Hola a todos!

Wat een gave stad is Buenos Aires (BA). Na de eerste plaatjes op pindat is het nu tijd voor een geschreven verslag van onze eerste dagen.

Na de avond/nachtvlucht vanaf Schiphol kwamen we 14 uur en 6 films later aan in BA. Het zonnetje scheen, de meisjes droegen rokjes, de kerels hadden blote armen; wat een heerlijk contrast met Nederland!

De eerste 2 nachten trakteerden we onszelf op een luxe hotel met zwembad in het Microcentro, en deze wijk doet zijn eer aan. Het is een grote drukte van zakenlieden en walmende taxi's in te krappe straatjes zonder noemenswaardig trottoir en stadsgroen.

De naastgelegen wijk, Puerto Madero (langs de haven) is iets frisser en doet denken aan het Oosterdok in Amsterdam met oude pakhuizen die zijn omgebouwd tot moderne appartementen en hippe restaurants/lunch tentjes.

Verderop op Plaza de Mayo werden we onderdeel van de 'Manifestacion de la Madres'; een wekelijks terugkerend vreedzaam protest van de 'dwaze' moeders wiens kinderen tijdens de junta zijn "verdwenen" (circa 30.000). Indrukwekkend en ontroerend om deze dames op hoge leeftijd al 30 jaar lang iedere donderdagmiddag hun rondje om het park te zien maken.

Op de eerste dag gingen we natuurlijk niet te laat terug om nog even van de laatste zonnestralen bij het zwembad te genieten (zie 'ogen-uit-steek/tenen-foto van 29 dec ;-)).

's Avonds aten we onze Argentijnse steak met bijpassende fles Malbec! Jammie! Deze combi hebben we daags erna nog een paar keer herhaald ;-).

De volgende dag zijn we weer op tijd opgestaan; lang leve de jetlag!

Via de Avenida Florida (de winkelstraat) zijn we door de buurten Microcentro, Retiro en Recolata - voor de kenners - naar het indrukwekkende kerkhof Cemetario de la Recoleta gelopen. Een echte necropolis en begraafplaats van Evita Peron. Een stadje vol met tombes met de prachtigste beeldhouwwerken.
Een van de familie grafkelders/tombes stond open en we keken zo de grond in, waar zeker 10 kisten opgestapeld stonden aan iedere wand. Bij elkaar lagen er wel veertig kisten opgestapeld. Een macaber gezicht, maar ergens ook weer heel mooi dat er meerdere generaties op elkaar gestapeld lagen.

Maar goed: alleen English men, mad dogs en Ives & Nien gaan erop uit op het heetst van de dag, dus na het schieten van een foto van het graf van Eva Peron (Evita) doken we gegrild en op zoek naar verkoeling het Museo Nacional delle Belle Arti in.
Hier hing een allegaartje van kunst uit de periode van 1400 tot nu. Ook was een verdieping gereserveerd voor de afstudeerprojecten van een aantal Argentijnse kunstenaars en was de hardhoutenvloer in sommige kamers het meest in het oog springende werk.
Toch hingen er ook prachtige werken van grootmeesters als Rodin, Monet, Gaugin, Picasso, Manet en 'onze eigen' Van Gogh, Albert Cuyp en De Laresse. Des te bijzonderder dat er vrijwel geen belang aan klimaatbeheersing werd gehecht en de deur van het museum wagenwijd openstond.

Terug in de oven van BA (klaag ;-p) snel maar weer op zoek naar een lunchtent met airco voor een salade (tja, die kerstkilo's moeten er toch af...). En wederom niet te laat naar 'huis' om te genieten bij het zwembad.

Terug in het hotel zag ik (Nienke) meerdere gemiste oproepen van mijn vader en wist direct hoe laat het was; het gaat niet goed met oma! En dat klopte: ze was die middag in het bijzijn van mijn moeder ingeslapen. Wat een schitterende manier om te gaan, maar wat een verdriet. Ze is 91 geworden en altijd gezond gebleven, maar was de laatste weken verzwakt. Met Kerst heb ik haar gelukkig nog een hele dikke knuffel gegeven en toen hadden we volgens mij ook allebei het idee dat het wel eens de laatste zou kunnen zijn. Het is goed zo, maar wat ga ik haar ongelofelijk missen! Mijn lieve kleine omaatje.

De volgende ochtend was het alweer tijd om Microcentro te verruilen voor de wijk Palermo. Daar hadden we een megaknus 'privé hotel'. Een kamer in een koloniaal pand met 3 verhuurbare kamers met prachtige authentieke meubels, hoge plafonds, balkonnetjes en een dakterras incl yacuzzi. Deze 'barrio' doet denken aan verschillende wijken, het is een combinatie van Friedrichshain in Berlijn en de 9 straatjes/de Pijp in Amsterdam. Overal kleine winkeltjes, leuke koffie/lunchtentjes en veel veel restaurants.

Buenos Aires is een bruisende stad, dat is absoluut waar. Echter: 2 dagen per jaar is het min of meer uitgestorven. En laten dat nu juist 31 december en 1 januari zijn...

Dus op oudejaarsavond gingen we met een lampje op zoek naar een gave tent om - ondanks het dubbele gevoel van het overlijden van oma - toch het nieuwe jaar goed in te luiden. Na wat zoekwerk vonden we een afgeladen vol restaurant met een vrij tafeltje op het terras.

Hier hebben we meegedaan aan het 3 gangendiner met onbeperkt wijn/fris/water en champagne. Een groot succes! Om 24.00 was iedereen op het terras dikke vrienden (had uiteraard niets met de wijn te maken;-)) en raakten we zelfs in gesprek met de beste vriendin van onze Maxima ~ zoals waarschijnlijk iedereen in Amsterdam ook vrienden was met Johan Cruijf.

1 januari uitgebrakt met een nieuwjaarswandeling en een dikke vette hamburger. Voor onze FB vriendjes, wellicht hebben jullie Ives' laatste profielfoto gezien? OMG...

Inmiddels is het alweer 3 januari (GEFELICITEERD MOEDERS!) en onze - voorlopig - laatste dag in BA. Morgen vliegen we naar Ushuaia (de zuidelijkste stad op Aarde - daar vertrekken ook de boten naar Antarctica). Vanuit daar zullen we het zuiden van Argentinië en Chili gaan ontdekken.

Hierover de volgende keer meer.

Hasta luego!

Besos,
Ives & Nien

Geschreven door Ives.en.Nien