Vanmorgen eerst ontbeten in een tentje bij the Wharf. Ik had een broodje zalm en Karin een bowl PB&B (peanutbutter en banana). Allebei erg lekker, alleen waren de porties zo groot dat we er de rest van de dag wel op konden leven (wat ons betreft).

Hierna richting the Mall gelopen, want om 10 uur moesten we bij het Smithsonian National Air and Space Museum zijn. We waren wat vroeg daar, dus eerst nog even een stukje richting Capitol Hill gewandeld en ook meteen om het gebouw van het museum heen gelopen. De hoofdingang was dicht vanwege een verbouwing, dus moesten we door de achteringang naar binnen.
Eenmaal bij de ingang maakten we voor het eerst echt kennis met de Amerikanen en hun liefde voor rijen. We kwamen 20 minuten voor ons tijdslot aan en er stond al een behoorlijke rij. Die rij werd alleen maar langer in de 20 minuten die we moesten wachten, uiteindelijk wel 3 keer zo lang.
Om klokslag 10 uur ging het museum open en konden we redelijk snel naar binnen.

In het museum waren de gevolgen van de verbouwing ook te merken, want er was ongeveer 40% van de ruimte die ze hadden open. Ondanks dat niet alles open was, hebben we toch nog ongeveer 3 uur rondgelopen, er was veel te zien. Het eerste dat we tegenkwamen was het originele model van de Enterprise uit Star Trek! Daarna de originele flyer van de Wright brothers (en een mooi beeld van hen zelf), het pak dat Niel Armstrong aan had op de maan, de echte capsule van de Apollo 11 en natuurlijk heel veel vliegtuigen. Na afloop nog even een koffie to go gehaald in het restaurant en toen snel naar buiten, want drankjes mocht eigenlijk niet mee in het museum.

Eenmaal buiten zijn we richting het Washington Monument gelopen, daar achter lag het World War 2 memorial. Hier even rondgelopen en toen langs the mirror lake richting het Lincoln Memorial gegaan. Vlak daarvoor eerst het Vietnam Memorial bezocht, daarna alsnog langs bij Lincoln en toen naar het Korea Memorial gegaan. Heel indrukwekkend om te zien hoe veel namen er bij beide gegraveerd waren, hoe veel mensen er gesneuveld zijn daar.

Aangezien de afstanden in Amerika erg groot zijn had ik een beetje trek gekregen, het was inmiddels ook al half 3, en gelukkig was er een tentje waar ze snacks verkochten. Ik heb een pretzel genomen en toen kon Karin meteen even van het toilet gebruik maken... precies wat we nodig hadden allebei.

Daarna de Potomac overgestoken naar Arlington Cemetery. Bij de ingang moesten we door de security poortjes en daarna konden we richting het graf van Kennedy.
Hierna door naar het graf van de onbekende soldaat, waar we net op tijd waren om het wisselen van de wacht mee te maken. Het meeste indruk maakte op ons toch wel het feit dat iedereen die er stond, van oud tot schooljeugd, compleet stil was tijdens de ceremonie, heel bijzonder. Later kwamen we er achter dat er echt een onbekende soldaat uit de Eerste Wereldoorlog begraven ligt daar, samen met eentje uit WOII en uit de Korea-oorlog.

Toen richting metro om terug te gaan naar het hotel... dat scheelde toch zo'n anderhalf uur lopen, gokken we zo'n beetje.
Even de spullen die we niet meer nodig hadden weggebracht en door naar een restaurant voor het avondeten.
De keuze was gevallen op een taco restaurant waar we gezellig aan de bar belandden. De porties waren klein en dus konden we meerdere taco's proeven... yum! En als we geen zin hadden in een taco, dan kon die vervangen worden door sla, dat deden ze goed... het was allemaal even lekker. Na afloop nog even een bakkie gedaan bij de Starbucks en toen terug naar de hotelkamer, het is mooi geweest voor vandaag, maar dat mag ook wel met ruim 25.000 stappen.

Geschreven door Ozzie103