In ongeveer 20 minuten rijden we deze ochtend naar Muyil, de ‘ingang’ van het natuurgebied Sian Ka’an. Eerst pakken we ook nog even de ruïnes van Muyil mee. Niet heel bijzonder na wat we al hebben gezien, maar wel weer leuk. Daarna over een houten loopbrug door een stuk natuur richting het water. Willem spot een slang, helaas is die net weg als we komen kijken. Verder helaas geen dieren gezien. Voor we bij het water komen, kunnen we ook nog de uitzichttoren op. Jeroen, Willem en ik laten deze gammele hoge toren aan ons voorbij gaan haha Gelukkig kunnen we de foto’s van Brittny en Quittry straks gebruiken in het fotoalbum 😉
Aan het water liggen de bootjes al klaar. Jammer genoeg moeten we wel opsplitsen, omdat we vanwege COVID niet met z’n 5en op een boot mogen. Wel vreemd dat Jeroen en ik vervolgens bij 2 Fransen worden geplaatst 🤔
We zoeven met de boot over het water, de omgeving is echt prachtig 😍 De boot remt af voor het kanaaltje waar we door varen dat door de Maya’s is uitgegraven. Het is heel smal en heel ondiep. Super mooi zo tussen de mangrove!! Na weer een stuk over het meer komen we bij het volgende kanaaltje aan, maar deze is natuurlijk. Een stuk dieper en breder dan de andere. In dit kanaal kunnen we na een stukje te hebben gevaren lekker zelf het water in om te dobberen. We trekken ons zwemvest aan als een luier (heel sexy 😎) en laten ons meedrijven met de stroming. Prachtig blauw helder water en de mangrove naast ons 😍 perfect!
Na ongeveer 1km gaan we het water uit en moeten we teruglopen naar de boot. Een van de kapiteins is zo lief geweest om onze schoenen mee te nemen hierheen, maar ik denk: zo ver zal het niet zijn, ik loop wel ff op blote voeten. Buiten dat het niet heel makkelijk loopt over deze houten loopbrug, gaat het in het begin nog prima. Maar als onze voeten beginnen op te drogen, wordt dat hout toch wel errug heet onder de voetjes 🥵 en er lijkt geen eind te komen aan de loopbrug… maarja, eigenwijs blijf ik toch gewoon doorlopen en trek uiteindelijk pas net voor we er zijn (uiteraard 🤨) m’n schoenen aan. Later blijkt dat ik er gewoon blaren van onder m’n voeten heb 😱 Eigen schuld, dikke… blaar dus.
Na dat mooie tripje rijden we terug naar Tulum. We nemen afscheid van de Belgen, want wij gaan vandaag al door naar Valladolid.
Dit keer gaan we met een kleine bus waar maar iets van 20 man in kan. Na 1,5 uur stappen we uit in Valladolid, even wat anders dan het mega toeristische Tulum! Hier hangt een veel authentiekere sfeer.
We willen in het hotel eigenlijk even een powernap doen, want we vielen in de bus allebei rechtop in slaap. Maar als we in het hotel aangeven dat we een auto willen huren, belt hij meteen en kunnen we de auto direct gaan ophalen. Oké, doen we!
De taxichauffeur krijgt een papiertje met het ‘adres’ (omdat alles hier in blokken is opgedeeld is het meer: in die straat, tussen dat en dat blok) en hij rijdt ons erheen. Hoe het verhuurbedrijf heet, weet geen mens 🤣 Tja, in eerste instantie kunnen we het dan ook niet vinden. De taxichauffeur vraagt het aan iemand in de straat en die verwijst ons naar een wit gebouw. Haha oké, we zullen het zien! En inderdaad, daar zit de vriendelijke Jorge die ons wel aan een auto kan helpen. Binnen een kwartiertje is het geregeld en rijden we in ons autootje richting het hotel. Daar springen we onder de douche en gaan wat eten bij de Italiaan. Lekkere pasta en pizza met livemuziek op de achtergrond 😊
Om half 10 is er een lichtshow op het plein bij het klooster over het ontstaan van de stad. Vandaag missen we ‘m, maar gelukkig is die elke dag 😇

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur