We hebben onze laatste nacht van deze prachtige reis er op zitten....
Wat betreft het hotel was dat voor ons ook prima, maar we zijn er nog niet aan toe om naar huis te gaan. Het valt ons een beetje tegen dat we geen sponsering van onze trouwe lezers hebben mogen ontvangen. Een weekje Hawai had fijn geweest om wat uit te rusten en we hadden nog wat mooie blogs kunnen delen. Maar er moet weer gewerkt worden helaas... Dus deden we alle bagage weer in de auto om deze ochtend nog 1x te genieten van deze mooie stad! De koelbox met inhoud hebben we weg kunnen geven aan iemand die op straat leeft en hem blijkbaar goed kan gebruiken.

We zijn door het bochtige straatje van Lombardstreet gereden, waar de zon zich toch weer liet zien en gingen stijl naar beneden voor een laatste blik van Fishermans Warff. We aten een heerlijk ontbijt bij Boudin. Hier maken ze vers brood in de vorm van dieren. We konden kijken hoe de schildpadjes en krokodillen werden gemaakt en kochten grote verse croissants voor onderweg. Mmmm.

We maakten nog even een rondje op pier 39 waar de zeehondjes lekker lagen te zonnebaden en kochten onze laatste souvenirs. Twee dagen geleden vonden we er niks naar onze gading, maar tijdens deze emotionele laatste momenten in de USA hadden we het gevoel iets tastbaars mee terug naar huis te moeten nemen. We kochten allebei een sweater want die hebben we nog niet natuurlijk!🤣
Maar die komt wel weer van pas als we ooit gaan sporten zeiden we!🤣🤣
En anders gewoon voor de heb toch?🤣🤣🤣

Rond 12 uur reden we naar Alamo om de auto in te leveren en met de treinshuttle naar de incheck te gaan. Ook hier weer vreterij gekocht en zijn toen met ruim een uur vertraging om 17.40 u vertrokken met standje vrieskist! Brrr....gelukkig hebben we een dekentje!
Het boek waar we op de heenweg in waren begonnen "Roadtrip" van Suzanne Vermeer heeft een raar einde en krijgt een vervolg, beetje jammer wel....
We vermaken ons met films en proberen wat te slapen.

Dit laatste verslag typ ik in het vliegtuig op weg naar Londen en zet het thuis online. Ik ga het missen om onze mooie belevenissen dagelijks op te schrijven.
We vonden het ontzettend leuk dat velen met ons blog hebben meegelezen, bedankt voor jullie leuke reacties.

Wat gingen deze 20 dagen toch snel voorbij! We hebben weer een geweldige reis achter de rug.
Samen mooie herinneringen gemaakt en prachtige plekken in ons hart gesloten. Ikzelf vond het heerlijk om al mijn favorieten nog eens terug te hebben gezien en eindelijk met Mo te kunnen delen. We hebben meer dan 1900 foto's gemaakt!

We hebben onderweg in 9 verschillende hotels geslapen en comfortabel gereden in "onze" witte Toyota RAV 4 en in totaal 3592 veilige kilometers afgelegd.

We zijn van bosrijke gebieden naar extreme woestijnen gereden en van rode, groene en grijze bergen naar de mooiste watervallen. Het was allemaal prachtig!
De steden verschillen onderling veel, elke stad heeft zo z'n eigen sfeer en bezienswaardigheden.

Het was soms afzien tijdens de trails die we gelopen hebben. Onze stappenteller brak elke keer weer een record. De meeste stappen zette we in Las Vegas. Het zwaarste was de hike in Bryce Canyon.

Deze reis hebben we ontelbaar keren het woordje "MOOI" gebruikt!
Het hoogtepunt van Mo? Bryce Canyon
Van mijzelf: Zion
Van ons samen natuurlijk de helicoptervlucht boven de Strip van Las Vegas

De koudste dag was 16 graden in San Fransisco en de warmste 52 graden in Death Valley.

We hebben onze credtcard flink moeten trekken, alles is erg duur geworden. De benzine is op sommige plekken bijna net zo duur als in Nederland. Voor een 2 persoons ontbijtje betaal je rond de 45 dollar en een eenvoudig diner is 60 dollar. Boodschappen zijn ruim 2 a 3 keer duurder dan bij ons. Voor alles worden flinke entreegelden gevraagd en een uur parkeren kost je zomaar 15 dollar. We zijn dan ook dankbaar dat we dit met ons spaargeld hebben kunnen doen en beseffen dat het leven in de USA voor velen zeker niet makkelijk is.
Maar het natuurschoon is gebleven en daar hebben we heel erg van genoten! Zo ook de vriendelijkheid van de Amerikanen, altijd behulpzaam!

We hebben de aansluiting vanuit Londen mooi gehaald en zijn volgens schema zterdagmiddag om 15.15 uur geland in Amsterdam. Na 15 uur reizen, halen we de auto op en vermoeid rijden we naar huis.

Altijd weer vreemd als je je eigen straat in komt rijden na zo'n lange reis en je weet dat het weer voorbij is. Fijn om onze poezenkinderen weer te zien!❤ Coby heeft ze goed verzorgd en blijft nog een nachtje slapen. Carmen en Riekje komen gezellig langs. We kunnen onze ogen goed open houden, om 23.30 uur liggen we in ons bedje, hopenlijk komen we zo een beetje in het goede ritme....

Nu al heimwee naar dit geweldige land!

Geschreven door Ingridmonique