Vandaag staat er een tourtje op het programma naar twee dorpjes in de buurt waar nog sterk de inheemse cultuur heerst. We zouden om 09.00u worden opgehaald, dus we halen een paar broodjes bij Doña Isabel en eten die op de binnenplaats van ons hotel op. Klokslag 09.00u staan we voor de deur van ons hotel. Na een kwartier gaan we toch maar eens even vragen waar ze blijven 🤔 ‘Ze maken een rondje door de stad langs allerlei hotels, dus ze komen echt!’ Okido, dan wachten we nog even. Een ander stel komt ook naar buiten en samen wachten we. We kletsen gezellig, dus de tijd gaat zo best snel. Hmm, het is al 10u.. Hey, daar komt een busje aan! Ohw, alleen het andere stel staat op de lijst.. Naja nog maar even wachten dan. Yes, daar is onze gids Marina! We waren dus de laatste op het lijstje haha.
Op naar Zinacantán! Marina geeft ons wat info over de inheemse cultuur van de Tzotzil Maya’s die er wonen. Eerst in het Spaans, dus we doen goed ons best en pikken heel veel op 😇 Oh, ze vertelt het daarna ook nog in het Engels haha.. Nou ik blijf gewoon het Spaans volgen, leer ik ook nog wat bij.
De mensen in Zinacantán leven van de bloem- en groentekwekerij en van de verkoop van textiel. Kinderen gaan dan ook niet naar school, je gaat gewoon werken. Meisjes worden tussen hun 12e en 18e uitgehuwelijkt en het belangrijkste is om zoveel mogelijk kinderen (met name jongens) te krijgen. Ik vind ‘t toch altijd weer wonderlijk dat zoiets nog bestaat.. vreselijk! Marina is geboren in Zinacantán en werd op haar 12e uitgehuwelijkt aan een man van 40. Dit weigerde ze (ja natuurlijk!!), maar daardoor werd ze wel ‘verbannen’.. net zoals haar familie. Alleen werd Marina naar San Cristobál gestuurd en haar familie naar een ander dorp. Ze leefde 2 jaar op straat 😔 Kon niet lezen, niet schrijven en ze sprak ook de taal niet omdat de Tzotzil Maya’s hun eigen taal hebben. Wat een bewondering voor haar dat ze al zo jong voor zichzelf opkwam! En ook dat ze ons nu als gids naar haar geboorteplek meeneemt.
Het stadje ziet er heel ‘normaal’ uit eigenlijk haha terwijl we na dit verhaal misschien wel iets van hutjes hadden verwacht 😉 We worden afgezet bij een soort marktje waar vrouwen hun zelfgemaakt kleding, doeken, tafelkleden, etc. verkopen. We zien ook hun traditionele manier van weven. Alles is zo super kleurrijk!! Via de kleding etc. die ze maken, mogen de vrouwen hun emoties tonen.. op een andere manier niet. Tja.. ik kan er echt niet bij dat je zo kunt leven.
‘Willen jullie onze traditionele kleding proberen?’ Ja tof, dat wil ik wel 🤗 Onze groep krijgt allemaal traditionele outfits aan en er wordt bedacht dat Jeroen en ik gaan trouwen haha. Jeroen is geloof ik in eerste instantie niet zo blij dat ie ook mee moet doen haha maar z’n outfit is geweldig dus dat maakt veel goed 😉 check de foto’s maar hihi! We krijgen ook lekker wat shotjes van hun zelfgemaakte pox / posh. De laatste is wel erg sterk 🤣🤣 je ziet ‘t op de foto hahaha!
We krijgen hier ook nog een hapje en koffie in een traditioneel huis. En dan besluit ik tot slot toch nog iets te kopen. Het is allemaal niet goedkoop, maarja..wel echt iets van hier. Na wat onderhandelen, ben ik toch blij dat ik een mooi aandenken heb 😇
De volgende stop is San Juan de Chamula. Eigenlijk gaat het hier vooral om de kerk. Heel uniek, zoiets hebben we nog nooit gezien. Binnen mogen we geen foto’s maken (en dit keer doen we het ook echt niet, want je kunt erdoor in de gevangenis belanden), dus helaas geen plaatjes om te laten zien. Stel je het volgende voor: de grond ligt helemaal vol met dennennaalden, er staan echt overal kaarsen langs de rand maar ook een hoop op de grond, er staan allerlei beelden van heiligen die uitbundig zijn aangekleed en ook staan er heel veel bloemstukken. Er zitten veel families te bidden op de grond voor 3 rijen kaarsen die ze op de grond hebben geplaatst. En ze hebben 1 of meerdere kippen bij zich. Jeroen zegt: die kip gaat ‘t niet redden.. Iew, dat hoef ik eigenlijk niet te zien, dus ik loop snel verder. Maar blijf toch op een afstandje staan kijken. De kip wordt geaaid, geknuffeld en zelfs gekust.. Terwijl de mensen hardop bidden, draaien ze de kip rond boven het vuur. Dan gaat de kip over het been van een vrouw en hoppa de nek wordt omgedraaid 😱 Ik heb het in eerste instantie helemaal niet door, want dat beest spartelt nog als een malle! Maar Jeroen, die er met z’n neus bovenop stond, komt naar me toe met de mededeling dat de kip toch echt het loodje heeft gelegd. Echt heel bizar dit! Het idee is dat de ziekte of pijn van de persoon nu over is gegaan op de kip 🤔 Jaja... In ieder geval in combinatie met de omgeving een van de meest fascinerende dingen die we ooit hebben gezien! Als je hier een kippenboer bent, heb je een goeie business denk ik 🤣 We lopen nog een rondje over het plein en zien de vrouwen gekleed in zwarte rokken van schapenvacht. Deze zijn blijkbaar heel erg duur, 30.000 peso’s (ruim €1.200), al snap ik niet hoe de mensen hier dat ooit zouden kunnen betalen 🤨
Terug in San Cristobál gaan we lunchen bij El Tacoleto, waar ze heerlijke taco’s hebben 😋 We krijgen er een lekker groen sausje bij, jammie guacamole! We smeren allebei een flinke lepel op onze taco’s en nemen een hap.. 🔥🔥🔥 AAAAHHH geen guacamole dus 🥵🥵 Volgende keer proeft Jeroen toch weer voor hoor haha!
Daarna lopen we naar de Guadalupe kerk, vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Op de terugweg naar ons hotel doen we een drankje in de tuin van Sarajevo, een super gave plek! Voor we daar zijn, zien we trouwens een kantoorartikelenwinkel met een wel heel mooie naam 😇 (zie foto)
‘s Avonds gaan we eten bij Xut en wat is het lekker!! We kunnen haast niet kiezen tussen alle heerlijke dingen op de kaart 🤯 Uiteindelijk delen we vooraf kaaskoekjes met guacamole (dit keer echt 🤗). Daarna eten we Giba (de grote bult die koeien hier achter hun nek hebben) en krokante stukjes steak met een mega pittig sausje (gelukkig apart) van pepers en mieren. Die Giba klinkt niet zo appetijtelijk haha maar is serieus super lekker! Het toetje laten we aan ons voorbij gaan, maar wie weet een volgende keer... want ja, we vinden het hier zo leuk dat we 2 nachten extra hebben geboekt 😇

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur