Hola!

Iets meer dan een week geleden startte ons Caribisch avontuur in Cartagena. Na een week aan het strand en in de blakende zon zijn we aan de hitte gewend en slapen nu zelfs zonder airconditioning. De stranden aan de Colombiaanse Caribische kust zijn eindeloos en overal zijn leuke cabanas of hotelletjes waar je kun slapen, dus het was even zoeken waar we heen wilden/moesten gaan. Er is genoeg keus, maar het aantrekkende toerisme en de groeiende Colombiaanse middenklasse die dicht bij huis op vakantie of weekendjes weg gaat, zorgen voor veel platgetreden stranden en wij wilden juist iets rustigs en rustieks. Ook waren veel hotels al volgeboekt. Dus we reisden allereerst richting het oosten naar Taganga. Dit is een klein vissersdorpje naast de grote stad Santa Marta waar op elke hoek van de straat een stereotoren zijn muziek over de straten galmt. Met de komst van het toerisme veranderde dit dorpje in sneltreinvaart en stond op enig moment bekend als partydorp voor drugsminnende backpackers. Ook kun je er mooi en goedkoop duiken. Een paar jaar geleden werd een aantal toeristen overvallen door gangsters uit Santa Marta en stortte de hype ineen. Nu is het weer een vrij rustig vissersdorpje met een ruig randje, en kun je op het strandje de vissers hun vers gevangen vissen zien binnenhalen en verkopen. Even verderop kun je met je voeten in het zand genieten van een cocktail en de zonsondergang.

De volgende dag zijn we naar een nabijgelegen strandje gewandeld waar je alleen met de boot of wandelend over een bergklif kan komen. Hier hebben we de zondag doorgebracht tussen de Colombianen. Het strandje was mooi, klein, afgeladen vol en lawaaierig vanwege de muziek, jetski's en speedboten met bananen die voor de kust heen weer scheurden. Wat op zich ook zijn charme had, want het hele strand volgde de banaan en lachte hardop wanneer iedereen er vanaf werd geslingerd het azuurblauwe water in. Achteraf was het een prima locale ervaring. Niet heel anders dan bijvoorbeeld Scheveningen op een zonnige zondag (zonder de roekeloze speedboten dan).

Vanuit Taganga namen we een taxi naar Santa Marta, om vanuit daar met een lokale bus naar Palomino te reizen. We zaten naast twee dozen met schattige piepende kuikentjes en voor een manische Amerikaan die eruit zag als een lid van een rockband (de bassist). Zodra de bus ging rijden hing hij met een brede glimlach en al zingend en filmend uit de opengeklapte achterdeur van de bus en riep iedereen buiten op straat vriendelijk toe. Dat hij hiermee iedereen de stuipen op het lijf joeg - de buschauffeurs rijden hier als malloten en met hoge snelheden over slechte wegen - had hij niet door. Al was het wel vermakelijk.

Palomino is paradijselijk! Een klein dorpje tussen de provinciale weg en de zee. Verder is het er hartstikke rustig en hadden wij een geweldig eigen huisje tussen de palmbomen op ongeveer 20 meter van het strand. De dagindeling was simpel en begon met koffie en fruit, tussendoor wat lezen op het strand met af en toe een duik in zee en eindigde meestal met een gebakken visje. Vier nachten in dit paradijs! En tot Nienke's grote vreugde vonden we 10 minuutjes verderop een plek waar iedere ochtend yogalessen werden gegeven. Ook Ives heeft een yogales bijgewoond en vond het superontspannen.

Behalve dat het vooral ontspannen was, hadden we natuurlijk ook iets te vieren: Nienkes verjaardag (15 maart)! Een feestelijke dag op het strand met veel leuke berichtjes en belletjes. Ook hingen er slingers en ballonnen en aten we brownies (met kaarsjes!) voor het ontbijt. En natuurlijk was er een cadeautje van Ives.

Omdat we ook nog het Nationale Park Tayrona wilden bezoeken, moesten we ons lostrekken uit ons paradijs en verhuisden we naar een ecohostel aan de rand van Tayrona. Hostel Yuluka had een fantastisch mooie tropische tuin met geweldige cabanas op een heuvel en een zwembad(met glijbaan!). Helaas lag het ook dichtbij de drukke provinciale weg en we (Ives) moesten een JOEKEL van een spin uit ons huisje jagen voor het slapen gaan, dus we hebben een onrustige nacht gehad.

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om op tijd bij het park aan te komen. Bij de ingang zagen we een enorme rij voor het kaartjesloket. Het was een zaterdag en dus een drukte van jewelste. Na ongeveer 2-2,5 uur lopen door de jungle vol met apen, hagedissen, vlinders, bloemen en kleine waterstroompjes kwamen we aan bij een aantal werkelijk idyllische strandjes. De eerste paar kilometers was het filewandelen (en het is niet eens hoogseizoen!), maar daarna verspreidde de drukte zich over de verschillende strandjes en werd het steeds leuker. Aangekomen op de plek van bestemming (Cabo San Juan) was het de wandeling en drukte helemaal waard.
Aan het strand ligt een landtong met een rotsformatie welke doormiddel van een strookje strand is verbonden met het vasteland. Het was een geweldig uitzicht vanaf boven op de berg. Het deed Ives denken aan het Nangyuan strand (je moet het googelen) bij Ko Tao in Thailand. Hier hebben we een aantal uren op het strand gelegen, maar helaas moesten we op tijd weer terug omdat het park om 18.00 sluit (vlak daarna is het donker).

Daarna was het tijd voor wat luxe en hebben we onszelf getrakteerd op 3 nachten in een heel dik hotel. Dachten we dat we in Palomino in het paradijs waren; hier ontdekten we dat er verschillende gradaties paradijs bestaan! We zitten nu in een fantastisch huisje met vanuit ons bed uitzicht over bos en zee. Het strand is vrijwel uitgestorven - met uitzondering van een paar andere mazzelkonten die in deze huisjes zitten - maar heeft gelukkig wel een klein barretje. s Ochtends bij het ontbijt vliegen de kolibries je om de oren, de tuin staat vol fruitbomen en jasmijnstruiken en er zijn vrijwel geen muggen. Ives spotte wel twee bidsprinkhanen, check✅

Deze gradatie van paradijselijkheid heeft ook wel een ander prijskaartje, maar van al dat reizen word je moe en we zijn toe aan vakantie! ;-)Daarnaast hebben we er hard genoeg voor gewerkt, al zeggen we het zelf.

Onze laatste 10 dagen zijn ingegaan, BOEH, dus we kunnen beginnen met aftellen. Maar eerst nog heel hard genieten. En nog een aantal andere mooie plekken verkennen, daarover in de volgende blog meer.

Saludos,

Nien & Ives

PS, dank weer voor jullie reacties!

Geschreven door Ives.en.Nien