Goed nieuws; om vandaag als een van de eerste Ephesos (Efes) in te gaan hoeven we niet heel vroeg op! De poort gaat ‘pas’ om 8 uur open π. En ja, we staan om 7:58 als tweede bij de kassa π
Efes/Ephesus? Nou een stukje werelderfgoed in Turkije naast de tempel van Artemis. Het is een stad van zo een 2.700 jaar oud waar zowel de Grieken, Romeinen en Byzanteinen hun sporen in hebben achtergelaten. Naast de prachtige natuur is dit misschien wel het beste wat Turkije te bieden heeft aan cultureel erfgoed. Dus, de verwachtingen zijn hooggespannen!
Eenmaal binnen in Efes lopen we op goed tempo door naar wat naar verluidt het mooiste gebouw is: de bibliotheek van Celcus π. Overigens moeten we bij de ingang wel tussen de katten door manoeuvreren haha! Er liggen er zeker 30 π±
We komen tegelijk met de mensen voor ons (we zijn hier met zijn vieren π) aan bij de bibliotheek en hebben dit prachtige gebouw zo bijna voor ons zelf! Echt mega mooi! De buitenkant is super mooi versierd en staat in het zonnetje perfect model voor onze foto’s. We zijn daar zo bijna een uur alleen (hadden we zelfs wat langer kunnen blijven liggen π). We maken lekker wat foto’s en hebben zelfs de rust om er bij te gaan zitten en gewoon te kijken naar de ruïne. Want ja: na wat jaren, aardbevingen en een brand is het niet meer wat het ooit was. Ook zijn bij de brand alle boeken en rollen verloren gegaan.
Als het steeds drukker begint te worden gaan we verder op pad. Efes blijkt niet eens heel erg groot te zijn en de bibliotheek staat vrij centraal. We lopen een stukje door en bekijken de publieke toiletten. Hier, maar ook in Hierapolis, waren mensen best van de hygiëne π½. Daarna lopen we de ‘terrace houses’ in. Kost wat extra entreegeld maar dat is meer dan de moeite waard! Het is een complex van 7 aan elkaar gebouwde woningen tegen de heuvel. Versierd met mozaïek, marmer, graniet, muurschildering… super mooi! In deze huizen woonden de rijkeren van die tijd: er waren verschillende baden, toiletten en het was verwarmd. Niet mis voor iets van al 2.000 jaar oud! Er wordt hier ook heel erg gewerkt om het op te knappen en mooi te houden. Zo loop je door de huizen over een glazen vloer die over de oorspronkelijke vloer is gelegd. Super goed gedaan! Misschien wel meer bijzonder nog dan de bibliotheek. En ook fijn: bijna niemand bezoekt dit deel dus zijn we op een ander gezin na de enige. Als we weer buiten komen is het flink drukker geworden: ook de tourbussen blijken gearriveerd π
We maken ons rondje af langs de tempel van hadrian en het bordeel. Hoewel van dat laatste niet veel meer over is. Ook hangen we nog even bij de bieb: detail foto’s maken en nog een beetje meer genieten. Ik zoek vervolgens een plekje op in de schaduw en Maart gaat los met de camera. ‘Zwaai maar als je klaar bent, dan kom ik wel naar je toe’ πππ» . Samen lopen we naar het laatste bouwwerk: het theater. Het is groot, het heeft een prachtig podium maar…. na het prachtige theater van gisteren (die wel heel de versierde achterkant nog had) valt dit iets tegen. Ja, we zijn verwend en stellen hoge eisen aan eeuwenoude ruïnes π. Als we na goed drie uur de uitgang opzoeken lopen we tegen de bezoekersstroom in en staat er een flinke rij bij de kassa. We zeggen het nog eens tegen elkaar: hoewel we niet blij zijn als de wekker gaat, zijn we mega blij als we voor dit gekkenhuis (en de warmte) deze mooie plekjes kunnen bezoeken. Dat blijft bijzonder! Na ons bezoek zit onze culturele activiteit er op voor vandaag. Dat komt niet verkeerd uit want niet ver hier vandaan zou een lekker strandje zijn π. Hop de auto in en de rest van de middag relaxen we aan de zee bij Kusadasi!
‘s Avonds eten we de lekkerste Turkse pizza ever bij Pidecisi. En als toetje van het huis krijgen we er eentje met tahine (sesampasta) erop, onze nieuwe guilty pleasure π
Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur