We verlaten het binnenland en gaan richting de kust. Maar voordat we zover zijn, moeten we over de vreselijk slechte wegen die door de bergen leiden. Nogmaals; het zijn hier geen gewone grindwegen maar wegen met vuist-grote stenen. Na 30 minuten stuiteren belanden we echter op een wegversperring: Er hangt een touw over de weg met 2 pionnen ervoor (de veiligheid staat voorop, niet?) en er staat een man te gebaren dat we moeten stoppen: Pas over 1,5 uur mogen we erdoor. Tja, jammer maar helaas gaat de reis dus iets langer duren dan gepland. Uiteindelijk hebben we heel wat afgehobbeld voordat we de beter begaanbare weg bereikten :-(

Na een poos zijn we bij de Interamericana waarover we een stuk zuidelijker rijden. Dit gaat gelukkig een stuk sneller dan de bergroutes met keien. De Interamericana is zeg maar de Route du Soleil van Costa Rica, maar dan slechts twee-baans en zonder vluchtstroken, verlichting of parkeerplaatsen. Veel grote Zuid-Amerikaanse vrachtwagens denderen over deze route die dwars door het land leidt en zoeken af en toe de berm op om te rusten want echte parkeerterreinen zijn er niet.

Vlak voordat we de plaats Jaco bereiken, stoppen we bij een brug. Hieronder zouden heel veel krokodillen te zien zijn, en aan de hoeveelheid mensen die op de brug staat, is dat nu inderdaad het geval. Omdat deze plek berucht is omdat er nogal eens autoruiten worden ingeslagen, besluiten we om één voor één te gaan kijken. De stop blijkt de moeite waard te zijn want we tellen zéker 32 exemplaren!

Voorbij Quepos verandert het landschap. We rijden ineens kilometers tussen de dadelpalmbossen. Mooi om te zien.

Rond 15.00 uur bereiken we ons verblijf voor de laatste 3 dagen in dit mooie land; Villas Gaia waar enkele lodges op slechts een steenworp van het strand liggen. We besluiten om na een duik in het heerlijke zwembad even van onze rust te genieten, want dit was weer een lange dag. We sluiten de dag af met een heerlijk visgerecht tijdens een prachtige zonsondergang.

Geschreven door Ing.en.Ton.op.reis