Ooit hoorde ik een Duitse verslaggever tijdens een tenniswedstrijd zeggen: Die Linie entlang. Iemand sloeg de bal feilloos evenwijdig langs de buitenste lijn. Weet even niet meer hoe die heet. De tramrails zeggen ze ook wel.
Waarom weet ik niet, maar die zin vond en vind ik mooi. Ik zeg het weleens wanneer het zo uitkomt, niemand snapt dat dan, maar dat hoeft ook niet.

Vandaag heb ik het niet gezegd, maar wel kilometerslang gedacht. Die Linie entlang.
We reden te lang langs een kanaal. Kilometerslang langs het Main-Donaukanal.
Wat een ellende. In de zon, soms wat schaduw, dan een gravelpad, dan hotseklotse keitjes, dan een viaduct. Een sluis, nog één, nog één. We haalden in, we werden ingehaald. Steeds dezelfde fietsers. We dronken een bidon leeg, we plasten een bidon leeg. Wind tegen.
Die Linie entlang, vanaf Bamberg tot Erlangen.

En het ergste is: ik dacht dat we vanaf Bamberg langs een gezellig riviertje zouden gaan fietsen. Dat benoem ik zelfs nog in m'n vlogje. Zoiets had Erik namelijk verteld, maar die wist het ook niet precies zei hij achteraf.

Ach, aan alles komt een end en het was best nog wel een happy end ook. Vlakbij Erlangen stonden we ineens in een weiland. Wegomlegging, wegwerkzaamheden en we hadden geen idee hoe verder. Maar daar kwamen de twee fietsers aan die we al eerder gezien hadden. Inhalen en ingehaald worden. Na een paar keer heb je dan het idee dat je elkaar kent en ga je zwaaien en groeten. En nu zwaaiden zij weer naar ons en riepen: kom maar, wij weten de weg! Onze redders gingen voorop en we namen en passant nog een dove meneer mee. Dat ie doof was bemerkten we toen hij brabbelend vroeg waar hij heen moest.

Goed, met onze redders nog even gebabbeld. Ze hadden er al bijna 110 kilometer opzitten. Een rondje Nurenberg-Bamberg. Zij reden nog een stukje door, die Linie entlang. Wij sloegen af richting Erlangen waar we om 18.00 uur ontdekten dat Hotel Grille geen keuken had, maar waar je wel pizza's en Chinees kon laten bezorgen. Of je liep in 8 minuten naar de Burger King, de plattegrondjes met route lagen klaar.
Wij namen een verkeerde keuze. De Chinees. Anderhalf uur nadat de bestelling door de receptionist was doorgegeven, was er nog niks. Hij belde weer naar de Chinees, z'n stem sloeg over, z'n ogen rolden er bijna uit: "Ze bezorgen niet!"

Dus. We pakten de fiets en togen naar de Burger King.
Bijna de goden verzoeken. Precies een jaar geleden namelijk deden we hetzelfde. Dat liep toen niet helemaal goed af. Daarom deed Erik nu zijn helm op. Zonder problemen bereikten we de BK.
Ook de terugreis verliep voorspoedig.

Kortom, het was gewoon weer een leuke dag.
Bis morgen!

Vlog bij blog : https://youtu.be/awstd_7Km9

Geschreven door Hupenlupoppad