Vanmorgen op tijd opgehaald uit ons hotel en afgezet bij Treinstation Hue. Hier gaan wij met de Trein richting Da Nang, een reis van ongeveer 2.5 uur. Gelukkig hebben wij comfortabele stoelen en niet de houten bankjes die je hier in veel treinen ziet.

Eenmaal onderweg komt de catering langs voor middageten, rijst, curry, noodles allerlei verschillende gerechten, verspreid over grote metalen bakken in de catering kar. Maar wij slaan over, het ziet er niet zo heel smakelijk uit. De trein hangt vol met verschillende geuren eten, zweet en wat andere niet thuis te brengen luchtjes. Het helpt ook niet dat iedereen hier rochelt, tuft en luidruchtig de neus ophaalt ( of erin peutert ) Bo ergert zich er mateloos aan;)

Aangekomen op Da Nang staat er een busje voor ons klaar om ons naar Hoi An te brengen. Ongeveer een klein uurtje rijden. Aangekomen in het hotel kunnen wij direct inchecken. En wat een prachtig hotel weer met een klein maar gezellig zwembad. Omdat wij nog niet hebben gegeten besluiten we eerst in de bar wat lunch te bestellen. Na aankomt in het hotel had Dennis al wat last van steken en een erg onrustige maag. Wel gewoon lunch gegeten en daarna bij het zwembad gaan liggen.

Na 10 minuten toch naar de kamer gegaan want dit was niet goed, waarschijnlijk reizigersdiarree. Wat gaan slapen en na meerdere bezoekjes richting toilet,
Diareeremmers en paracetamol erin en door. Dat was wel redelijk uit te houden.

‘‘s avonds toch maar de oude stad in gegaan ( 20 min lopen ) gewapend met een hele medicijnkast. Overal waar je kijkt is verlichting, lampionnen in alle soorten en maten, we kijken onze ogen uit. Het stadje staat bekend om de traditionele architectuur uit de zeventiende en achttiende eeuw. Het is een mix van Vietnamese, Chinese en Japanse invloeden. Met een beetje verbeelding kun je je nog goed voorstellen dat dit vroeger een belangrijke handelsplaats was voor verschillende landen ( moet je de toeristen even wegdenken )

Op zoek naar wat eten, overal staan kraampjes met verschillende soorten eten, kippen, kikkers op een stok, inktvis tentakels, broodjes maar ook Nutella pannenkoeken ( daar ging Liam uiteraard voor ) Toch maar op veilig gespeeld en bij een restaurantje langs de waterkant een Bah Mi kip ( broodje kip ) gegeten en Milo een Pizza 😆 Gelukkig kon Dennis nog wel wat eten.
Wat opvalt met andere plekken waar we geweest zijn is dat het winkelaanbod ook anders is. Veel kleer/schoenmakers, ander soort kleding, veel lederen tassen etc.

Terug in het hotel ging Dennis direct naar bed en viel direct in slaap en gelukkig de hele nacht doorgeslapen zonder ongemakken.

Op naar morgen

Geschreven door DeGjaltemaatjesOnTour