Vandaag start onze roadtrip door Turkije! 🚘 Met op de planning vandaag.... een goede 8 uur rijden 😅 Tsja, we moeten er wat voor over hebben zullen we maar denken. We rijden over een brug de Bosporus rivier over en daar zien we staan: ‘Welcome to Asia’. Heel maf dat er dus een gedeelte bij Europa hoort en hier ineens een soort ‘grens’ is. Het valt ons onderweg op dat er in de wat grotere plekken vrijwel geen huizen staan, alleen maar appartementencomplexen.
Als we na een paar uur wisselen stoppen we onbedoeld bij een gigantisch outlet centrum. Nee, we hebben net een hoop kleren meegegeven met Kees en Sissy, we gaan niet shoppen 😂. Even een plasje plegen zou wel fijn zijn. Maart loopt naar de wc, maar is verrassend snel terug. Blijk je je paspoort te moeten scannen om naar de wc te gaan 🤨 Laat dan maar... onze tweede stop is bij Lake Tuz (Tuz Gölü); een gigantisch zoutwatermeer net onder Ankara. Nee, het is niet Salar de Uyuni die we hadden willen bezoeken in Bolivia maar het is wel prachtig! Een soort light versie 😉 Het is een dikke laag aangekoekt zout met daarop een laagje water. Dit zorgt samen voor een enorme witte spiegel, super mooi! Er zouden ook flamingo’s zitten, maar die zijn helaas nergens te bekennen. Dan is het natuurlijk tijd voor een fotoshoot! Daarvoor lopen we een stukje het meer op. Alleen dat water wordt steeds iets dieper... 15 minuten eerder in de auto “we moeten straks onze slippers meenemen” “Ohja, dat is handig”. Heden “Shit, we zijn onze slippers vergeten!” 😂 En omdat op blote voeten over ‘t zout lopen al snel geen succes blijkt gaan we maar voor natte schoenen. Die spoelen we vanmiddag wel uit dan. We gaan lekker los met foto’s en uiteindelijk zitten we beide helemaal onder de spetters en dus witte zout plekken op onze kleren. Alles voor de foto’s 🤣 Als we ons door de verplichte winkelruimte manoeuvreren en de scrubs afslaan, spoelen we ons even af op de parkeerplaats, zo goed als dat gaat dan... Dan rijden we het laatste stuk verder naar Göreme: het centrum van Cappadocië (Kapadokya). De combinatie van vulkaanuitbarstingen (er liggen hier drie dode vulkanen) en jarenlange erosie hebben daar voor een bizar landschap gezorgd. We gaan het zien!
Eerst rijden we nog gewoon door het groene, glooiende landschap en dan ineens na een bocht: WAUW!! Bizarre rotsformaties 😍😍 Nu al geweldig om te zien!!
We checken in in ons hotel: super locatie, vriendelijke mensen en een foei lelijk interieur 😂. Wel hebben we een bubbelbad 🛀! Dat is ook wat waard en wordt vanavond zeker nog getest! We pakken onze spullen uit en maken het onszelf gemakkelijk. We nemen het “voel jezelf hier thuis” steeds letterlijker. Daarna gaan we eten bij café Safak. De weg er naartoe is gelijk even een rondje door het dorpje. Enorm toeristisch maar wel nog steeds super leuk! Geen grote hotels, maar gezellige authentieke plekjes. Ook maken we kennis met de Turkse verkopers: tours, restaurants, souvenirs en ijsjes. Alles moet worden verkocht. Gelukkig zijn ze hier niet zo opdringerig en volhoudend als de Egyptenaren. Dat maakt het bijna saai om doorheen te lopen 😙. Een ijscoboer, een jongen van een jaar of 14 die ijs verkoopt bij het café waar we eten, blijft het wel proberen. Als we eerst langs komen roept die ‘Shakira, icecream?!’. Als we aan het tafeltje tegen over hem gaan zitten, blijkt hij niet zo selectief te zijn... iedere vrouw is gewoon Shakira 😂. We bestellen linzensoep, Turkse pannenkoeken met vulling van aardappel, spinazie, kaas en ui, köfte en kanefe (toetje, nog bekend van Jordanië 😋) de specialiteiten van oma in de keuken. Erg lekker allemaal! Als we klaar zijn moeten we de ijsjongen na nog wat pogingen “Shakira” teleurgesteld achterlaten als we niet toch nog een ijsje nemen. Wie weet morgen...

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur