De busreis naar Oaxaca gaat gesmeerd π Zoals we gewend zijn uit Zuid-Amerika zijn de bussen ook hier super chill. Lekker brede, zachte stoelen en ze kunnen ver naar achter. Slapen lukt aardig, al zijn het steeds maar korte slaapjes.
We komen rond 04.15u aan bij het busstation van Oaxaca. Met onze tassen lopen we het busstation uit en daar staat al een rij taxi’s. We denken nog even om te gaan lopen, maar nee..lekker die taxi in!
Niet veel later komen we bij ons hotel aan in het centrum. We duimen heel hard dat we nu al in onze kamer kunnen... Onze taxichauffeur klopt aan en na een paar minuten wordt er open gedaan. Hij gaat even de reservering checken, terwijl wij nog steeds buiten staan met onze tassen π€¨ Naja.. dit wachten overleven we ook nog wel π Gelukkig, we mogen naar binnen! En suuuuuper fijn, we kunnen de kamer al in π₯³ Zo, nu even een paar uurtjes slaap achter elkaar pakken π΄
Tegen half 11 word ik wakker van wat geluid op de gang. Nog mega duf en moe π₯± Jeroen is daarentegen net een speelse puppy π€£π€£ Hij is al helemaal wakker en enthousiast om de stad in te gaan! Poeh, ik moet nog ff opstarten.. We gaan op zoek naar een ontbijtje en belanden ergens op een gezellige binnenplaats. We doen ons best om Spaans te spreken, maar dan krijg je ook meteen vanalles in een sneltreinvaart terug. Uhhhh ¿Como ππ§π³? Ik hoor quesadillas.. helemaal goed! Met kaas π en verse kaneelthee, erg goed.
Als we dit op hebben, bestellen we er nog 2. De dame zegt dat we de salsa die op tafel staat erin moeten doen.. het is idd lekker, maar mn mond staat echt in de fik π₯
Met iets in onze buik kunnen we beginnen aan onze wandeling door de stad. We lopen maar wat haha en ons enige doel vandaag is twee simkaartjes scoren. Volgens Google zijn er allerlei verkooppunten, bijv. in een schoenwinkel π€£, maar ik wil eigenlijk het liefst naar een ‘echte’ winkel van Telcel (de provider). Naja, die vinden we niet dus kopen we ze naast ons hotel bij een sleutelmaker/telefoon accessoires winkel. De dame spreekt nul Engels, maar we komen eruit π€
De stad Oaxaca (spreek je uit als Wah hah ka) is super leuk π overal gekleurde huizen, gezellige pleinen met winkeltjes en muziek, me gusta mucho!! We zijn helaas allebei mega duf haha dus veel doen zit er vandaag niet in. We ploffen neer op een terrasje en eten gebakken banaan op het Zocálo plein.
‘s Avonds eten we op tijd bij een lokaal restaurantje waar we o.a. chapulines (sprinkhaan) proeven, een specialiteit hier. Gelukkig zijn ze niet meer echt te herkennen haha en de smaak is best goed!
Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur