Ook vanmorgen weer een heerlijk ontbijtje met ei, bacon en toast. Daarna zadelen we onze paarden weer op. We rouleren nu, zodat je ook merkt hoe het is om op een ander paard te rijden. En...vandaag geen cattle maar schapen 🤗
Juan vertelde gisteravond nog dat er een prematuur kalfje was geboren 🙁 het is heel klein en heeft weinig kans om te overleven. Voordat we vertrekken zien we de moederkoe en het kalfje in een klein weitje bij de estancia. De moederkoe kan of wil niet opstaan. Juan en Bilinga proberen haar te helpen, maar het lukt niet. Dan kun je blijkbaar ook niets doen. Het kalfje leeft nog en drinkt melk. Hopelijk redden ze het!!
We gaan de schapen binnen brengen. Hahaha dit is zo hilarisch om te doen 😂 ze volgen allemaal precies de voorste zonder zelf na te denken en kunnen je echt met z’n allen aankijken 👀🐑 Het spreekwoord ‘als er 1 schaap over de dam in....’ is zoooo waar 😂
Als we de twee kuddes schapen hebben verzameld brengen we ze weer naar een andere paddock. Hier worden ze verdeeld in groepjes om uiteindelijk met ongeveer 10 tegelijk bij Juan en Bilinga te komen die sommige schapen een medicijn geven tegen wormen. Rachel moet die schapen een blauwe stip geven op hun kop hihi. Dan zegt Juan: if you want to help, grab a lamb and give it to Bilinga. JAAAAAA dat wil ik wel 😍😍😍 Die lammetjes zijn zoooo cute! Bij de meisjes komt er een ring om hun staart zodat die over een tijdje af valt. Ook neemt Juan bij alle lammetjes met een apparaatje een hapje uit het oor 🤔 om ze te merken misschien..? Het lijkt alsof de lammetjes hier zelf geen last van hebben in ieder geval. Als alles is gedaan brengen we de schapen en lammetjes weer terug naar het grote veld. Op onze paarden natuurlijk! En dat was het dan voor ons... na de lunch zwaaien we Rachel uit die met Bilinga weer het land op gaat. Zij blijft nog een nachtje langer. Juan brengt ons naar de busterminal in Tacuarembó. Onderweg komen we nog minibiggetjes tegen langs de rand van de weg, cute!!
We hebben het idee dat we wel een goed idee hebben van de gaucho cultuur. Het is echt een way of life. Het is niet alleen dat al het werk op een paard gebeurt, maar het zit ook in kleding, eten, enz. Echt heel heel heel tof om meegemaakt te hebben!!!

De bus naar Salto vertrekt netjes om 16u. Er ligt een een weg van 220km voor ons met verder helemaal niks. Toch stopt de bus op een aantal rare plekken 🤔. Das. Stappen dan toch mensen in of uit of wordt een pakketje of gegeven (bussen zijn ook gewoon de pakketdienst 📦). Waar die mensen vandaan komen of naar toe gaan..., geen idee er lijkt verder niets dan grasheuvels zover het oog rijkt. De reis is goed 4 uur, genoeg tijd dus om na te genieten!

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur