Vanochtend hebben we voor het eerst deze vakantie een wekker gezet. 6 uur opstaan om de bus van 7 uur richting Tacuarembo te halen. Dit is extra heftig aangezien de paar uur slaap verstoord zijn geweest door achtereenvolgens: mensen die BBQ-en op een vuurtje voor onze kamer, de receptie die te veel geluid maakt en gasten die tussen 4 en 5 binnenkomen. Dat laatste is extra vervelend omdat die aan moeten bellen... 😓 We tillen ons zelf het bed uit en gaan richting de grote bushalte. Hiervoor moeten we eerst de gewone stadsbus hebben, vanaf welke halte vertrekt die??? Gevonden! Vanaf hier kent deze ochtend twee verhalen: de eerste spannend want we halen hem bijna niet de tweede relaxed we nemen anders wel een bus later. Belangrijkste; we halen de bus en hebben nog 4 minuten over.

De busreis duurt 5:15 uur. De eerste 2-2,5 uur daarvan slapen we 😴. Daarna eten we ons zelf gesmeerde ontbijtje van alles wat nog over was van gisteren. De overige tijd van de reis doen we twee dingen: een beetje kijken naar buiten. Het landschap verandert niet veel en blijft groen golvend grasland met her en der een groepje bomen. Het tweede wat we doen is ons irriteren aan/verbazen over de hele hele vieze mevrouw schuin voor ons. Kort samengevat in een emoticons: 🤢🤧😷. Bah, wat was die vrouw smerig bezig zeg!!

Denk je aan Tacuarembo zou je blijkbaar moeten denken aan stoere gaucho’s en wilde westen taferelen... niets is minder waar. Het is een super relaxed stadje! We lopen er op ons gemakje door heen en stoppen ergens bij een pleintje om wat te drinken. Daar klinkt luide muziek. Terwijl wij het pleintje oplopen zoeken we naar de auto waar dit uitkomt. Eenmaal op het plein blijkt de muziek uit vaste boxen te komen, super gezellig. We blijven daar zitten en genieten van het zonnetje, de muziek en de mensen.

We lopen nog een stukje verder en gaan uiteindelijk via het hotel naar een park aan de andere kant van het dorp. In het hotel wisselen we kleren: we gaan voor de korte broek!!! 😍☀️ De rest van de middag zitten we in het parkje. We eten, drinken en ook hier genieten we enorm van de mensen. Het is zaterdag en er zijn heel veel mensen buiten in de zon. We zitten aan de rand van een speeltuintje en in het bezoekerscentrum aan de overkant is van alles gaande. Ons uitzicht vanaf het bankje is een elke sneue serie wippen: eentje scheef, de ander afgebroken. We krijgen echt het idee de sfeer goed mee te krijgen zo! Zoals we in BA en Montevideo vooral de stad hebben gezien, zien we hier in T-bo vooral de mensen en zo veel meer de sfeer van het land. Echt super gezellig!
We zitten nog geen 5 min op het bankje in het park of Maart wordt al gestoken door een mysterieus beestje. Maar gelukkig is daar mr EHBO himself die zorgt voor een fijn zalfje.
Op een gegeven moment horen we dat achter ons een auto probeert weg te komen, maar door de modder wil dat niet echt lukken. Het achterwiel blijft maar slippen. Er komt een aantal mannen helpen, maar nog zonder succes. Dan verandert mr EHBO gewoon even van rol naar krachtpatser. En zo wordt de auto dan toch nog uit de blubber geduwd.

We lopen terug naar het hostel om een lange broek en vest aan te doen. Dan lopen we door naar restaurantje La Rueda, dat schijnt een local favorite te zijn. We mogen binnen wachten, want ze zijn net pas open. Geen probleem! We zitten naast de open haard die door een oude man wordt aangestoken. Hij begint een praatje en met veel moeite kunnen we enigszins een gesprekje voeren. We bestellen een pulpa de vacio van de parilla om te delen. Jammie, echt mega lekker!! Je krijgt steeds bij het vlees een bakje kruiden met olie erbij. Deze keer heel simpel: knoflook, peterselie en olie, maar heerlijk 😋
Op de weg terug naar het hotel stoppen we nog even op het plein met de fontein. Die is nu verlicht en er wordt ook weer muziek gedraaid. Iedereen komt hier samen op de pleinen, heel gezellig! Ondertussen rijden de jongeren op hun scooter rondjes om het plein, leuke bezigheid 😂 Het blijft heel druk op straat, ook als het donker is. En, net zoals overal waar we tot nu toe zijn geweest, zit iedereen aan de maté. Het is een soort verse thee die ze drinken uit een potje. Je ziet mensen lopen met in de ene hand dat potje en in de andere hand een grote thermoskan met heet water.
We hebben het idee dat we de enige toeristen zijn hier haha. Zonde, want het is echt een leuke plek! Dit hadden wij dus ook niet zo verwacht.
Er hangt trouwens heel vaak een fiklucht, waarschijnlijk van alle parilla’s die aan staan. Het zit ook al lekker in onze kleren 😷
Morgen gaan we richting de estancia voor twee nachten en daar het echte gaucho leven ervaren: 👨🏻‍🌾🐮🐴🐑.

Geschreven door Jeroen-en-maartje-op-avontuur