Kort stukje vandaag. Dit stukje tekst bedoel ik.
Het stukje fietsen van vandaag was 90 km lang. Dat vind ik niet kort. Het was weer van alles wat.

De highlights, zie ook de foto's.

Net voor Lübeck ontmoeten we bij het geocachen we twee Zweedse vriendinnen, die dezelfde cache gaan zoeken. Leuke ontmoeting, de cache vinden we niet. Later, in Lübeck komen we ze weer tegen. Hoe toevallig. Ik verwijs ze nog even naar de winkel van Niederberger, vol marsepein en taart.

In Lübeck regelt Erik telefonisch een overnachting. Pension Cora heeft nog een kamer vrij.

Om de andere oever van de rivier de Trave te bereiken, moeten alle voetgangers, bromfietsers en fietsers gebruik maken van een shuttlebus. Wij dus ook. Zitten we zomaar in de bus!

Het landschap naar Travemünde was bij tijd en wijle prachtig!

In Travemünde op de pont. Hoeven we alweer niks te doen.

Heel andere sfeer ineens. Havenstad. Het ruikt ook anders. Naar vis en zee. Heerlijk!

We staan stil bij de gedenkplaats waar ooit de grens Oost en West-Duitsland begon. En eindigde, op 3 feb. 1990.

We passeren een gedenkplaats voor de 5000 slachtoffers van de de Cap Arcona. Ik las hierover in het boek Sonny Boy. Nu fietsen we her zomaar voorbij! Dit heb ik van internet geplukt:

Eind april 1945 laden de nazi’s bijna 10 duizend gevangenen die het concentratiekamp Neuengamme overleefden op drie grote schepen in de baai van Lübeck. Eén van die schepen is het luxe cruiseschip Cap Arcona.  Op 3 mei 1945, één dag voor de Duitse capitulatie, bombardeert de Britse RAF in een laatste luchtaanval op de Duitse oorlogsvloot ook deze drie schepen met aan boord de uitgeputte en opeengepakte gevangenen. Minder dan vijfhonderd van hen overleven de ramp.

De RAF wist niet van de opvarenden... Bizar verhaal.

We fietsen nu zo'n 30 km langs de Oostzee. Met vele heuveltjes op en af, vergezichten op zee en over eindeloze akkers vol graan. Prachtig!

In Boltenhagen met de voetjes in de zee, die hebben we dan toch maar mooi bereikt.

667 km gefietst in totaal in 7 dagen. Hoogtemeters vandaag: 539 m. Onverhard vandaag 65km, met enkele dramatische stukken. Echt bizar soms hoor zo slecht de paden zijn. De routemaker heeft duidelijk een grote voorkeur voor zoveel mogelijk onverharde wegen. Dat is op zich niet erg, maar o, o, wat een gehobbel zo nu en dan.

En nu zitten we in pension Cora. Bis morgen!

Geschreven door Hupenlupoppad