Om 03:09 staat de wekker vandaag π©. Palenque, een van de grootste en belangrijkste Maya ruïnes, ligt helaas niet om de hoek…. We worden om 3:30 opgehaald maar inmiddels gaan we er vanuit dat dat wat later kan worden π Het valt deze keer mee, om 3:50 kunnen we half slapend onze tassen in het busje gooien en gaan we op pad. Wij en 17 andere toeristen, allemaal Mexicaans (of met Spaans als taal)… Ideaal dus om je Spaans te leren maar als de chauffeur zo snel gaat is er soms geen touw aan vast te knopen π Hier spreek ik vooral voor mijzelf en kijk ik na een praatje van de chauffeur even opzij naar Maart π. Na een uur of drie rijden worden we gedropt bij een soort weg restaurant Mexicaanse stijl. Ontbijt in de vorm van een all you can eat buffet. Nee dank je, kunnen we alleen wat drinken? Dat kan maar als we met ons kopje thee aan een tafeltje zitten worden we daar weggestuurd, dat is voor etende gasten π. Tot zover de normaal erg gastvrije Mexicanen…. In de bus eten we daarna lekker onze broodjes op die we gisterenavond nog hebben gescoord.
Op de weg richting Palenque maken we twee stops: een bij Aqua Azul en een bij Misol-Ha. De eerste een serie van watervallen die normaal erg mooi blauw kleuren (zie foto’s op Google). In het regenseizoen hier is het helaas bruin van kleur door de grotere hoeveelheid water. Heeft ook iets moois natuurlijk, de waterval is erg krachtig zo! We hebben daar anderhalf uur ‘vrije tijd’. ‘Nou dat is ook veel’ denken we nog in het begin en op ons gemakje lopen we van de meute weg langs het water. Als het daar doodloopt gaan we de andere kant op en dan blijkt het toch een heel stuk groter dan gedacht… oepsie π. Gelukkig pakken we wel de mooiste uitzichtpunten mee maar missen het deel waar je had kunnen zwemmen. Ach, zwemmen in dit water stond niet op onze bucketlist π. Daarna komen we bij de volgende waterval, Misol-Ha, een grote vrije val deze keer. We hebben hier maar een half uurtje dus even flink door lopen. Heel grappig als we beide zeggen dat dit erg lijkt op de watervallen in Sipi. Als we bij een grot komen en daar in willen moeten we opeens betalen π€¨. Nee dankje, we lopen de andere kant wel op. Nog een laatste stukje met de bus komen we, na al 10 uur bezig te zijn, aan bij Palenque. Daar komt een gids, uiteraard Spaanstalig, de bus in om zijn tour te verkopen. We krijgen er weinig van mee maar de rest van de groep is erg enthousiast. Na wat onderhandeling gaan alle handen omhoog, behalve die van ons π. En Maart; tambien en Ingles? Uh, nee dus π
Hoewel een meisje aanbiedt te vertalen gaan we toch lekker zelf op pad. We hadden al wat gelezen en op het terrein staan overal bordjes dus we redden ons wel. Maar eerst willen we een hapje eten. Wat mango, flessen water, wat taco’s en een broodje π Avonturen als dit vreet energie π. Als we bijna klaar zijn komt de chauffeur aangerend: jullie moeten mee naar binnen! Uh, maar ons eten en de rest en…. π€― Ja, we moeten blijkbaar als groep er in… En de rest, ja die heeft zich volgevreten aan het ontbijt van vanochtend π€£. Tsja, we pakken onze spullen en lopen de poort door. Daar horen we dat eten niet is toegestaan, potver π. Dan eten we die heerlijke mango maar straks op π₯.
Binnen wordt ons ook nog verschillende keren een gids aangeboden. Elke keer: ‘No guide, no fun.’ Tja, wat een slechte slogan π€£ Al begrijpen we later wel ineens wat ze ermee bedoelen als ze ons ‘mushrooms’ aanbieden π
We lopen, over het aangelegde pad, verder de Jungle in. En dan: wowie! π€© Je loopt zo tegen de ruïnes aan! En niet even opbouwen met wat half werk, nee direct het beste wat ze hier hebben! Super mooi zeg! We lezen de bordjes en kijken om ons heen. Heel gaaf dit π We hebben inmiddels al wat ruïne ervaring maar dit is weer iets unieks: tempels en paleizen midden in het groen van de Jungle πΏ. In het begin trekken we half op met de rest van onze groep. Maar als het begint te regen, lees: een plotselinge stortbui waar ze in Limburg jaloers op zijn (te vroeg?), schuilen wij onder de bomen en moeten zij door: schema is schema voor de gids π. En wij, wij lopen als het droger begint te worden rustig verder terwijl de meeste groepen al ver voor ons uit zijn. Super chil; op het gemakje gaan we alles af en maken we de mooiste foto’s (zonder de andere toeristen!). Na 2,5 uur zijn we uitgekeken, precies op tijd terug voor de bus. Maar, dan is de rest van de groep opeens aan het eten en moeten we daar eerst op wachten π. Tsja, als we maar op tijd worden afgezet op het busstation. We gaan vanaf hier namelijk gelijk door naar Bacalar, een plekje aan een mooi meer, om daar te gaan relaxen. Keurig op tijd worden we afgezet op het busstation en kunnen we nog even wat eten kopen. Hoewel, dit is dus het eerste busstation waar je niet echt iets kan halen. Behalve bij een simpele kiosk of een donutbar. Naja, donuts it is! π© Uh…. De donuts zijn op ππ. Tsja, met voorverpakte croissantjes, chocoladecakes en twee zakken chips redden we het ook wel op de busrit van een goede 9 uur π
. Gelukkig hebben we een hotel dichtbij het busstation zodat we morgenochtend daar in elk geval terecht kunnen voor een dutje π΄
Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur