Gisteren Rocamadour steil naar beneden binnengereden over een afstand van ongeveer 2,5 km.
Dit betekende bijgevolg voor vanochtend dat we vlak na ons vertrek, Rocamadour steil omhoog moesten verlaten over eveneens 2,5 km. De niet opgewarmde beenspieren vonden dat niet zo leuk.
De rit van vandaag bestond in feite uit een 1ste deel van een 30 tal kilometer waarin we het grootste deel van de de Strava-hoogtemeters te verwerken kregen. Traag zwalpend naar boven rijdend, voortdurend zoekend naar mijn evenwicht maar op eco-stand geholpen door mijn electrische boschvriend lukte het om elke helling te beklimmen. Mijn eigen koppigheid verbiedt mij om naar een hogere stand op te schakelen. Ondanks de electrische bijstand wil ik voelen dat ik een aantal beklimmingen heb verteerd.
Na de middag in het 2de deel diende zich een 20-tal kilometer lange licht dalende baan aan. Met bovendien een fris briesje in de rug was deze afstand snel overbrugd. Na een laatste molshoop van 1,5 kilometer bereikten we rond 4 h Cahors, de geplande bestemming van vandaag.
‘s Middags in Saint-Sauveur-la-Vallée, een piepklein dorpje van 3 zakdoeken groot aan een eveneens piepklein kerkje, voor alle zekerheid de batterij van mijn fiets aan de stekker gehangen. Door een daarnaast wonend koppel Alain en Martine werden we onmiddellijk uitgenodigd om op hun terras onze boterhammetjes te nuttigen. We kregen een glaasje rosé aangeboden (en na te hebben geproefd ook nog een 2de) en een tasje koffie. Het werd een allerleukst onderonsje. Zij waren beiden gepensioneerd, woonden in de buurt van Parijs maar verbleven tijdens de zomerperiode in hun buitenverblijf in Saint-Saveur-la-Vallée. Ze zochten er de rust en de aangename temperaturen op. Buiten deze periode werd het dorpje in leven gehouden door slechts 2 hoog bejaarde alleenstaande dames.
Wat was de gîte in Cahors een verschil met onze luxueuse hotelkamer van gisteren in Rocamadour. Vannacht zullen we tevreden zijn met de eenvoud zelf. Als pelgrim ben je reeds gelukkig met slechts een minimum aan comfort. Maar geen nood we hebben een dak boven ons hoofd. Tijdens het avondeten konden we kennismaken met de andere aanwezige pelgrims, de meesten afkomstig van Frankrijk maar ook eentje van Griekenland. En ook deze gesprekken waren weer een aangename ervaring.
Vandaag 66 km gefietst met 853 hoogtemeters die we dus vooral tijdens de eerste 30 kilometers hebben verteerd. Wauw. Vóór 20 jaar zou ik nooit hebben geloofd deze prestaties nog ooit te kunnen neerzetten.
Het was weer een leuk dagje, een klimdagje met toch weer enkele leuke ontmoetingen.
Nog enkele dagen fietsen met een klein ommetje over Lourdes en dan miauwen de katten in het Spaans 😊.
Tot morgen.😴😴😴

Geschreven door Theo.fietst.naar.Santiago.de.Compostela