Vanmorgen eerst afscheid genomen van Honfleur. Nog even wat foto's genomen, want het is toch wel een heel mooi stadje, en daarna onderweg gegaan naar Bayeux. Een leuk plaatsje midden in het landingsgebied van de geallieerden. Onderweg al veel dingen van de invasie gezien, maar in Bayeux was daar weinig van te merken.
De eerste attractie die we tegen kwamen was de betaalautomaat voor de parkeerplek. De machine was erg traag en in het Frans, dus als je dan twee Engelsen voor je hebt duurt het even.
Het plaatsje zelf was minder indrukwekkend dan we van te voren hadden gedacht, maar de koffiebar maakte alles goed. Een lekker bakkie, met amandelmelk voor Karin, en een dame achter de bar die liever Engels dan Frans sprak.

Na de koffie een broodje gehaald bij de bakker en onderweg gegaan naar Colleville-sur-Mer. Hier is een begraafplaats van Amerikaanse soldaten uit de tweede wereldoorlog. Bij de ingang was een bezoekerscentrum waar je gevraagd werd of je een mes bij je had en waar ze met tassencontrole zoals op Schiphol werken. Hierna konden we naar binnen en bleek het een klein museum te zijn met verhalen over de landing bij Omaha beach. Heb ik toch nog een extra museum in het programma gekregen ;-)
Daarna naar buiten en dat was een indrukwekkend gezicht. Heel veel wit marmeren kruisen of joodse sterren heel strak in een rij. Ook was er een memorial wall waar de namen van de vermiste soldaten op stonden.

Hierna naar La Pointe du Hoc. Dit was een strategisch uitzichtpunt van de Duitsers, omdat het zowel Omaha beach als Utah beach kon overzien en beschieten.

Hierna naar La Cambe gereden. Hier is een begraafplaats van Duitse soldaten uit de tweede wereldoorlog. Deze begraafplaats was een stuk kleiner dan de Amerikaanse, maar er lagen bijna twee en een half keer zoveel soldaten begraven (9.000 om 21.000). Heel indrukwekkend, juist door de eenvoud, platte kleine stenen met één of twee namen, of met de vermelding van een onbekende soldaat, en tussendoor, over het hele veld heen verspreid telkens 5 staande kleine kruisen bij elkaar.

Hierna door naar Isigny-sur-Mer gegaan omdat dat het caramel stadje wordt genoemd. In het dorp bij de Pharmacie wel een leesbril gevonden, maar geen caramel. Gelukkig bood de plaatselijke VVV uitkomst en bleek dat we naar een industrieterrein moesten. Daar nog net op tijd aangekomen om het einde van de werkdag te zien en dus gezien hoe de caramels ingepakt werden. Ook nog een paar verschillende smaken kunnen proeven en daarna in het winkeltje nog een cadeautje voor Ria meegenomen, omdat we naar auto mochten lenen.

Daarna door naar Valognes om de volgende slaapplaats te vinden. Dit was niet zo heel moeilijk, omdat we zo ongeveer door de eigenaresse buiten werden opgewacht. Na een heel uitgebreide en een vriendelijke rondleiding door ons huisje (twee aparte slaapkamers en een woonkamer... zeg maar gerust huis) naar de supermarkt geweest en daar voor twee dagen boodschappen gedaan (morgen gaat het zeer waarschijnlijk regenen en de keuken is van alle gemakken voorzien). Thuis lekker gekookt en daarna in de bar onder ons huisje nog een bakkie gedaan die we van de eigenaar kregen.

Nu de dag van morgen voorbereiden en dan lekker slapen.

Geschreven door Ozzie103