Na een late aankomst vannacht hadden we afgesproken om deze ochtend niet al te vroeg te vertrekken. We reizen de eerste 12 dagen met onze eigen gids, Hafid. Leuke is dat Hafid uit Alkmaar komt en zelfs nog in de Millennium heeft gestapt. Toch grappig, gezamenlijk jeugdsentiment.

Dus niet te vroeg, elf uur want dan kunnen we de Hassan II moskee nog zien. De enige moskee waar niet moslims ook naar binnen mogen hier.
Wekkertje gezet om kwart voor tien zodat we de spullen weer kunnen inpakken en nog kunnen ontbijten. Dat dacht ik in ieder geval, koen was niet wakker te krijgen. Na echt heel hard bonken is daar dan koen. En blijkt het kwart voor negen te zijn. Gevalletje smartphone had de verkeerde tijdzone gepakt😂.
Tijd zat dus, goed ontbeten en op naar de moskee.

Wat een gigantisch groot en mooi gebouw. Erg indrukwekkend, wij naar binnen, Danique heerlijk aan de gang met de camera, koen volgt een Nederlandse groep zodat hij wat kan horen, ik loop er wat tussen en Noah... die vindt vooral het zachte tapijt heerlijk. Hoe lekker eenvoudig kan het toch zijn. Na een klein uur weer eruit en verder naar Rabat, onze volgende bestemming.

De hitte valt overigens echt reuze mee. Graad of dertig maar dat wordt nog wel anders. Voor nu genieten we daarvan. We komen rond drie uur aan bij Riad Kalaa, een schitterend verblijf midden in de medina, verscholen achter een deur. We lunchen heerlijk al heeft Noah last van zijn buik en besluiten niet teveel te doen. Dus naar het zwembad op het dak. Danique en Noah vinden het heerlijk, wij dommelen een beetje weg, perfect dus.

Rond zeven uur gaan we er even uit voor het eten en lopen spontaan tegen een kermis aan. Denk je het te ontlopen in castricum😂. Kids op zo'n trampoline aan een tuigje, koen wordt uitgelachen om zijn lengte, we vermaken ons.

We besluiten toch in ons riad te eten want Noah blijft last houden van zijn buik. Hadden Danique en ik zondag en maandag dus waarschijnlijk een Nederlands virus mee genomen naar Marokko. Hier eten was een goede keuze want we zitten vlak voor onze kamer te eten als Noah wegloopt en de tweede verdieping van onze kamer onder spuugt. Daarna nog een keer, godzijdank deze keer wel in de wc gemikt.

En ondertussen lopen wij heen en weer tussen ons drie gangen diner met fles wijn en kind. Danique is super lief en helpt Noah ook. Op reis met de glories is altijd leuk. Ons eten is overigens heerlijk. Morgen hebben we een reisdag, n.l. van Rabat naar Fes via een paar mooie bezienswaardigheden (morgen meer daarover). We besluiten niet al te vroeg te vertrekken zodat Noah hopelijk weer is bijgetrokken.

Voor nu eerst maar eens een knappe nacht.

Groetjes van ons

Geschreven door Fam-glorie.is.weg