Na een onrustige nacht, veel verkeerslawaai, dat waren we niet meer gewoon, vertrekken we uit Strömsund richting Vildmarksvägen, wat Zweeds is voor “wildernisroute”
De verwachtingen zijn hooggespannen….

Iets te hoog precies want de route lijkt sterk op redelijk veel van onze vorige routes….
Toch blijf ik geconcentreerd uitkijken naar beren en elanden….
Helaas, voorlopig niets..

De route is echt prachtig wat betreft natuur, heel veel bos en veel meren, het is eindeloos!
We passeren dus heel veel mooie plekjes en proberen die zo goed mogelijk vast te leggen, wat niet altijd evident is want je kan niet zomaar stoppen op deze baan.
Er zijn genoeg stopplaatsen voorzien, maar natuurlijk niet daar waar wij willen, hé….

We zijn op weg naar Hällingsåfallet ( wat je uitspreekt als Heillingsofallet, denk ik toch), daar willen we één van de langste watervallen van Zweden zien.
Deze waterval gaat door een prachtige diepe kloof en stort 42 meter naar beneden.
Het is de grootste Europese canyon!

We moeten afwijken van de wildernisroute en ongeveer een 30 km een andere weg volgen.
Deze weg lijkt meer op een wildernisroute seg!
Kiezels, putten en modder, het is voor Steven een geconcentreerde rit om ervoor te zorgen dat we geen banden kapotrijden.
De mobilhome wordt goed door elkaar geschud op sommige momenten!
Dit zou ook de berenroute zijn dus houd ik mijn ogen wijd open!

Na een hobbelig parcours komen we bij een soort van parking, vlakbij de waterval.
En idd, na enkele meters wandelen komen we bij de waterval.

Ik heb nog nooit zoiets indrukwekkends en moois gezien!
Ik hoop dat de foto ‘s dit ook overbrengen.
Jammer dat ik geen videos kan posten want het geluid maakt het af!

Hierna rijden we verder naar Viken, waar een kapel zou staan die het bezoeken waard zou zijn.
We komen terug op de wildernisroute maar moeten hier ook weer afwijken naar een andere route om de kapel te bezoeken.
Terug 20 km op onverharde wegen!

De kapel staat er al van in de 18 de eeuw en ziet er nog goed bewaard uit.
We kunnen ook binnen even kijken en ja, ok, het is mooi, maar nu ook weer niet wauw!!
Wat ik veel mooier vind is het feit dat hier geen kat is, dat je de kapel zomaar binnen kan, dat er picknickmogelijkheden zijn , dat alles er weer piekfijn bij ligt en….. aan het Kvarnbergsvattnet meer gelegen.
De locatie doet me veel meer dan de kapel zelf….

Hierna zetten we onze rit verder richting Brakkåfallet, waar we een waterval van ongeveer 18m hoog moeten vinden.

Amehoela, 18 meter….. just niks, 4 meter max!
Enfin, 10 min. Later zijn we weer op weg naar onze eindbestemming van vandaag, Stora Blåsjön, waar we een camping gevonden hebben aan …..een meer….
Wederom prachtig!

Ook hier staan we in de middle of nowhere , enkele caravans, gene ene mobilhome, niemand aan de receptie….
Tss 19 u en 19.30 u zal er iemand komen en dan kan je afrekenen. Geweldig!
We installeren ons en de boys, die zijn wel uitgeput precies….
Ze zijn het reizen ondertussen gewoon, en als we een korte stop doen zoals bij de waterval of de kapel, doe ik de bench open zodat ze de pootjes knn strekken terwijl wij even weg zijn, maar het gebeurd meer en meer dat ze nog steeds in de bench liggen als we terugkomen.
Pas als ze zeker zijn dat we blijven ( bij het geluid van het uitzetten van de steunpoten van de mobilhome ) komen ze uit de bench om zich dan te installeren in hun nestje voor een lange dut!

Cutties! Ze zijn zoooooooo braaf!

Appelmoes, kip en patatjes schaft de pot, dan beddeke en morgen weer on the road!

Geschreven door Stebawava.on.the.road