Vandaag worden we voor het laatst wakker in de Pantanal 😢. We reizen terug naar Cuiabá om vanuit daar morgen richting Manaus, hartje Amazone, te vliegen. De tassen zijn al ingepakt dus gaan we direct door naar ontbijten en daarna staan we eigenlijk gelijk klaar om te gaan. Voor ons en voor de rest van de groep een bijzonder moment: normaal waren wij als laatste klaar 😅. We hadden vandaag extra motivatie: we wilden voor in het busje zitten op de weg terug. Haha, ja zo zijn we ook wel weer 😂. We rijden eerst naar dezelfde lodge als op de eerste Pantanaldag voor lunch. Het eerste deel van de rit duurt ongeveer vier uur. We zien nog verschillende vogels en natuurlijk de prachtige omgeving. Nu we voorin zitten hebben we nog meer zicht op de bruggen die we over gaan... soms heb je dat liever niet 😅. We stoppen ergens om te plassen waar Jeroen een uiltje spot! Deze heeft ‘ogen’ achter op zijn hoofd, super cool! Daar maken we ook een super volwassen foto 🤣. Inmiddels snappen we ook de Chinezen meer die steeds een monddoek omhadden. Bij elke tegenligger waait er een enorme stofwolk onze kant op😷. Steeds even het shirtje voor de neus dan maar. Als we aankomen voor de lunch is de vraag natuurlijk hoe laat die is. Dat is dan of snel of als de andere groep er ook is 🧐. Even zitten aan het zwembad en genieten van de zon dan maar! Maart is bij de lunch nauwelijks uitgegeten of we worden verwacht bij het busje dat ons naar Cuiabá brengt... daar zitten we uiteindelijk met zijn 16e in maar wij zitten heerlijk voorin naast de chauffeur 😎. Daar besluiten we overigens voortaan geen suikertoetjes meer te nemen, haha! Heel blij zijn we als we van de hobbelige gravelroad af zijn en verder gaan op het asfalt. Als we bij Joel afgezet worden blijkt hij geen plek te hebben voor ons en voor Celine 😢. Hoe sympathiek hij ook is, erg goed geregeld heeft hij het niet meer. Hij regelt een taxi voor ons drieën die ons naar een andere plek brengt. Daar aangekomen wordt er geen enkele moeite gestoken om ons gastvrij te ontvangen en voelen we ons daar ook niet zo prettig. We boeken terwijl we in de lobby zitten twee kamers ik het hotel 100 meter verder op. Lekker puhh, haha! 😝.
Celine komt vragen of we samen gaan eten. Dat is goed, zolang het maar pizza is hihi. Daar hebben we allebei zo’n zin in 😬 Maart zoekt een pizzeria uit in de buurt en we lopen daarheen. Het ziet er nogal fancy uit 🤭 maar het is helemaal niet duur en erg lekker!! We kletsen gezellig over vanalles en nog wat.

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur