Vandaag alweer onze laatste dag in Cam Toc. Er staat eigenlijk niets op de agenda behalve dan dat onze chauffeur ons op komt halen om 16.30 om ons dan naar het station van Ninh Binh te brengen waar wij op de nachttrein van 17.45 richting Hue zullen stappen.

Gelukkig konden we een van de 2 bungalows aanhouden tot 16.30 en was er geen haast omtrent het uitchecken en de koffers inpakken. We wilden eigenlijk direct na het ontbijt het zwembad inspringen maar werden wakker met tropische regen. Dus eerst maar rustig wat ingepakt, en nog wat gerelaxed.

Op een gegeven moment werd het weer droog en konden wij lekker zwemmen. Rond lunchtijd maar weer even de fietsen gepakt en richting het dorpje gefietst om wat te eten. Heerlijk neergeploft bij een terras met uitzicht op Bich Dong Pagoda en wat Bah mi’s gegeten. We werden geholpen door de dochter (9 jaar) van de baas. Het is niet de vraag of ze willen werken, alle kinderen helpen mee ( als ze niet naar school gaan) in de winkel of restaurant van hun ouders.
Heerlijk gegeten en gedronken voor nog geen €12 bij elkaar.

Terug bij het resort nog wat zwemmen en de laatste spullen pakken tot onze chauffeur kwam. Deze heeft ons naar het station gebracht, ons ingecheckt en naar de nachttrein geleid. 12 uur in de trein dwars door Vietnam over een enkelspoor. Hoe gaan we dat ervaren ?

Onze trein is al vertrokken vanuit Hanoi en gaat helemaal door naar het zuiden, maar wij stappen pas in op station Ninh Binh. Een ticket koop je dan voor ook voor de hele lijn en dan maakt het niet uit waar je in of uitstapt.

De spoorlijn tussen Hanoi en Saigon stamt namelijk nog uit 1936, werd voltooid door de Fransen en verbond Hanoi met Saigon tot 1954. Toen werd Vietnam opgedeeld in noord en zuid en de spoorlijn werd afgesneden. De treinen van noord naar zuid werden hervat op 31 december 1976, na de hereniging van het land. Een oude spoorlijn dus met veel enkelsporen waarop wij vaak zullen moeten stoppen bij de wisselpunten.

Wij hebben een 4 persoons soft sleeper cabine. Dit zijn compartimenten met een zachter matras ( wat alsnog voelt als een plank ) airconditioning ( die maar 1 stand kent )
Verder zijn er leeslampjes en stopcontacten aanwezig. Bij binnenkomst staat er op ons tafeltje al wat drankjes en nootjes en cakejes klaar. We hadden zelf ook al wat snacks en water gehaald, maar snaaivoer kun je nooit teveel hebben als je 12 uur in een trein moet doorbrengen :-)

De meeste cabine’s in onze coupé worden bezet door een grote groep Aziaten die (zo lijkt het ) zijn van een vereniging of club. Ze schreeuwen de eerste uren flink naar elkaar, zingen en communiceren de hele coupe door. Maar later blijkt dat het na 22.00 allemaal stil is.

Op een gegeven moment toch maar even naar de wc gegaan. Wat wij konden vinden was een gat in de grond waarop jij hurkend je behoefte kan doen en Liam waagt de gok en komt er ongeschonden en met droge voeten doorheen. Als wij ons dan omdraaien om terug te lopen naar de cabine zien wij de normale wc 🙈 Maar volgens Milo en Bo was ook dit niet de meest frisse ervaring.

Het wordt al snel donker en na nog 2 afleveringen van “jawel” B&B vol liefde te hebben gekeken op de IPad toch maar wat proberen te slapen. Liam en Milo waren al snel in slaap en vinden het allemaal wel prima, voor Dennis en Bo is het een ander verhaal.

De trein schudt heen en weer alsof hij elk moment kan ontsporen en maakt veel lawaai. Het geheel wordt compleet gemaak door een auto die als hij werkt heel hard blaast maar ook regelmatig uitvalt en dan wordt het weer bloedheet. Maar ach, het is maar voor één nacht.

Kijken of wij toch nog wat kunnen slapen en morgen komen wij om 05.30 aan in Hue.

Geschreven door DeGjaltemaatjesOnTour