Het was raar wakker worden vanmorgen. De wetenschap dat dit voor nu de laatste ochtend samen wakker worden is was een vervelende gedachte. Ik wilde er niet aan denken maar toch dwaalden mijn gedachten gelijk af. Het idee om elkaar pas volgend jaar weer te zien en nog niet wetende wanneer volgend jaar is niet fijn. Maar ja dat is nu de realiteit. Gelukkig zijn wij in de positie dat we weten dat we elkaar weer kunnen zien. Dus niet klagen maar dragen......

Eind van de ochtend hebben we het speelgoed wat ik eerder gekocht had voor de kids bij Gert zijn vader weg gebracht. Prachtig systeem hier. Tegen elk weekend rijden er taxibusjes over een weer van Carnarvon naar Kaapstad. Hiermee worden mensen weg gebracht maar je kunt er dus ook goedkoop pakjes aan meegeven. In eerste instantie wilde ik het speelgoed met de post opsturen maar dan is het één of twee weken onderweg. En daarnaast is het een duurdere optie. Dit is goedkoop en snel. Ik zeg prima geregeld.

Vanmiddag hebben we heerlijk samen op de bank gelegen en een mooie Afrikaanse film gekeken. (Pad na jou hart)
Verder heeft Gert nog wat Afrikaans gezongen muziek voor mij op cd gezet.

Tja zo'n laatste dag blijft toch een beetje je tijd uitzitten.

Net nog even lekker gedoucht. Binnen een uur moeten we toch echt de deur uit naar het vliegveld.

Mijn vlucht is te volgen via http://flightaware.com/live/flight/KLM598/history/20140919/2125Z/FACT/EHAM

Nu eerst nog een bakje thee samen drinken #gewoonomdathetkan.

De koffers zijn er klaar voor maar Gert en ik absoluut niet. We hebben het zo leuk gehad, waarom kan ik Gert niet gewoon meenemen en voor altijd bij elkaar zijn.

Geschreven door Corlinda