Op dag vier van onze Safari staat de Ngorongoro Crater op het programma. Iets waar we erg naar hebben uitgekeken. Op dag één van onze tour hadden we al een sneakprevieuw toen we langs het uitzichtpunt reden, maar vandaag gaan we naar de bodem van de krater. Daar moeten we wel vroeg voor uit bed en het eerste stuk in het donker door de regen rijden. Want het regent, al een tijdje en heel hard! We rijden door de gate naar de ingang van de krater. Vanaf daar is het 600 meter dalen tot de bodem. En dat gaat best steil 😅. Als we beneden aankomen is het, ondanks of misschien zelfs juist door de wolken, een prachtig gezicht! Rondom ons zien we de krater wand, begroeid als een jungle. Op de bodem is het vooral een grasveld met verschillende meren waarvan één erg groot. Het is echt een unieke plek om te zijn en daar rond te rijden tussen het wild. We zien de gebruikelijke dieren; gnoes, zebra’s, buffels, verschillende vogels, nijlpaarden, bavianen, gazelles en elanden. Leeuwen kunnen we, nu we er deze trip al ruim 60 hebben gezien, ook wel gebruikelijk noemen 😁. Daarvan zien we er toch ook weer een hoop! Inclusief mannetjes met mooie manen en welpjes. De eerste die we zien is zo’n mannetje. We zijn de eerste die hem zien en eigenlijk ook de laatste omdat hij zich verstopt in het gras. De auto’s vol Russen zien hem niet meer hoe goed ze hun best ook doen. Lekker puh. Het waren namelijk die Russen die ons aan de kant stuurden toen ze naar gnoes (serieus 😂) aan ‘t kijken waren en wij daar heel even stil stonden. Veel van de andere leeuwen spotten we ook als eerste. Als een van de gidsen ons onderweg wijst waar leeuwen liggen, kunnen wij zeggen dat we die al lang hadden gezien 😇. Na twee maanden zijn we super speurders geworden! Het enige wat een beetje balen was, was de lekke band. Tijdens het ontbijtje in het park wisselen we die om en rijden we door, niets aan ‘t (b)handje. Als extra zien we vandaag nog 5 zwarte neushoorns! Naja, zien.... er liggen stipjes ver weg in het gras. Stipjes met iets scherps aan de voorkant dat uitsteekt, dat wel! Als we de krater uitrijden is het toch wel een beetje treurig, onze (voorlopig) laatste safari zit er op 😢. Gelukkig krijgen we, als afsluiter, nog olifanten. Ook olifanten die een kunstje doen 😉. Als we het park uitrijden kijken we nog een keer bij het uitzichtpunt, ‘ja, deze laatste dagen waren echt een heel bijzondere ervaring!’. Onderweg naar onze b&b in Arusha stoppen we bij een souveniershop om daar te lunchen én natuurlijk in de hoop dat we daar wat kopen om de community te steunen. Kijken kunnen we altijd.... het staat vol met beeldjes, sieraden, shirtjes, schilderijen.... alles lekker dicht op elkaar in een schemerige ruimte. We zien een schilderij dat we mooi vinden, maar zijn een beetje bang voor de prijs... als de man, die al sinds het begin achter ons aan loopt, vraagt of we het mooi vinden zeggen we ja. Als we vragen naar de prijs horen we 135$ 😱. Helaas, dat wordt hem niet. Hoeveel willen we er dan wel voor betalen? De man blijft het proberen. Ook als we uitleggen dat het gat echt te groot is voor een eerlijke prijs. Als hij dan toch niet opgeeft en echt een bedrag wilt horen is hij toch wel beduusd. Nee, 20$ is niet in de buurt van die 135$. Dat zeiden wel al.... We kijken nog lekker verder naar de rest en vinden een andere, iets kleiner, die ook mooi is. Die willen ze, met heel veel moeite, voor 30$ verkopen. Als het schilderij, na heel veel moeite omdat het zo ontzettend vol hangt, naar beneden is gehaald, blijkt er een gat in te zitten.... shit, die hoeven we dus niet... Ze proberen het toch te verkopen en komen met allemaal oplossingen. Nee, dit wordt hem niet meer. We bedanken en gaan lekker lunchen. Na de lunch lopen we langs het winkeltje terug naar de auto. Uiteraard komt die man weer naar ons toe, en wat wil je betalen voor de grote? Ik geef aan dan maximaal 35$ te willen betalen. Hij vindt ‘t nog steeds maar niets. Ondertussen wordt het schilderij zelfs naar buiten gehaald. Kijk dan hoe mooi! Ja zeker maar we willen niet meer betalen dan dat. Als laatste bod vragen ze 45$. Nee, helaas keihard zeg ik dat we dan naar het hotel gaan. De man en ook een andere vrouw zijn toch wel een beetje bozig/teleurgesteld dat we nu niets kopen. Tijdens de lunch hadden we al tegen elkaar gezegd; dit is het en anders niet. Als Ashley de auto wil starten komt de man aangerend; oké! De baas zei dat het goed was voor 35$! Yes! Met een blik die kan doden pakt de vrouw het schilderij in. Thank you 😊 Wij blij met ons schilderij 😃. We moeten wel even wachten om weer te kijken, we hebben geen foto gemaakt 🙈. Straks ook voor ons weer een verassing om te zien wat we hebben gekocht 😂. Nadat Ashley ons heeft afgezet ploffen we neer en gaan we eerst lekker onze gemaakte foto’s terug kijken. Wat was dit super mooi, bijzonder en uniek zeg!
We slapen vannacht in Mazzola house, bij onze gastheer Innocent. Hij kookt ook voor ons vanavond ☺️ Hij is een super leuke en vriendelijke jongeman die dit eigenlijk is begonnen uit verveling haha. Hij vond het maar niks om alleen in dit huis te wonen, dus kreeg hij samen met vrienden het idee om gasten te gaan ontvangen. Super goed gelukt!!

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur