Vanmorgen zijn we om half zes opgestaan.
Vandaag hebben we de langste dat in de bus.
Omdat de zon in het oosten opkomt bouwen ze de voorkant van de huizen op het oosten, achterkant op het westen.
Mandela huizen zijn gratis. (Op de foto de huisjes netjes in rijtjes)
Mensen zonder geld kunnen zo'n huisje krijgen. Mensen wonen vaak eerst in de sloppenwijk te wachten totdat ze een Mandela huis krijgen toegewezen.
Niet iedereen in een krot is arm. De krottenwijk is hun thuis. Ze gaan werken in de stad en krijgen daar hun Mandela huis. In de vakantie gaan ze dan weer terug naar huis op het platteland. Sommige maken ook misbruik van het systeem. Ze verkopen hun Mandela huis en gaan met het geld weer terug naar huis. Vervolgens laten ze zich opnieuw op de lijst voor een Mandela huis zetten.
Onderweg zagen we ook een begrafenis. Dit gaat anders dan bij ons. Op het platteland is geen begraafplaats de mensen worden bij huis (lees hutjes) begraven. Belangrijke leden uit de familie worden in huis begraven. Ze beschouwen het huis daarna als een heilige plek.
We zijn langs een jeugdgevangenis gereden. Het gebouw wordt onderhouden, er staan beveiligingsbeambten voor de deur maar verder is het gebouw onbemand. De bevolking in de omgeving verzet zich tegen ingebruikneming van de jeugdgevangenis. Er staat dus een duur gebouw met bewaking maar zonder gedetineerden.
We zijn langs het Nelson Mandela museum gereden. (foto linkse in het midden onder de Nelson Mandela drive) Helaas is deze al drie jaar gesloten voor renovatie.
Dit is in de omgeving waar Nelson Mandela opgegroeid is en waar hij volgende week zondag begraven wordt. Op dit moment is daar een heel stuk snelweg afgesloten door het leger en de politie. Je kan nu dus niet op die plek komen. Aangezien het wel op onze route lag moesten wij omrijden en hebben we 120 kilometer extra gereden.
Net buiten Butterworth liggen een heleboel Mandela huizen.
Bij binnenkomst in Butterworth stond er een groot spandoek met de tekst "rust zacht" Madiba.
In Butterworth zagen we dat ze druk bezig waren om het straatbeeld op te knappen. De stoplichten die al jaren niet werken worden gemaakt. Er wordt geschilderd. De werklui willen normaal nooit overwerken en nu wordt er zelfs in het weekend gewerkt. Dit heeft alles te maken met het afscheid van Nelson Mandela en alle hoge functionarissen over de hele wereld die deze week naar Zuid-Afrika komen.
We zijn aangekomen bij ons nieuwe verblijf. Het is weer een geweldige plek, volgens Steve het paradijs. Je blijft je verbazen. De meeste cottages hebben uitzicht op de Indische Oceaan.
Na aankomst heb ik eerst even een korte wandeling gemaakt om de omgeving te verkennen. Heb gelijk even gebuurt bij Jan en Inge, zij hebben een geweldig bad waar ze de was al in gedaan hadden. Vanuit bad hebben ze zicht op de Indische Oceaan.
Hierna heb ik even gedag gezegd bij Piet en Dini, ook zij hebben een geweldig uitzicht. Elke cottage is net weer anders.
Ik heb mem toen eerst even opgehaald en haar alles laten zien. Mem is de omgeving van filmen en ik ben terug gegaan naar de cottage. We hadden de balkondeur open gelaten en dat vonden de apen helemaal niet erg. Er zat een aap op ons balkon heerlijk de zakjes suiker vanuit onze keuken leeg te snoepen. Toen ik betreft kerk zag ik dat het hele keukentje onder de suiker en melk lag. En er kwamen allemaal apen voorbij gerent op en over ons balkon. Één brutaaltje probeerde zelfs langs mijn heen weer naar binnen te lopen.
De boel is weer schoongemaakt en in het vervolg moeten weer dus alles dicht laten. Wanneer we de ramen open laten moeten de koffie en thee spullen in de keukenkastjes opgeruimd worden.
Geschreven door Corlinda