Ons avontuur in Kenia is alweer ten einde, maar natuurlijk niet voordat we nog een game drive hebben gedaan 😉 We staan om kwart over 5 op, zodat we om 6 uur (als het park open gaat) voor de gate staan.
Helaas is het nog steeds erg bewolkt en zien we Kili nauwelijks. Af en toe komt de top even tussen door wolken door, maar dat is het ook wel. We hopen dat als de zon straks meer doorkomt, de wolken wat oplossen 🤞🏼
Ondertussen gaan we op zoek naar leeuwen of andere katten. Of in ieder geval iets zodat het vroege opstaan niet voor niets was 😉
En yessss we zien een leeuw!!! Hij heeft net succesvol gejaagd, want aan de andere kant van het pad ligt een dode aangevreten gnoe. De foto misschien niet bekijken als je aan het eten bent 😜 De leeuw ligt lekker te dutten met z’n buik vol en heeft nauwelijks aandacht voor ons.
Inmiddels komt de zon meer door en zien we de Kilimanjaro steeds beter, yes! Nu nog op zoek naar de olifanten voor de ultieme foto. Gelukkig hoef je hier nooit lang te zoeken voor de olifanten 🥰
Daarna hebben we nog even de tijd om terug te rijden naar de leeuw, voordat we moeten door rijden naar de gate aan de andere kant van het park. Hij ligt nog steeds heerlijk te chillen. Als we naar de gate rijden, zien we nog 2 leeuwen in de bosjes liggen ☺️ Geslaagde ochtend dus!
Vervolgens rijden we in ongeveer 2 uur naar de grens. We zijn voorbereid op allemaal mensen die ons willen helpen bij de grensovergang, maar we willen het gewoon zelf doen. De eerste man wimpelen we af. Daarna komt er een vrouw (met de meest bizarre wenkbrauwen die ik ooit heb gezien 🤣🤣) die ontzettend hardnekkig is, pfff. We zijn er op den duur echt helemaal klaar mee. ‘We don’t need help. We know how it works.’ Maar nee hoor, mevrouw blijft gewoon bij ons. Ze zegt steeds dat ze geen geld hoeft en het gewoon is om ons te helpen.. ja sorry, maar dat geloof ik gewoon niet. En ja hoor, als alles klaar is, vraagt ze om eten. Omdat we zo genoeg van d’r hebben, rijden we gewoon weg 🙈 Beetje lullig misschien, maarja..
We waren trouwens helemaal in de veronderstelling dat we geen COVID-test hoefden te doen voor Tanzania, maar nu moet iedereen ‘m hier wel ineens laten zien 🤔 Hmm shit.. hoe zit het nou? We worden door een vriendelijke jongen gevraagd of we anders het hele immigration gebeuren online willen doen. Ja, dat willen we best, maar ons internet is op 😅 We worden het kamertje in geroepen en daar vult een man voor ons alle gegevens in. De jongen is er ook en wil het online systeem graag testen, het is nog heel nieuw. Dus eerst timen ze hoe lang het duurt voordat die man alles heeft ingevuld en vervolgens hoe lang het duurt voordat we zelf alles online hebben gedaan. Ondertussen komt er ook nog iemand een foto van ons maken terwijl we het aan het invullen zijn 😂 Het hele COVID certificaat zit wel nog in ons hoofd, dus we vragen hoe het zit. Als je direct uit Nederland komt, hoef je geen test te doen. Maar nu komen we via Kenia en moet het dus blijkbaar wel 😣😣 Vervolgens praat hij er een beetje overheen.. Moeten we nu terug naar Nairobi voor een test of niet?! Als we het nog een keer vragen, zegt de man dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Ze knijpen dus een oogje dicht. Super fijn voor ons, maar niet echt oké natuurlijk..
Na dit hele ‘health’ gebeuren, gaan we nog langs immigration voor onszelf en langs customs voor de auto. Ondertussen kunnen we de uitvaart van de president volgen op de tv haha. Voor ons visum moeten we nog betalen. Je kunt bij de desk niet betalen, dus moet je naar de bank (50m verder) om geld te storten op de rekening van immigration. Ook voor de auto moeten we nog iets betalen, dus daar gaan we weer naar de bank haha. Lekker omslachtig allemaal 🙃
Na een kleine 2 uur rijden we dan eindelijk Tanzania in 🥳 op naar Arusha. Onderweg worden we naar de kant gehaald door de politie. Er was al verteld dat ze in Tanzania erg op veiligheid zitten; gevaren driehoeken, first aid en brandblussers. Daarnaast controleren ze hier blijkbaar extreem op de snelheid. We wisten zeker dat we niet te hard gingen en alle andere spullen liggen in Herman, geen probleem denken we! Maar helaas, de brandblusser blijkt over de datum. Shit. Ah, we hebben er nog een! Ook over de datum. Shit. De politieman is verder super vriendelijk en maakt steeds grapjes. Als hij om het rijbewijs van Jeroen vraagt; geeft die hem af en zegt dat deze in elk geval niet verlopen is. Hij kan er goed om lachen 😂 Als een boer met kiespijn staat Maartje mee te lachen; “please-geen-boete” valt van haar gezicht af te lezen 😅. En met succes! De vriendelijk man laat ons door zonder boete; als we beloven dat we dat straks gelijk oplossen. Tuurlijk doen we dat! Het kantoor van Herman ligt aan de route dus we rijden even langs. Daar krijgen we gelijk een nieuwe mee en kunnen we met een gerust hart verder.
Ook doen we in Arusha nog wat boodschapjes en pinnen we Tanzaniaanse shillings. De stad is ontzettend druk, dus niet erg dat onze slaapplek een stukje buiten de stad ligt. Google kent hier een aantal weggetjes niet, dus we worden helemaal verkeerd gestuurd, over smalle, steile paadjes en zelfs over een akker haha 😂. Op een gegeven moment kunnen we zelfs niet meer verder 😅. We trekken flink wat bekijks. Gelukkig zitten daar altijd wel weer vriendelijke mensen bij die ons willen helpen! Er wordt een boda aangehouden die voor ons uit rijdt. Hij kan super snel en makkelijk over de paadjes manoeuvreren, wij doen ons best om niet te veel te stuiteren in de auto 😂. Uiteindelijk vinden we ons huisje, yes! Wat blijkt; we hadden deze 6 km niet hoeven rijden en we hadden super makkelijk vanaf de hoofdweg 300m kunnen rijden, waren we er ook geweest hihi. Het appartementje is wel heel relaxed en de mensen heel vriendelijk. Het was de rit waard 😜

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur