Havana is best een grote stad en alle bezienswaardigheden liggen flink uit elkaar. De Metro is hier (nog) niet uitgevonden, stadsbussen rijden af en toe maar zitten echt tjókvol met lokale bevolking. De prachtige oldtimers kunnen een uitkomst zijn, maar zijn relatief duur en meer bedoeld voor een ritje "voor de show" ( dus dat doen we later deze week nog). Tijd voor een alternatief; de Hop on- hop off bus!

Het blijkt een goede manier te zijn om alle higlights te kunnen zien en de prijs valt relatief gezien best mee: voor 10 CUC ( ongeveer 8 Euro) per persoon kun je tot 19.00 uur vandaag meerijden. Een tour duurt 2 uur en je kunt uit- en weet instappen wanneer je wilt. Elke 20 minuten stopt er zo'n bus, dus je hoeft nooit lang te wachten.

We starten bij het Capitolio Nacional, rijden voorbij het Plaza de la Revolucion, zien het mega-grote kerkhof van Cólon ( wat dateert uit 19i7 en waar zich méér dan 1 miljoen graven bevinden), het Parque Almendares, het Miramar Trade Center, het Acuario Nacional ( 40 jaar geleden het 1e aquarium van Cuba) , het Castillo Real Fuerza en vele hotels.

We stappen enkele keren uit om iets te bezichtigen en om een heerlijk hapje te eten bij "Waoo" waar ze mijn verzoek om een ijsthee wel héél letterlijk nemen ( zie foto).

Wat ons opvalt is dat er vele fonteinen en waterpartijen in Havana zijn, maar NIETS is gevúld met water. Zelfs de imposante entree met vele waterpartijen voor de ingang van het Acuario Nacional is leeg en ziet er triest en verlaten uit...

Wat ons ook opvalt, is dat enkel de hoofdstraat bij het Capitolio Nacional voorzien is van een laag "normaal" asfalt en ook de gebouwen hier vlakbij zien er redelijk uit. De rest van de stad is een grote puinhoop: De wegen zijn een grote gatenkaas, op veel hoeken van de straat liggen hopen met afval, het stinkt er vreselijk naar urine en je ruikt de uitlaatgassen al wanneer je 's morgens wakker wordt in je bed.

Maar er is ook goed nieuws: Overal wordt gewerkt! Alleen gaat dat er hier niet zo gestructureerd aan toe als in Europa. Straten worden gewoon volledig opengebroken en tussen de werk-lui lopen gewoon voetgangers. Ook worden er veel oude huizen gerestaureerd en is men bezig met nieuwe hotels te bouwen en oude te slopen.

Wat we inmiddels óók weten, is dat onze Casa zich bevindt in het oudste en armste gedeelte van Havana. Gelukkig valt de binnenkant van onze Casa reuze mee, maar op straat is het een grote getto waar iedereen allesbehalve op de stoep loopt omdat die dermate slecht is en waar de mensen gewoon 's avonds laat onder een lantaarnpaal een tafel wegzetten om daar een spelletje te gaan doen. Voordeuren staan gewoon open en je kunt overal naar binnen kijken. Voor de bewoners van Havana de gewoonste zaak van de wereld, maar wij denken daar anders over.

Geschreven door Ing.en.Ton.op.reis