Dusssss…..about yesterday…..
Na ons berenparkbezoekje kwamen we dan aan in östersund, allé, nog niet echt in östersund city, maar wel op de camping die Steven gevonden had.

Die camping ligt in Sandviken, de andere kant van het meer. Daar hadden we een beetje een raar gevoel bij… iets te afgelegen ( hoor mij, subiet zit ik op de wildernisroute in the middle of nowhere), practisch geen beweging en heel drassig.
We kijken is naar elkaar en stonden meteen op dezelfde lijn: dit wordt em nie!

Maar het was ondertussen ook al na 18 u, het werd al donker en we moesten nu dus à la minute iets anders vinden.
Maar, no problemo, avonturiers die we zijn ( neem dit met ne korrel zout), rijden we Östersund centrum binnen en volgen gewoon ne pijl waar zo een tent opstaat afgebeeld, weetjewel?
Camping wil dat zeggen… :)

En geloof het of niet, wederom komen we aan bij “ first camping”, waar we de 2 vorige keren ook al hadden gestaan, we staan ondertussen al in hun systeem!!

We wilden natuurlijk ook nog ergens iets gaan eten, dus keren we om met de mobilhome om in het centrum iets te zoeken om uit eten te gaan, na het eten keren we gewoon terug naar de camping, de receptie was toch al gesloten en er hing een briefje dat je gelijk wanneer de camping kan binnenrijden en de volgende dag gewoon even komen afrekenen… dat zie ik bij ons nog niet gebeuren, dat vertrouwen dat de Zweden hebben….
Gelukkig zijn wij eerlijke Belgen en gaan we hier geen misbruik van maken.

Uiteindelijk, na 3 x den boulevard op en af gereden te hebben, vinden we een parkeerplaats ( met onze 8,5 meter is dat niet evident in een centrum) vlakbij iets wat op een restaurant lijkt.
Hamburgers….. niet mijn favoriete keuze, maar hey, ik heb honger!!

En eerlijk gezegd, met ne prosseco vooraf en een glaasje wijn erbij waren ze heel lekker!
Grapje, ook zonder het wijntje waren ze echt lekker!

Voldaan rijden we naar de camping, de boys installeren, doucheke en tap toe!

De volgende dag beginnen we met een tocht van toch wel de volle 6 km!
We brengen een bezoek aan het Jamtli museum.

Het is een museum dat je een indruk geeft van het leven rond Storsjön.
We waren een uur voor opening al daar en konden wel buiten rondwandelen, waar je terechtkwam in een soort van Bokrijk, heel tof om te zien hoe de huisjes toen waren.

Het museum geeft je een indruk hoe het leven rond Storsjön ( dat is een meer, al lijkt het op een zee, maar het is een meer) in de 18 de en 19 de eeuw er uit zag.
Mooi om te zien, al ging Steven er wel sneller door dan ik! :)
Komt eigenlijk ook wel een beetje omdat de engelstalige audio niet werkte en ons Zweeds is ook niet, euh, ja, ge weet wel!
Google translate is nu een drukbezochte website!

Na nog een zaal vol schilderijen van Paul Jonze ( God beware zijn ziel), waren we het beu en keerden we terug naar onze mobilhome om richting kaasfabriek te vertrekken in Föllinge, een 80 km verder en is één van de grootste kaasfabrieken van de streek.

Daar aangekomen bleek de kaasfabriek al gesloten, ze werken van 6 tot 13 u en wij waren daar om 13.30u, dus pech!
Maar we bezoeken wel het winkeltje en mogen proeven van verschillende soorten kaas en kopen uiteraard ook de geproevde soorten!
Binnenkort kaas en wijn avond in de mobilhome op de wildernisroute, want daar rijden we dus nu naartoe!

We vertrekken richting Strömsund, weer een 90 km verder en dat is het begin van de wildernisroute.
De weg ernaartoe, die 90 km, is ongeloofelijk mooi, rustig, smalle baan, veel regen, prachtige natuur, bos langs 2 kanten, 80 km per uur en in bebouwde kom ( dat zijn dan die 5 huisjes bij elkaar) 60 km per uur…
Ik kan het heel moeilijk beschrijven met woorden hoe mooi het hier is…
En plots schiet er nen eekhoorn voor mij uit, rem ik, maar ook niet te hard want je hebt wel 5,5 ton mee, en hoop ik echt dat het beestje het redt want ik denk dat hij tussen de wielen door gerend is, maar dat kan bijna niet….

Gelukkig zie ik hem in mijn rechterzijspiegel de berm in springen…..
OMG!! Had ik bijna nen eekhoorn platgereden seg….. daar zou ik echt niet goed van geweest zijn….

Na dit gebeuren besef ik toch wel dat 80 km per uur best nog snel is als je beestjes in leven wil houden, dus pas ik mijn snelheid aan naar iets tussen de 60 en 70 km per uur.
En gelukkig, want niet veel verder zien we een hertenfamilie de baan oversteken.
Ik vertraag al zowieso van het moment ik ze in het vizier had, en wijk toch ook uit naar het linkerrijvak.
Die beestjes zagen mij natuurlijk al komen, zo klein ben ik nu ook weer niet, maar je weet maar nooit….
Dus hiervoor komen we hé, de dieren kunnen zien zoals ze zijn, in hun natuurlijke omgeving.

Ik rijd ondertussen rustig verder tot in Strömsund.
Hier moeten we onze voorraden aanvullen, tanken en ad blue toevoegen, want dat gaan we de komende dagen niet meer kunnen doen, we staan namelijk aan het begin van de wildernisroute…

We voorzien wat opwarmmaaltijden en vooral ook veel water in flessen.
Normaal vind je die verpakt per 6 maar nee hoor, vandaag niet…..
9 flessen los in de garage van de mobilhome… dat is zoals 9 flessen los op den boot, dat willen we niet, he papa…
Alles moet netjes en vast zitten zodat het niet kan heen en weer slingeren.
Gelukkig heeft Steven het allemaal netjes opgelost!

Éénmaal de boodschappen achter de rug rijden we naar onze camperplaats, de parking van een hotel.
Hier kunnen we lekker eten, wat offertes afwerken voor Q en dit reisverslag op punt zetten zodat we klaar zijn voor een nieuwe dag op….. de wildernisroute!

Geschreven door Stebawava.on.the.road