We hadden zo gehoopt dat we na gisteren uit mochten slapen... maar nee; om 6:00 staat Isack klaar met de koffie en thee en na het ontbijt lopen we rond 7:30 weg. Op naar de Marangu gate, de eindbestemming van onze reis. Zo combineren we mooi deze twee routes (Rongai en Marangu). Met alle moeite hijsen we ons zelf omhoog, gooien we de tas op onze rug en gaan we van start. Nog ‘even’ 19 kilometer 😱, volgens de gidsen (en het bord) zou dit ongeveer in 6 uur te doen moeten zijn. Zonder de plas, drink, foto, en rust pauze (slechts een van een paar minuten 😇) hadden we dit ook gehaald 😉. En dat ondanks het pad, wat een drama is dat zeg 😂. Over rotsen en kiezels is het steeds opletten en moeten we diepe stappen maken. Dat laatste is iets waar onze spieren, maar vooral ook onze knieën niet super blij mee zijn 😅. Over andere stukken zijn door de regen hele delen van de weg blubberig en ook spekglad. Op weer andere stukken heeft de regen hele delen van de weg weggesleten en zijn er diepe geulen ontstaan. Sommige een goede meter diep. Het is dus steeds opletten geblazen... en tsja, door de vermoeidheid en spierpijn glijden we weleens uit, stappen we net naast de rots of in de plas... Als Jeroen heel even wat drinkt en Maartje doorloopt klinkt er een gil 😨 gevolgd door gelach 😂. Oké, daar is iets even anders gelopen (letterlijk) dan gepland 😂. Bij een flinke plas, die zeker een halve meter lager ligt in een uitgesleten stuk van het pad, verliest Maartje haar evenwicht (op een miraculeuze manier) en stapt ondanks haar gigantische stap in een poging de overkant te halen vol in de plas 😂😂😂. Niets aan de hand, de schoenen zijn nog steeds waterdicht 😉. En ook met Maart gaat het verder goed 😂. Als Jeroen er later langs loopt nemen de vraagtekens toch wel toe: hoé kun je hier in de plas belanden 😂 ?!
Het laatste deel van de tocht is door het regenwoud waar we op sommige stukken lekker door kunnen lopen. Ondertussen genieten we van de prachtige omgeving: waltervallen, riviertjes, prachtige planten, bomen en een hele familie black and white colobus aapjes 🐒! Richting het eind van de route begint het helaas toch nog wat te regenen. Tsja, je bent een regenwoud of niet 🌧. Uiteindelijk bereiken we de poort. WE DID IT! En geloof het of niet: Isack is een tafel aan het dekken voor onze lunch! Frietjes met groenten, een gebakken ei en een colaatje. Hebben we wel verdiend 😇. Daarna maken we op het schaalmodel van de berg een samenvatting van deze trip, het kan dus ook in ongeveer 2 minuten 😂. Maar wat een prachtige trip hebben we gemaakt! Als we terugrijden naar Moshi zijn we (Jeroen vooral 😉) er toch een beetje stil van... In Moshi rijden we langs het kantoor van Monkey (de organisatie) waar we onze certificaten in ontvangst nemen, yes! Helaas moeten we daar ook afscheid nemen van de fantastische groep die ons de berg op heeft geholpen 😢. Bij terugkomst in het hotel duiken we onder een warme douche en daarna onder de dekens. Zo, tijd voor een filmpje 😄.

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur