Vandaag weer een hoogtepunt van onze reis! Bryce Canyon! Beroemd om de prachtige roze/ rode rotsformaties (hoodoos) uit zandsteen gesleten door ijs, zon en wind. Het is een prachtig gebied met de mogelijkheid om af te dalen in de canyon.

We hadden ons een beetje verkeken op de afstand die we moesten rijden. We zouden om 9 uur gaan rijden, maar we waren wat traag vanmorgen. We wilden nog wat te eten halen en tanken en al met al reden we om 10 uur weg uit Page. We zijn over de US 89 gereden met mooie uitzichten op de bergen. Onderweg zijn we een paar keer gestopt. We dachten dat het 1,5 uur rijden was, dat gaf maps.me aan, maar het was 2,5 uur rijden en daar kwam nog een uur tijdsverschil bij op omdat we de staat Utah in reden. We hebben ons netjes aan de snelheid gehouden, want de sherrif lijkt hier plotseling uit de grond te komen, opeens staan ze er in de middle of nowhere...
We kwamen dus pas om half 2 bij het hotel aan, waar we onze koffers gelukkig wel al op de kamer konden zetten.
Inmiddels was het wat bewolkt aan het worden, maar de temperatuur was prima. We besloten om dan meteen maar een trail te lopen en morgenvroeg de vieuwpoints te rijden ivm het licht om foto's te maken. Maar eerst een picknick, je kan niet met een lege maag aan de wandel.

We reden naar Sunsetpoint waar de Navajotrail begint. Deze is trail is 1.3 mijl en daalt 575 feet af de canyon in. Van bovenaf keken we de diepte in, met het besef dat we dit dan ook weer naar boven moesten. We deden een BOX en gingen er voor. Het afdalen was nog niet zo simpel, kleine steentjes die onder je schoenen weggleden en een diepe afgrond. Gelukkig hadden we genoeg water mee. Wat is het prachtig om tussen de hoodoos te lopen. We hebben weer veel foto's gemaakt. Beneden was het lopen goed te doen, maar naar boven was een ander verhaal.... Zeer stijle paden! Zeer hoog! Zeer vermoeiend! Dit is een pittige trail en dat was afzien! Mo ging over grenzen, maar moest door, ze kon op een gegeven moment niet meer genieten van de uitzichten, helemaal stuk ging ze. We hebben er 2 uur over gedaan. maar we zijn samen trots dat we dit volbracht hebben. Al zegt Mo dat ze dit nooit meer gaat doen! (Ze weet niet wat haar de komende dagen nog te wachten staat🤪)
In 2009 liep ik deze trail o.a.met mijn moedertje die toen 70 was, respect!

Omdat we morgen hier nog maar een halve dag hebben en iets heel gaafs op de planning hebben. (we verklappen nog niks)
besloten we om de vieuwpoints toch laat in de middag nog te gaan rijden.
De zon was toch nog weer te voorschijn gekomen en het was prachtig! Wat hebben we mooie plaatjes kunnen schieten! Voor ons behoort Bryce tot de favoriet!

We hebben bij Ruby's gegeten en wat rondgekeken in het western dorpje.
We leven hier nu 10 uur vroeger dan in Nederland en slapen vannacht in Bryce Up Top Lodge, dat 10 minuten rijden van de canyon is. We hebben ieder een eigen bed en dat vinden we heerlijk!
Mo ligt al in dromenland nu ik dit blog bijwerk...(zat een klein meisje huilend op een steen, sta op meisje lief en droog je traantjes af en loop maar weer een stapje door naar boven)
Elke avond keurt ze goed wat ik geschreven heb, maar nu dus even niet! 🤣🤣🤣

Ik ga mijn wekker zetten, want morgenvroeg wilen we niet missen.....
Wordt vervolgd! Welterusten!

Geschreven door Ingridmonique