Vanmorgen om half zeven opgestaan.

Om acht uur zijn we vertrokken naar het treinstation van Kandy.
We gingen met de trein van Kandy naar Nanu Oya.

Roshan is vanmorgen om vijf uur al naar het station gegaan om nog een derde treinkaartje te bemachtigen. Het is hem gelukt om een eerste klas kaartje te kopen. De eerste coupé is eerste klas met airco. De tweede coupé is tweede klas met gereserveerde zitplaatsen. De derde coupé is derde klas en heeft ook gereserveerde zitplaatsen. En de laatste coupé is derde klas en heeft geen gereserveerde plaatsen. In ben blij dat we daar niet zaten, daar zaten ze als sardientjes in een blik. Zie de losse foto. In Jaffna konden we maar twee treinkaartjes derde klas in één coupé kopen vandaar dat Roshan het vanmorgen zo vroeg is gaan proberen. Per station zijn er een aantal tickets beschikbaar en op de dag zelf wordt er gezien hoeveel er nog beschikbaar zijn. Vervolgens is er op het station nog een "ruilhandel". We hebben uiteindelijk vlak voor vertrek op het station nog een dubbel ticket voor twee zitplaatsen in de derde klas kunnen bemachtigen. Zodat we toch allemaal in één wagon zaten en naar elkaar toe konden lopen. Om negen uur zijn we vertrokken.

Het was een ervaring om hier in Sri Lanka een treinrit te maken. Het uitzicht was erg afwisselend. En wat je je bij ons niet voor kunt stellen, de buitendeur stond de hele rit open. Wel ideaal om foto's vanuit te maken. Ik heb een groot gedeelte van de reis in een deuropening gezeten. Heerlijk met mijn voeten buiten boord. We reden dwars door de theeplantages en door de bergen. Geweldig om de natuur op deze manier te kunnen zien. Helaas is er ook veel armoede en dat is ook vanuit de trein goed zichtbaar. Je ziet veel krottenhuisjes voorbij komen.

Onderweg zat er een groepje met een trommel en een tamboerijn muziek te maken en te zingen. Hij vroeg of ik kon zingen. Dat heb ik ze maar niet aangedaan, ik ben maar mee gaan klappen. Een oudere man ging de hele wagon door om fruit uit te delen. Er zijn meerdere verkopers de trein in en uitgestapt. Met water, yoghurt, noten etcetera. Onderweg stopten we geregeld en elke keer zag je dan allemaal verkopers over het spoor langs de trein lopen. Iemand wilde bij een wat langere stop zijn waterfles gevuld hebben. Hij riep een man op het perron en gooide zijn lege fles naar hem toe. Vervolgens werd de fles op het perron bij een kraantje gevuld en liep de man over het spoor naar de trein om de gevulde fles terug te geven. Prachtig toch dat wildvreemden elkaar zo helpen. Ronald is de hele wagon doorgegaan met snoep. Al met al was het een prachtige belevenis. Alleen erg jammer dat het Marlien gisteravond in haar onderrug geschoten is waardoor zij geen kant op kon en de rit voor haar wel ongemakkelijk was. De trein hobbelde best wel. Roshan rijdt het stuk wat wij nu per trein afleggen. We hebben afgesproken dat hij iets gaat regelen zodat Marlien haar rug hopelijk los gemasseerd kan worden als we aankomen.

Na een treinrit van vier uren kwamen we om één uur in de middag aan.

Roshan is gelijk naar een masseuse gereden. Marlien haar rug is eerst gemasseerd en hierna moest ze in een houten kist met stoom en kruiden. Onder de kist achter een deurtje stond een ketel met kokend water en kruiden te pruttelen. Marlien lag in de kist en alleen haar hoofd stak eruit. Om haar hoofd heen was een doek gedrapeerd zodat er geen stoom kon ontsnappen. Nu maar hopen dat het genoeg helpt.

Hierna zijn we doorgereden naar het Glenfall Reach Hotel in Nuwara Eliya. Hier blijven we één nachtje. Marlien is in het hotel gebleven en Ronald en ik zijn met Roshan naar een theeplantage gegaan.

Onderweg naar de theeplantage stopte Roshan twee motoragenten om te vragen hoeveel cc hun motor was. Te grappig bij ons stopt de politie ons en hier toetert hij gewoon naar de politie om ze te laten stoppen.

We hebben een korte rondleiding gehad door de fabriek. Hierna konden we rondlopen op de plantage. Helaas was het al vijf uur en was het einde werkdag voor de theeplukkers. Heb echt medelijden met de dames. Wat een gesjouw met al die thee bladeren op hun hoofd/rug. Een paar dames op de foto gezet en wat geld gegeven. Eentje moest ervan huilen. Dat deed me wel wat.

Op de weg terug even gestopt en wat lekkers en speelgoed aan een paar jongens gegeven en kwamen er ook theepluksters voorbij die stopten. Aan hun nog wat pennen gegeven.

Vervolgens terug naar het hotel gegaan. We gaan gelijk om zeven uur eten omdat we morgenochtend (zeg maar gerust vannacht) om vijf uur moeten vertrekken.

We hebben ondertussen besloten dat we het programma van morgenochtend skippen. Het zou weer veel lopen worden en aangezien het nog niet top met Marlien gaat, gaan we voor meer rust.

Geschreven door Corlinda