Vanmorgen extra vroeg opgestaan omdat we om 8 uur bij het koffietentje nog een laatste keer een lekkere ijskoffie wilden halen. We werden om half 9 opgehaald, je zag onze gids met grote ogen te kijken toen we van buiten aan kwamen lopen.

Als eerste ginnen we naar Kintamani. We wisten niet wat het was, maar laten we maar gaan kijken. Het bleek een plaats met een uitzichtspunt te zijn over het grootste meer van Bali. Daar hadden we niet echt zin in, dus zijn we doorgereden naar de kopi luwak plantage die daarna op het programma stond.

Daar aangekomen moesten we een stukje door een tuin waar veel grote plannen in stonden. Ook waren er kooien met de civetkat en er was een koe met een kalfje. Aan de achterkant, waar de vallei begon, stonden tafels en kregen we een proeverij van alle soorten drinken die ze daar verkochten, behalve de kopi luwak zelf. Daar moest extra voor betaald worden. Als je weet dat het allemaal nog handwerk is, dus het zoeken naar de poep, het sorteren van de bonen, het pellen van de bonen, het roosteren van de bonen en het malen van de bonen (in een vijzel met een grote houten stok), dan snap ik de prijs ook wel.
De proeverij bestond uit ongeveer 12 kopjes met thee en koffie in allerlei verschillende smaken. Er zaten heel erg lekkere bij (citroengras, citroen, rosella, koffie met chocola, koffie met kokos, koffie met avocado).
Na de proeverij hebben we natuurlijk ook de kopi luwak geprobeert en hij smaakte best lekker. Daarna allebei nog een kop thee genomen. Ik een citroengras (zonder suiker, de hele proeverij was met suiker en die waren je toch eigenlijk wel te zoet) en Karin de rosella, gewoon met suiker. Daarna moesten we afrekenen in het winkeltje waar we dan meteen ook wat voor thuis konden kopen. We hebben uiteindelijk alleen een reep chocola met koffiesmaak voor Jen mee genomen, omdat ze op ons huis past.

Daarna gingen we op weg naar Besakih tempel. Onderweg zag ik een bordje van een waterval die 800 meter verderop was. Ik vroeg of we daar naar toe komen, was geen enkel probleem. Even later stond er een andere aangekondigd en die zag er op de foto's veel mooier uit, dus daar zijn we naar toe gegaan.
De Toyo Bulan waterval. Hier was weinig toeristisch aan, geen winkels, geen verkopers. Alleen een kaartjes verkooppunt, waar we ook stokken voor de wandeling mee konden krijgen. Achteraf niet nodig gehad, maar better safe than sorry.
Na een stevig afdaling (grote treden), kwamen we bij een brug die gerepareerd werd. Toen we aankwamen stopten ze even met werken en mochten we er langs, was ook geen probleem. Daarna moesten we in het water verder lopen naar een waterval waar je onder kon staan. Helaas wisten we niet dat we hier langs zouden gaan, dus hadden we geen zwemkleding aan. Wel is Karin achter de waterval door gelopen, waar je stiekem toch ook best nat werd! Iets verderop was er aan de andere kant een vrij brede waterval waar je ook gedeeltelijk achter kon staan. Dat heeft Karin natuurlijk ook gedaan, je droogt met deze temperaturen zo weer op. Ook was er nog een klein bad, maar dat was niet heel bijzonder. Nog een stukje verder de kloof in gelopen tot we niet verder konden en toen weer alle treden terug omhoog. Wat een onwijs mooi, en totaal onverwacht uitstapje!

Daarna alsnog naar de tempel.
De Besakih tempel is een heel groot gebied waar verschillende tempels staan. Ze staan steeds een stukje hoger op een berghelling en heel veel gebouwen hadden daken die uit meerdere lagen kokos bestaan (net zoiets als een rieten dak), een soort steeds kleiner wordende dakjes boven elkaar. Er zijn altijd een oneven aantal daken vertelde onze gids. Helemaal boven ook nog een souvenirtje voor aan de trap gekocht, als herinnering aan deze reis.

Toen naar het hotel in Sidemen, een gebied in het oosten van Bali met veel rijstvelden tegen de berg op. Toen we aankwamen werden onze koffers op de schouder genomen door twee jongens van het hotel en via meerdere trappen naar een, zeg maar gerust huis, gebracht. Twee tweepersoonsbedden tegenover elkaar met daar tussenin ruimte voor nog wel een bed, of twee. Het hotel staat midden tussen de rijstvelden en heeft dus behoorlijk wat hoogte verschil.

Nadat we de airco hadden getest, zijn we even rustig gaan zitten met een welkoms drankje van het hotel. Daarna even wat spullen uitgezocht voor de laundry service en die naar de balie gebracht. Daarna meteen die gelopen naar een restaurant op 50 meter van de ingang van ons hotel. In de reviews met hij een 5 met meer dan 100 reviews. Die hadden ook gelijk het was fantastisch. Een vloer met zwart witte tegels en een dan van bamboe. En een apart gebouw voor de keuken. Meer was het niet.
We hadden vooraf chicken popcorn en die was heerlijk. Karin had Gado Gado met tofu en tempeh en ik had een Balinese rijst, waarbij de rijst in bananen bladeren werd gekookt. Allebei heerlijk. Later kwam de eigenaar nog even langs een drukke vertelde dat alle producten lokaal gekocht werden. Dus ook de tofu en de tempeh. Er fabriek stond om de hoek. Na het eten nog even wat kleren hangers geregeld en gevraagd hoe de buitenlamp aan ging een toen lekker in ons koffie kamer(tje) nog even gaan lezen.

Geschreven door Ozzie103