We zijn vanmorgen om 7:15 uur opgestaan.

Na het ontbijt hebben we bij de fotograaf die ons gisteren "volgde" wat foto's gekocht.

Om 9:00 uur zijn we vertrokken.
Helaas regende het bij vertrek.

We zijn in de ochtend eerst met een gids door Fes gegaan.

We zijn eerst even bij het paleis gestopt om foto's te maken. Dit is het grootste paleis in Marokko, 164 voetbalvelden groot.

Daarna zijn we door de Mellah gelopen. Dit was op speciaal verzoek van Marian onze reisleidster voor mem. De Mellah van Fes was de eerste joodse wijk in Marokko.
De joden woonden eerst in de medina. Later zijn ze bij elkaar in de Mellah gaan wonen. In 1948 zijn er veel joden uit Fes vertrokken vooral naar Israël, Parijs en Amsterdam.
Er zijn twee soorten joden in Marokko. Marokkaanse Berber joden. Deze zijn geboren in Marokko in een Berber gemeenschap en hebben zelf voor het jodendom gekozen. En de andere joden zijn joods vanuit hun bloed.

We hebben drie mezoeza's gezien. Deze zagen er niet zo uit als bij ons. Ze zitten niet op de deurpost maar zijn uit de deurpost gehouwen.

In de hoofdstraat was één balkon die eruit sprong daar woont de rabbijn.

Na deze korte wandeling zijn we weer verder door Fes gereden.

Mellah komt van het woord zout. Zout was vroeger kapitaal. Er is ook een gezegde hoeveel zout heb je. Oftewel hoeveel geld heb je op de bank. Als je aan het eind van de maand nog maar zout hebt. Omdat de joden kapitaal hadden heten alle joodse wijken in Marokko Mellah "spreekwoordelijk rijkdom".

We zijn in een pottenbakkerij/mozaïek werkplaats in Fes geweest. Prachtig om te zien hoe alles gemaakt wordt. Maar of het echt arbotechnisch verantwoord is dat betwijfel ik. Er worden gemalen olijfpitten gebruikt om de ovens op te stoken waar alles in afgebakken wordt. Dit gebeurde eerst in het centrum tegenwoordig mag dit niet meer door de verontreiniging. Door de olijfolie die vrij komt krijg je grote zwarte rookwolken. Sinds zes jaar wordt alles buiten het centrum afgebakken. Ik heb hier bij de jongens die kleine mozaïek steentjes uithouwen twee Davidsterren met een hartje erin gekocht. De mensen die hier werken hebben alles in de praktijk geleerd en zijn meestal niet naar school geweest. De meesten kunnen dan ook niet lezen en schrijven. In het winkeltje heeft mem voor mij nog een khamissa hand met een davidster erop geschilderd en Berberzilver erop gekocht voor mijn verjaardag (en omdat ik zo goed op haar let, haar woorden).

Hierna was het de bedoeling dat we ons over drie koffietentjes zouden verdelen zodat we even een snelle bak konden doen.
Typisch.... binnen de kortste keren waren bijna alle schaapjes elkaar gevolgd en zaten we met zijn eenentwintigen in hetzelfde tentje. Omdat het zo veel te lang zou gaan duren is een gedeelte van de groep toch weer vertrokken naar de buren.

Na de koffiestop hebben we een mooie wandeling door de smalle straatjes van de medina van Fes gemaakt. De medina van Fes is de oudste Arabische medina met hele
smalle straatjes en oude historische monumenten. In deze medina kunnen geen auto's en brommers en fietsen rijden. Er lopen alleen mensen met handkarren en ezeltjes door de straatjes. De ongeschreven regel voor toeristen is dat de bewoners altijd voorrang hebben.

Op de binnenplaats van een oude school hebben we nog wat mooie foto's gemaakt. Wat een mooi gebouw met veel mozaïek en cederhout.

We hebben heerlijk geluncht in een voormalig paleis. Bij de wc zat een heel lief oud vrouwtje die erg behulpzaam was. Toen ik mijn handen ging wassen zag ze dat ik een brace om had en ging ze helpen om mijn handen te wassen. Te schattig. Ik heb haar natuurlijk meer tip gegeven.

We zijn gestopt bij een leerlooierij. Hier heeft mem een mooi leren tasje gekocht. Er moesten een paar gaatjes bijgemaakt worden maar de groep moest eigenlijk al verder lopen. De gids gaf door wat onze volgende stop zou zijn. En dan zouden ze het tasje nabrengen.

De laatste stop was in een oude karavanserai. Vroeger stopten de mensen daar met hun kamelen als ze op doorreis waren. De dieren stonden dan beneden op de binnenplaats en de mensen sliepen boven. Hier was nu een weverij gevestigd. Toen we hier nog maar net binnen waren kwamen ze mem haar tasje al brengen. Ik heb hier een mooie kasjmir sjaal gekocht.

Om 16:15 uur zijn we weer richting ons hotel gereden. Waar we een tweede nachtje verblijven.

Aangekomen in het hotel zijn mem en Saskia even gaan rusten en ben ik mijn blog gaan schrijven.

Geschreven door Corlinda