Hallo aan aan al mijn volgers, we zijn er weer.
Mijn zoon Tom heeft gisteren ons, de fietsen en bagage teruggebracht naar Saint-Léonard-de-Noblat waar we voor 14 dagen wegens materiaal pech, onze Compostela tocht hebben moeten onderbreken. Ik was er toen het hart van in. Om een lang gekoesterde droom toch tot een goed einde te brengen, startten we vandaag opnieuw waar we voor 2 weken geëindigd hadden.
Met heel veel dank aan mijn zoon Tom om ons naar Saint-Leonard-de-Noblat te brengen. Hij is een prima chauffeur.
Deze ochtend voor de 2de keer in het bijzijn van een 7-talige plaatselijke bewoonster, de deur gesloten van de gîte in Noblat, afscheid genomen van Tom en bij vertrek enkele keren de toeter op de fiets van Dirk laten schallen.
Wij genoten deze ochtend van een blauwe lucht en een stralende zon.
Ondanks de hellingen die zich aanboden en ondanks het feit dat wij de routine van een trekking-fiets een beetje kwijt waren, ging het buiten verwachting vrij goed vooruit. De kilometers schoven gezwind onder onze wielen door. Het was aangenaam fietsen. ‘s Middags tijdens onze bokes, in het portaal van een kerkje wat elektriciteit geleend voor de batterij van mijn fiets. En weg waren wij weer.
Maar al snel verkleurde de blauwe lucht in grijze tinten en de eerste regendruppels verkoelden ons bezweet voorhoofd. Even later werden de wolken zeer donker. Zeus opende de hemelsluizen helemaal en liet zich bijstaan door Thor de bliksemgod. In een mum van tijd waren we doornat. Fietsen werd plots minder leuk.
Maar niet geklaagd. Net toen we helemaal doorweekt onze tocht verderzetten, klaarde het op. De zon was weer van de partij en droogde onze kleding een beetje op. Wij hadden een lekker gebakje verdiend vonden we en dat hebben onderweg met smaak genuttigd.
Ons doel was vandaag toe te komen in Brive-la-Gaillarde. Dus onderweg een plaatsje voor 2 geregeld in Le Beauregard, volgens internet de jeugdherberg aldaar.
Maar wat was bij onze aankomst de teleurstelling groot. Deze jeugdherberg op het aangeduide adres was gesloten. De naam “Le Beauregard” en telefoonnummer waren overgenomen door een hotel, elders in de stad.
Vannacht verblijven we dus in hotel “Le Beauregard” in een piepklein kamertje met een nog veel piepkleiner badkamertje.
Eerst de fietsen afspuiten, dan onze bagage 2 hoog naar boven brengen, douchen en om 19h30 genieten van een allerbeste avondmaal.
We hebben het vandaag toch weer geflikt hè, 112,5 km en 1.454 hoogtemeters, een nieuw persoonlijk record.
Wij hopen dat Zeus en Thor ons morgen gunstiger gezind zijn voor een rit naar Rocamadour.
Slaap lekker.

Geschreven door Theo.fietst.naar.Santiago.de.Compostela