je het fort tegen. We hebben daar even rondgelopen maar je kan beter op je fietsie blijven zitten voor enigszins n verkoelend windje. Door naar Marienburg, waar een oud baasje met 1 tand ons wilde rondleiden. Hij is oud werknemer van de vervallen plantage en dol op foto's nemen met mijn camera. Als volleerd fotograaf vertelde hij ons waarheen te lopen en wanneer om te draaien voor het mooiste kiekje. De plantage wordt volledig overgenomen door de natuur maar is absoluut een bezoek waard. Daarna richting Frederiksdorp voor de lunch, totdat we erachter kwamen dat we niet genoeg doekoes mee hadden en uiteraard werkt de pin dan ook niet. Dus besloten we de lange route via Alkmaar en Tamanredjo terug te fietsen. Pikzwarte wolken op de achtergrond maar gelukkig droog aangekomen bij Z&z. Daar brak de licht open terwijl wij droog aan ons welverdiende biertje zaten.

De volgende morgen werden we om 8 uur opgepikt door Gerrit met wie we naar Brownsberg gingen.
Eerst n stop bij de super, daarna bij zijn zus en zwager voor zalige ananas en vervolgens voor n bakkie bij een tentje langs de weg waar mleteen onze lunch werd gemaakt om mee te nemen.
Na zo'n 2 uur kwamen we bij het onverharde gedeelte richting Brownsberg. Een niergordel is hier geen overbodige luxe! Lunch gegeten bij een mooi uitkijkpunt over het Brokopondo meer en daarna de wandeling richting de Irene val. De heenweg was goed te doen, onderweg toekans, aapjes en boskonijnen gespot. De waterval is niet echt spectaculair maar wel lekker koel. Er hing daar een vrouw van 200 kilo onder de waterval en wij vroegen ons al af hoe die terug moest komen. Na n korte stop begonnen wij met de terugtocht. Ik vond het best pittig, steil omhoog sommige stukken bloedheet. De 200 kilo kwamen we tegen en daar ging t niet goed mee! Onderweg kwamen we n familie tegen die bij n groep hoorden waaronder de 200 kilo en die waren gedoemd te wachten tot zij boven was. Wij zijn nog bij de Leo val geweest en na het op de foto nemen van een luiaard terug richting kamp. Bezweet teruggekomen maar voldaan. Ff wat gedronken en op de terugweg de Nederlandse familie meegenomen naar hun afzetpunt. Die waren héél blij want de 200 kilo bleek pas uren later ondersteund door 2 gidsen terug te zijn gekomen op het kamp. Terug rijdend kwamen we op de autoweg n tarantula tegen en Gerrit stapte meteen uit de auto. Pakte m op en nam hem een stukje mee in de auto. Iets verderop langs de weg kon je de spin ff op je hand laten lopen. Ik begin er niet aan maar Erik vond t wel prettig. Brrr. Rond half 8 terug in Paramaribo waarna we na het douchen lekker wat hebben gegeten en gedronken.

Geschreven door Karinenerik