Vandaag zijn we uit Queenstown vertrokken en verder gegaan richting het westen. Het eerste stuk naar Wanaka hadden we gisteren al gereden, maar het was nog steeds mooi. Na Wanaka zijn we langs het meer naar het noorden gereden. En ook hier weer... wat een mooie rit was dat, en wat een enorm groot meer! Net na het meer zat een koffietentje dat goed beoordeeld werd, had ik gister uitgevonden, dus dat leek een mooie eerste stop. Het was even zoeken, want het bleek een foodtruck bij een benzinepomp te zijn. De koffie bleek niet echt onze smaak, maar ze verkocht ook scones met dadels of met kaas en die zagen er te lekker uit om te laten liggen. Van allebei dus ééntje meegenomen voor de lunch.

Daarna een heel mooi gebied in gereden waar geen dorpjes, helemaal niks meer bleek te zijn tot we bij ons hotel kwamen. Wel waren er veel watervallen en een mooie wandeling naar een uitkijkpunt over de Haast pas (alleen maar groen, alleen maar bomen te zien zo ver we konden kijken).
Bij één van de watervallen waar wel een parkeerplaats was hebben we onze scones opgegeten. Blij dat we die bij ons hadden, het was een prima lunch en ze waren net zo lekker als ze er uit zagen.. knapperig van buiten en heerlijk zacht binnenin.

Op een gegeven moment weken de bergen uiteen (we reden al een tijdje naast een stroompje door een brede vallei tussen de bergen in) en toen kwamen we bij de kust uit. Hier ligt het plaatsje Haast. Het is er niet groot, zeg maar gerust hartstikke klein, maar er was een supermarkt en dus zijn we ontbijt gaan halen. De kamer die we hadden in het motel had geen aparte slaapkamer en in de kookluchtjes slapen vinden we niks, dus besloten we uit eten te gaan, er was gelukkig namelijk wel een restaurant.

We waren wat vroeg en de dame van de receptie had ons een kaart gegeven van de omgeving met daarop een paar wandelingen. Daarvan zijn we er ééntje gaan doen die ongeveer twintig minuten duurde en ongeveer vijftien minuten rijden was. Het was een mooie wandeling door een moerasgebied waar loopplanken overheen waren gebouwd. Heel bijzonder om brak water te ruiken, de zee op de achtergrond te horen, over een soort zanderig moerasgebied te lopen en daarna een soort van oerwoudbos in te lopen. En dat in een wandelingetje van nog geen half uur.
Bij terugkomst wat kaarten geschreven en gelijk ook gepost (ben benieuwd hoe lang ze er over doen) en daarna doorgereden naar het restaurant.

Het restaurant hing vol met geweien, heette "The Hard Antler" en het eten was er heerlijk. Ik had een hertenhamburger en Karin huisgemaakte hertenworstjes met groente en mash. Erg geslaagd, maarja, dat was ook wel een beetje te verwachten, als je de entourage meetelt (bij sommige van de opgezette hertenkoppen binnen zelfs bordjes met door wie en waar ze geschoten waren). Daarna terug naar de kamer, door een heel donker dorpje, maar gelukkig wist ik de weg.

Geschreven door Ozzie103