Vanmorgen rond zeven uur opgestaan zodat we weer op tijd terug naar Kaapstad konden rijden.

Jammer genoeg is het net als gisteren een regenachtige dag.

Onderweg snel een foto gemaakt van een bordje die ik gisteren al gezien had. Dit soort bordjes zie je bij ons niet. Voeren van bavianen verboden.

Gert is speciaal voor mij nog even langs een plek gereden waar ik gisteren eigenlijk een foto van had willen maken. Een heleboel Mandela huisjes bij elkaar. In het begin staan allemaal oude Mandela huisjes. Deze zijn veel kleiner dan de Mandela huisjes die tegenwoordig gebouwd worden. De meeste mensen die in een oud huisje wonen hebben er zelf een krotten huisje tegenaan gebouwd zodat ze meer ruimte hebben.
Op de vierde foto zie je rechts een nieuw Mandela huis (groen) en links ervan een oud huisje (bruin met een grotere aanbouw van beton), zie het verschil in grote van het originele Mandela huisje.
Wat verder opvalt is dat de straatnamen niet hoog op bordjes vermeld staat maar laag op de stoep/wegrand.

We zijn nog even bij een schooltje gestopt. Je hoorde de kindjes zingen in school. Bij de school is ook een centrum tegen Child abuse. Indrukwekkend als je erbij nadenkt. Ik weet nog van vorig jaar dat wij in een school waren daar kregen ze les over allerlei soorten misbruik. Bizar dat dat hier zo bij het leven hoort.
Achter de school was een tuinman bezig in de schooltuin. De kinderen krijgen op school te eten. Het eten wordt gemaakt van de oogst uit eigen tuin. Vaak wordt er een soep van gemaakt.

Verderop heb ik iets gezien wat ik echt niet verwachte. Er lag nog sneeuw op de bergen.

Terug in Kaapstad hebben we eerst even een bakje thee bij Gert zijn vriend Hamza gedronken. Hierna moesten we nog wat zaken regelen voor volgende week. Eigenlijk moest Gert maandagochtend de sleutel van zijn nieuwe appartement halen maar gelukkig mogen we de sleutel nu in de middag ophalen. Nu kunnen we een nachtje langer bij zijn vader blijven.

Halverwege de middag zijn we terug gegaan naar Hamza. Toen we er net waren kwam zijn dochter Zaida thuis. Zaida ziet Gert als haar tweede papa. Zo lief ze ging hem gelijk knuffelen. Eerst keek ze even verlegen naar mij maar al snel begon ze te kletsen. Na een half uurtje kwam ook Zurina haar moeder thuis. Gert heeft lieve vrienden, ik voelde mij gelijk erg welkom. Ineens kwamen achter elkaar Ronald en Johannes, Gert zijn broers gedag zeggen. Toen ik vroeg waar die zo snel vandaan kwamen gaf Gert aan dat Hamza net de krant is. Hij had ze snel gebeld om te zeggen dat ik er was. Gek om zo onverwacht ineens voorgesteld te worden. Dit ging een beetje snel. Ronald zal ik zaterdag bij de begrafenis weer zien.

In de namiddag zijn we halverwege richting de Aar gereden. Om kwart voor elf zijn we aangekomen in Beaufort West, hier gaan we overnachten. Morgen rijden we door naar de Aar zodat we zaterdag op tijd zijn voor de begrafenis van zijn tante. De begrafenis begint al om 09:00 uur. Daarom slapen we in de buurt.

Geschreven door Corlinda