Weer die wekker? Een vroeg ontbijtje en net als je denkt gewend te zijn aan al het pink, dan kan het nog gekker... We bestelden pancakes, we kregen ze! Knal roze! Ze smaakte er niet minder om...

Ja ja, we hadden een bootje en gids gevonden die een snorkeltoer met ons wilde doen vandaag..We willen nog optimaal genieten van het moois in de zee.
Bij 3 eilanden deden we verschillende snorkel spots aan. En Jeetje wat was dat geweldig..De gids wist precies de goede plekken te vinden en liet ons genieten.
Meer dan 10 schildpadden van klein naar wel een meter groot, tot diverse soorten en kleuren koraal en enorm veel tropische vissen hebben we gezien. Wat een ervaring om je met flippers en snorkel door het zeewater te laten geleiden, en wat fijn om je gewichtloos te voelen. Het was wel zwaar om telkens tegen de stroming in te zwemmen terug naar de boot. We hadden een boei mee waar we af en toe op konden uitrusten. Na elke spot werd het trappetje over boord gegooid en hesen we ons met brute kracht omhoog. Ik was net een gladde aal die zich met een soort van plof voor over de railing wierp en liet ‘donderen’. Bij de 4e keer ging het ook bij mij gelukkig wat galanter, en zonder dat m’n hele hebben en houwen in de etalage werd gezet voor de vriendelijke gids en kapitein recht voor mij hahaha.
We bezochten de beelden tuin (Statues under water) bij Gili Memo, daar waren we helaas niet de enige.
De gids had brood mee om de vissen te lokken en maakte foto's van het koraal en de vissen, het was een grote regenboog aan kleuren. Zo ontzettend mooi!!!

Serieus hier moesten we even van bijkomen hoor, om te zorgen dat we alles blijvend op ons netvlies vast kunnen houden.
We streken lekker op het strand neer en als je daar met je roze fiets aankomt dan is het net alsof je Ferrari rijdt! Iedereen roept PinkCoco, (wat ze zien als die komen geld spenderen) Deze dag werden we verder van hapjes en drankjes voorzien, maar wat was het heet!!!

Er kwam een verkoper langs met geweven kleedjes, ik dacht, handig ipv handdoeken op
de ligbedjes, die zijn sneller droog... En ik gun de locals ook wat, dus Mo trekt de knip, ook altijd fijn trouwens. ..
Man blij, ik blij... Tot we wilde afrekenen einde van de dag voor onze consumpties...
Wat bleek, Mo had zich vergist in een paar duizendjes en we hadden niet genoeg geld bij ons om te betalen.
Mo op het fietsie terug naar het Hotel in de bloedhitte pfff. Eind goed al goed gelukkig!

Na al deze inspanningen en een uurtje airco in de hotelkamer hadden we het wel toe aan een massage. We denken maar zo, volgende week kan het niet meer...
Dus daar lagen we in de roze spa, genietend van de lavendel aroma therapie!

We aten aan het strand en kwamen in gesprek met de locals die hier werken. Natuurlijk ging het over de mushrooms en hadden we grapjes, maar het ging ook over de verschillen in onze culturen en rijkdom. De jongens moeten 6 dagen per week hard werken voor omgerekend 150 euro per maand. Ze komen er niet van rond, leven erg sober en hebben verder geen uitzicht om van de eilanden weg te kunnen. Deze armoede was bij ons bekend, maar als je de persoonlijke verhalen hoort is het zeer schrijnend allemaal. We waarderen des te meer dat wij ons deze luxe kunnen veroorloven en we zijn dankbaar dat ons wiegje in Nederland heeft gestaan!

De katten hebben we nog wat water gegeven, ook die hebben het zwaar hier!

Weer een nieuwe spreuk op de spiegel voor het slapen gaan: Make tommorow a special Day!

Geschreven door Ingridmonique