Vanmorgen zijn we rond half 9 opgehaald door onze gids en naar de Aling Aling waterval gegaan. Dat is een waterval in een hele mooie groene omgeving met daarbij 2 natuurlijke glijbanen en 4 sprongen. De sprongen waren 2, 7, 10 en 13 meter hoog. Aangekomen bij het eerste punt om van af te springen toch maar eerst een lifejacket aan gedaan. Het was aan de ene kant heel gaaf, maar toch ook wel eng om 7 meter hoog te staan. Karin stond klaar om een foto te maken en ik liet haar aftellen, zodat de foto zou lukken. Na 3 sprong ik (moest mezelf vooraf wel even vertellen dat ik het gewoon ging doen) en het was ontzettend gaaf. Voor Karin was deze, met haar hoogtevrees, toch écht te hoog, maar de twee meter sprong wilde ze wel proberen.

Om eerst door te komen (het water was best wel koud), is ze van de glijbaan af gegaan, en nog een keer, want hij was leuk. Maar toen is ze toch op de plek van de twee meter sprong gaan staan. De lokale gids zei dat ze een beetje naar voren moest springen, niet naar links, en gewoon goed af moest zetten. Na de vraag of hij het wilde laten zien sprong hij er in en had Karin een mik punt om naar te springen. En dat deed ze dan ook. Daarna wilde ze nog een keer, dus is ze een tweede keer gesprongen.

Er was ook een hogere glijbaan en daar wilde ik wel vanaf. Die was best serieus hoog, maar zag er wel heel gaaf uit. Dus de gids ging mee om mij te begeleiden. Bovenaan moest ik in het water van zitten, mijn armen voor mijn borst kruisen en ontspannen. Daarna tilde hij me een stukje op aan mijn lifejacket en daar ging ik. Een stuk sneller dan ik had verwacht en dus lag ik al in het water voor ik er erg in had. Hierdoor had ik te weinig zuurstof in mijn longen en kwam ik proestend boven. Gelukkig had ik mijn lifejacket aan, maar hij was wel ontzettend gaaf. Daarna wilde ik toch nog een keer van de hoge sprong af. Dus Karin is in het water onderaan de sprong gaan staan en heeft weer afgeteld. Daarna nog wat foto's bij de kleine sprong en glijbaan gemaakt en toen weer naar de auto gegaan. De hoogste twee zag ik toch ook niet zitten (we hebben even over het randje van de 10 meter gekeken en dat is echt héél erg hoog!).

Daarna zijn we naar de Git Git waterval geweest. Deze had geen glijbanen of sprongen, maar was op zich wel mooi om te zien, niet spectaculair. Wel was het er erg toeristisch, want er waren heel veel winkeltjes langs de wandeling er naartoe.

Daarna zijn we de berg over gereden, waarbij we dwars door een regenbui heen reden, om naar de Ulun Danu Beratan tempel op de oever van een meer te gaan. Een heel erg toeristische plaats, maar ook erg mooi om te zien. De heilige delen, daar mochten we niet in, maar vanaf de buitenkant was er toch nog genoeg te zien. Een hele mooie tempel met meerdere daken boven elkaar die steeds iets kleiner werden. Ook was er een altaar met mooie beelden er op. Helaas was de regen ook daar naartoe gekomen dus zijn we snel weer naar de auto gegaan en terug naar het resort.
Daar eerst even omgekleed (we hadden onze zwemkleding nog aan) en toen naar het goede koffietentje waar we inmiddels al bekend waren, ze wisten al precies wat we wilden drinken. Aan iemand van het personeel gevraagd naar een goed lokaal restaurant in de buurt voor vanavond.

Toen vlak bij het zwembad, lekker in de schaduw op een stoel geploft (geen regen te bekennen hier) met een boek en een puzzelboekje. Rond 6 uur ging de zon onder, dus snel nog even de camera's gepakt en wat foto's gemaakt.

Daarna zijn we naar één van de restaurants gegaan die ons was aanbevolen en dat bleek een goeie keus. We hebben daar lekker met onze voeten in het zand, naar de zee kijkend, vis gegeten, gegrilde tonijn en een andere hele stevige vis, gestoomd in een bananenblad in een sausje, met, hoe kan het hier ook anders... rijst er bij (en zowaar ook wat groente), allemaal heerlijk!
Weer naar het resort terug gewandeld en lekker gaan slapen.

Geschreven door Ozzie103