Het was een kort nachtje, vannacht. Nee, niet omdat het gisteravond té gezellig was geweest, maar omdat een mierenkolonie vannacht besloten had om ons bed in kolonne te doorkruisen 😩. Nouja, het voordeel was dat Ton vanochtend de dag begon met een mooie zonsopgang.

Vanochtend gingen ook de wielrenners weer op pad. Het groepje van Ton, Anita en Romano is sinds gisteren uitgebreid met nóg een Nederlander; Cas. Hij en zijn vrouw staan sinds gisteren ook vlakbij ons op de camping en zij komen hier ook al enkele jaren. Het ging weer een rit worden van ca. 50 kilometer dus ik heb mijn tijd weer heerlijk relaxed aan het strand kunnen doorbrengen.

Nouja, echt relaxed was het nou ook weer niet, want eenmaal op het strand aangekomen was het een drukte van jewelste: Het bleek dat er vandaag zwemwedstrijden in open water werden gehouden. De volwassenen zwommen 1,5 km en de kinderen 500 m. Knap hoor! Met de sterke stroming, golven en wind lijkt het mij een hele klus om zo'n afstand te zwemmen.

's Middags toen we samen teruggingen naar het strand, probeerden we onze duikbrillen weer eens uit. Hier in zee valt weinig te beleven ( op een paar vissen na), maar we weten dat hier in de buurt een paar prachtige strandjes zijn waar snorkelen beslist de moeite waard blijkt te zijn. Meer daarover volgt hopelijk binnenkort.

's Avonds worden we bij wijze van verrassing getrakteerd op een prachtige zonsondergang met oranje-tinten in alle schakeringen. Net zoals mijn vader ben ik gék op zonsondergangen, dus ben ik snel met mijn telefoon naar de achterkant van de camping gelopen ( aan die kant gaat de zon onder). Gelukkig was ik nog nét op.tijd om wat mooie plaatjes te schieten.

Deze zijn speciaal voor jou, pa 😘.

Geschreven door Ing.en.Ton.op.reis