Het begint bijna eentonig te worden maar toch; tot een uur of 12 liggen we aan t zwembad 😇. Heerlijk rustig wakker worden, beetje zwemmen, puzzeltje maken, boekje lezen; genieten dus! Na de lunch rijden we vervolgens naar Tarangire NP. Dat schijnt ook weer een pareltje van een natuurpark te zijn. Na een klein uurtje rijden worden we super hartelijk ontvangen bij de gate; not! We hebben bijna nog nooit zulke chagrijnige en ongeïnteresseerde mensen gezien 😂. Met moeite wordt de telefoon aan de kant gelegd en worden we geholpen. Als we in alledrie de kantoortjes zijn geweest, super efficiënt weer, mogen we t park in. Bij de poort hebben we al wel ‘t eerste wildlife gespot: aapjes en stokstaartjes. In t park merken we meteen dat het geregend heeft; plassen op de weg 😓. Gelukkig kan Herman best wat hebben maar toch besluiten we terug te rijden naar de ‘hoofdweg’ als we na een stukje al flink wegglijden. Vanaf daar gaan we opzoek naar het wildlife en de baobabs. Er zouden heel veel olifanten moeten zitten en gigantische baobabs staan. Die baobabs 🌳 vinden we al snel, super dikke stammen en dan een enorme bos takken er op. Erg tof om te zien. In Zuid-Afrika hebben we voor een boom destijds een d-tour gemaakt, hier staan ze bijna op elke hoek 😂. We besluiten om via wat zijpaden (die gelukkig goed te rijden zijn!) langs de rivier, of wat er nu van over is, te rijden naar onze kampeerplaats. Onderweg zien we giraffen, zebra’s, impalas en verrassend veel struisvogels. Maar geen olifanten 🤔. We genieten daarnaast ook echt enorm van de omgeving. De vegetatie, de rivier, de heuvels; het is een prachtig plaatje 🥰. Na twee uur draaien en keren door de verschillende paden komen we op de campsite aan. Daar staan twee super vriendelijke jongens klaar om ons (hun enige gasten) een super warm welkom te geven. Bijna dan; het begin is best aardig daarna wordt ‘t raar😂. We worden naar ons plekje gebracht en we worden wegwijs gemaakt; douche, toilet en een overdekte en gekooide keuken. Klinkt handig, dan kunnen de aapjes er niet bij. Als we de tent voor ‘t laatst hebben opgezet 😢 is ‘t relax tijd met een colaatje. Onze nieuwe vriend komt er bij staan zonder echt wat te zeggen. En dan: hebben jullie bier? Nee. Hebben jullie sigaretten? Nee. Beteuterd dat hij er bij kijkt 😂. Beetje ongemakkelijk als hij blijft staan, maar we hebben ook geen zin om hem nu wat anders te geven. Als hij wegloopt, wijst hij nog eens op de mogelijkheid van de keuken. Jaja, laat ons maar even zitten eerst. Je merkt aan alles dat hij iets wil..
Als we dan toch gaan koken kijken we in t keukentje. Heel eerlijk, net als de toiletten en douche ziet dit er super netjes uit voor een public campsite. We halen onze spullen daar naartoe maar ja, wat gaan we koken? We kiezen stiekem iets wat we niet echt kunnen delen: soep met noodles. Op ons gemakje gaan we koken terwijl de twee jongens een beetje hangen bij de ingang. We hebben absoluut geen last van ze maar erg gezellig zijn ze ook weer niet. Nadat we over ons hart hebben gestreken besluiten we toch te vragen of ze ook wat noodles willen, ze leven helemaal op 😂. We maken een bakje noodles voor de heren nadat wij al aan t eten zijn. Het bijzondere; nog voordat wij klaar zijn hebben zij t al op 😅. Ach, zo maken we toch weer wat vrienden. Als we klaar zijn en t afwasje gaan doen vraagt de overgebleven jongen, de andere is net opgehaald, of hij thee mag zetten met ons gasstel. Tuurlijk! En het is ook geen probleem om hem daar te laten staan vannacht. Prima, we hebben hem verder toch niet nodig en dan kan hij nog even afkoelen hier. Na een verfrissende douche, warm water is er niet, duiken we voor de laatste keer de daktent van Herman in. Voelt toch een beetje gek. We hadden geen idee dat we het kamperen zo zouden waarderen en gaan het nu ook al een beetje missen 😢.

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur