Argentina:

Ik had aardig wat vertraging om in Argentinië te komen. Mijn vlucht van Sydney naar Auckland (Nieuw Zeeland) was vertraagd met ongeveer 1 uur en mijn vlucht van Auckland naar Argentinië was vertraagd met maar liefs 3 uur vanwege onweer.

De vluchten zelf waren goed, ik vloog met Air Nieuwzeeland en dat is me erg goed gevallen. Ik was een beetje dom om geen maaltijd aan te vragen online, dus er was alleen keuze uit kip of rund en aangezien ik nu vegan ben kon dat niet. Ik kreeg toch nog een vegetarische maaltijd aangeboden dus ik kon daar het meeste van eten en mijn ontbijt bestond uit cereals met water i.p.v melk. Ik was natuurlijk al lang blij dat ik eten had, maar of het genoeg was.. niet echt.

Aangekomen na bijna een 24 uur durende vlucht was ik best moe! Ik heb gelukkig een vriendin Maria, die ik ontmoet heb in de Filipijnen die oorspronkelijk uit Argentinië komt. Zij heeft mij verteld dat ik het beste wat geld kan pinnen op het vliegveld, een simkaart op het vliegveld moet kopen en dan een uber moet bestellen. Dat was zo makkelijk nog niet want niemand spreekt Engels hier!

Het duurde me bijna 2 uur voor dat ik alles had geregeld. Met mijn gebrekkig Spaans, handen en voeten en mijn google translate lukte het. Aangekomen in mijn hostel was het al bijna 10 uur ’s avonds!
Maar er was een tijdsverschil van -14 uur dus ik was helemaal niet moe, ik was alleen uitgehongerd!

Ik had een jongen ontmoet genaamd Marchello in het hostel die uit Brazilië kwam die Engels sprak en die wel met mij mee wou om een hapje te eten, al had die zelf al wel gegeten, super lief. Het was niet makkelijk om iets veganistisch te vinden hier, maar uiteindelijk had ik gevulde portobello’s gegeten met quinoa en geroosterde bloemkool met een roden bieten saus, jam!

Ik lag om 1 uur ’s nachts in bed en om 5 uur was ik klaar wakker, lekkere jetlag dus. Ik had een rondje gelopen om het hostel om te kijken waar ik nou precies was. En overal hoorde ik muziek en ik omringt door dronken jongeren, het was zaterdag ochtend kats vergeten! Ik was opzoek naar een supermarkt of een bakkerij die open was want ik had al 24 uur niet fatsoenlijk gegeten. Dus op mijn gebrekkige Spaans en met de hulp van een google translate had ik gevraagd aan een meisje in een tankstation wanneer de winkels open gingen, 9 uur maar liefs.. das kut!

Eenmaal terug in het hostel kwam ik een dronken Israëlische jongen tegen, die was wezen stappen en hoopte op een bed in het hostel. Echter was er wat mis gegaan met zijn reservering en had die geen bed! Ik kon niet verlengen vanwege een overboeking en de checkout was om 11 uur. Het was nog zo vroeg dat ik hem mijn bed had aangeboden, ik ging er immers toch niet meer in. Ondertussen had ik mijn laptop gepakt en ging ik daar even wat op bloggen en informatie opzoeken over Zuid Amerika.

Om 9 uur zijn ik en Marchello en een ander Italiaans meisje genaamd Kiara die studeert in Santiago Chili naar een gratis city tour gegaan. Marchello en Kiara spreken vloeiend Spaans dus dat was wel net zo makkelijk voor mij! Eenmaal aan de tour begonnen ontmoeten we nog een andere jongen genaamd Danny. Danny komt uit Canada en die bleef eigenlijk ook de hele tijd bij ons.

De tour was super leuk en ik heb veel geleerd over de historie van Argentinië. Die avond moest ik dus verhuizen naar een ander hostel omdat mijn oude was volgeboekt. Toen ik in mijn andere hostel kwam had ik een Nederlands meisje ontmoet genaamd Jorine. Jorine komt uit Amsterdam en met haar ben ik wat drankjes gaan toen in Palermo het gebied waar ik zit in Buenos Aires. Het gebied staat bekend om de vele studenten, barretjes en kroegen. Later kwamen we Danny nog tegen en hebben we tot 3/ 4 uur in de ochtend ons zelf wel vermaakt. Die ochtend erna hebben Jorina en ik geen reed uitgevoerd. We waren zo moe, Jorinda had een korte nacht gehad want die wou ook verlengen in haar hostel maar dat kon niet. Die moest dus ’s ochtends haar tas in pakken en verhuizen naar een ander hostel.
Ik had nog een jetlag en was helemaal verward met het tijdsverschil. Na een dagje lekker te hebben genetflixt stond ik vandaag op om 7 uur ’s ochtends, niet omdat ik dat wou maar vanwege de onweer! Het heeft hier zo hard gestormd dat het overal op het nieuws te vinden is. Straten onderwater en auto’s onderwater, gelukkig klaarde het later op. Danny en ik zijn dan ook naar een wijk gegaan genaamd La Boca dat bekend staat om zijn vrolijke kleuren en het echt ouderwetse (toeristisch plekje wel) tango gebeuren waar Argentinië natuurlijk bekend om staat. Super leuk was het, lekker veel foto’s gemaakt en erg gelachen met z’n 2e.

Op de terug weg besloot Danny dat we wel een wijnproeverij konden doen met z’n alle. Hij zei laten we allemaal mensen uitnodigen en dan allemaal 1 fles wijn kopen en een wijnproeverij houden! Zo gezegd zo gedaan en we hadden Jorine uitgenodigd en Owen een Australische jongen die ik via via kende. Ik had namelijk een verrassing voor Owen de jongen vanuit Sydney. Ik moest van een vriendin van hem uit Sydney hem verrassen met hete saus en repen chocola vanuit Sydney! Hij was er erg blij mee haha. Uiteindelijk was het een super gezellige avond en waren alle flessen uit eindelijk op!

Ik heb alleen maar geproefd omdat Jorine en ik besloten om samen naar Rosario te gaan de dag erna, een plekje op 4 uur rijden hier vandaan. Het is wel fijn om met iemand samen te reizen hier, Jorine is al 2 maanden in Zuid Amerika en kan een klein beetje Spaans. Ik kan echt alleen maar een paar woorden en niemand spreekt Engels hier dus samen reizen is nu wel fijn. Hierna gaan we samen naar Mendoza toe een plekje west van Rosario en daarna ga ik weer alleen verder.

We hebben na een 4 uur durende rit lekker rond gelopen hier in de stad om te kijken wat er te doen is hier. We gaan morgen een fiets huren en dan de stad bekennen. Ik heb net een super leuk topje gekocht voor maar 2 euro en ga morgen sport schoenen kopen omdat ik in Bolivia en Peru het toch wel leuk vind om wat te hiken en mijn oude sportschoenen heb ik al in Australië de deur uit gedaan.

De dag erna zijn Jorine en ik op pad gegaan om te zien of we ergens een fiets konden huren. We werden letterlijk van hop naar her gestuurd en dan moet je je bedenken dat we alles in ons gebrekkig Spaans moeten verwoorden. (lastig)

Uiteindelijk waren we bij een soort van bank aangekomen waar we een pas moesten registeren met ons paspoort en dan met die pas konden we een fiets krijgen. Het bleek uiteindelijk dat de registratie van de pas een aantal dagen duurde dus dat we dat niet meer konden doen. Echter de vrouw die ons dat vertelde voelde zich een beetje schuldig volgens mij en bood haar eigen pas aan en vertelde dat er ook tendem fietsen waren. Ze zei als je mijn pas opwaardeert kun je met mijn pas een fiets halen, dan moet je met 35 minuten terug naar een fiets punt om de fiets in te checken en dat duurt 5 minuten en daarna kan je hem weer 35 minuten mee nemen en zo door. Super lief!

We hebben die dag dus op een tendem gereden door Argentinië, wat een nonsens he haha, typisch ook twee Nederlandse meiden op een dubbele fiets in Latin America en lachen dat het was!
Echter niet veel later viel de ketting er af en moesten we lopen naar het volgende fiets checkpunt. Later besloten we maar gewoon weer te lopen want ook de ketting van een andere tendem was er af en volgens mij zijn die fietsen hier niet zo betrouwbaar.

De volgende dag hebben we een bosje bloemen gekocht voor de vrouw en hebben de kaart terug gebracht. Echter waren we vergeten de kaart op te waarderen voor gebruik dus hadden we 50 pesos mee genomen maar die vrouw wou geen geld! Ze zei je hebt bloemen gekocht dat is meer dan genoeg. Zo lief!

Verder hebben we die dag nog gewinkeld en heb ik nieuwe sportschoenen gekocht! 42 euro voor splinter nieuwe Adidasjes! Ik kan weer meters maken nu hoor! Die avond waren we vroeg naar bed gegaan want een fiets huren in het Spaans zonder dat je goed Spaans kan geloof me, is vermoeiend. Ook fietsen in een ander land en al die nieuwe dingen elke keer + het slenteren door een stad, we waren kapot.

De volgende dag hebben we wat monumenten bezocht en hebben we boodschappen gedaan voor de 14 uur durende busrit naar Mendoza. We waren net op tijd thuis voor de regenbui begon en besloten daarom maar even lekker van de regen de genieten en binnen te blijven. Jorine begint een beetje ziekjes te worden en ik ben tijdens het in pakken van mijn tas in Buenos Aires door mijn rug gegaan en tijdens schoenen kopen weer. Ik zat letterlijk met tranen in me ogen op een zitje in de winkel. Het is een teken dat constant reizen gewoon dood vermoeiend is. Ik moet rust hebben en Jorine denk ik ook wel. Die zelfde avond zijn we nog in de bus gestapt naar Mendoza.

Eenmaal aangekomen in Mendoza na een 14 uur durende bus rit ben ik verrassend fit! Ik had best wel oke geslapen terwijl de stoelen niet super comfi waren. Het zijn een beetje van die 1ste klas stoelen die we kennen in Nederland in de trein. Alleen dan kun je kiezen tussen semi-cama of cama en semi-cama betekend een half lig bed en cama een vol lig bed, wij hadden semi cama.

Toen we aankwamen in Mendoza zag ik meteen super mooie bergen met sneeuw! Dat is een hele verandering met Rosario een grijze stad en eigenlijk niet echt omringd met natuur. Uit gestapt uit de bus kregen we meteen een volle hitte golf in ons gezicht, het was veel warmer hier dan in Rosario.

15 minuutjes naar ons hosteltje gelopen en toen we aankwamen ontmoette we direct 2 andere Nederlanders en een jongen uit Australië die een fiets gingen huren en de wijntour gingen doen. Ze vroegen of wij mee wouden gaan en dat wouden we wel! Eventjes een beetje koud water in het gezicht, tanden poetsen en andere kleren aan en huppa daar gingen we dan.

Super veel gelachen en heerlijke wijntjes gedronken en heerlijk gelunched daar ook. Voelde me weer zo rijk, met een glaasje wijn tussen de bergen in Argentinië met Argentijnse salsa muziek op de achtergrond heerlijk! Op de terug weg moesten we 50 minuten in de bus zitten en ik trok dat niet zo goed. Ik denk door de hitte, de volle zon en het hebben van geen zonnebril (constant knijpen met de ogen) had ik een flinke koppijn en iets van 6 verschillende soorten wijnen in mijn buik deed ook niet veel goeds. Toen ik thuis kwam ben ik even op bed gaan liggen in de hoop dat het over ging en later werd ik om 1 uur ’s nachts wakker! Pyjama maar aangetrokken en daarna werd ik om iets over 7 wakker. Agja zal het wel nodig hebben gehad!

De volgende ochtend ben ik samen met een Engels/Australisch meisje genaamd Elisabeth en een Californisch meisje genaamd Kyla en een jongen uit Canada genaamd Liam naar een berg gegaan die op een uur rijden van het hostel lag. We hebben daar een beetje rondgelopen en uiteindelijk dagen we dit ongelofelijk mooie meer dat echt zo fel blauw was, echt ontzettend mooi. We konden Kajaks huren en gingen op pad, later besloten we om stand up paddel boards te huren ipv kajaks en we hadden zo veel lol! We kregen een reddingsvest en een soort surfplank en daar dingen we. Omringd door meters hoge bergen, sommige met sneeuw en sommige niet. Tussen de bergen dwaalde wat rook of vocht ik weet het niet maar het was ongelofelijk mooi. Je zag de verschillende lagen van de bergen wat ook weer verschillende kleuren gaf. Het water was wel ontzettend koud maar we zijn er toch maar even ingesprongen.

Eenmaal weer terug thuis aangekomen heb ik snel even eten gekookt en later zijn we met z’n alle naar een wijnfestival gegaan. Mendoza is namelijk het Italië van Argentinië, ze hebben hier als ik het goed heb meer dan 1500 wijngaarden. We hadden iets kleins verwacht met foodtrucks en wat kraampjes en misschien iemand die gitaar speelde of iets wat er op leek maar onze verwachten waren alles behalve goed.

Het was echt een propper EDM house festival, dikke DJ met een mainstage, de mainstage was echt super goed aangekleed het was namelijk het gemeentehuis ( denk ik ) van Mendoza en de lampen waren er vol op gericht. Je kon een glas kopen voor 300 pesos + 6 soort van muntjes. (7 euro ongeveer) En elk muntje is een glas!

Het was zo vol en zo druk. Kinderen dansen, ouders dansen, jongeren voor aan het podium te springen het was groot en het was goed! Echter stopte de muziek wel om 1 uur, dus wij waren ongeveer om half 2 / 2 uur thuis.

Deze zondag ben ik samen met Elisabeth naar de gratis city tour gegaan en een jonge man heeft ons wat geschiedenis over de stad verteld, erg interessant maar k had toch wel een beetje een katertje dus ik was niet erg geïnteresseerd moet ik eerlijk zeggen. Om 4 uur gaan we een horseriding tour doen. We worden om 4 uur opgehaald in het hostel en gaan paardrijden in de bergen met een aansluitende barbecue en een soort van pool party en dit voor maar 30 euro! SCOOR.

Eigenlijk wou ik vandaag vertrekken naar Salta maar echter kon ik niet weg omdat er geen bussen rijden vandaag en morgen ook niet in verband met kerst. Ik kon vanavond weg maar die bus kost me over 90 euro, maandag rijden er geen bussen en pas dinsdag kan ik naar Salta en dan voor 60 euro, wat nog steeds duur is. Wel heeft Liam de Canadese jongen gezegd dat die graag mee wilt gaan naar Salta, dus hopelijk wil die ook nog mee met 1 dag vertraging! Zou leuk zijn, het is namelijk een 18 uur durende rit in de bus wel leuk als je ook een beetje kan praten met iemand aangezien mijn Spaans 0.0% is en zijn Spaans ook haha.

Momenteel zit ik nu in de bus naar Salta en Liam besloot mee te gaan, omdat het gisteren kerst avond was zijn we beiden niet helemaal fit. Er was veel gratis drank in het hostel en we hebben uiteraard hier lekker van lopen vertoeven. Ik ging om 1 uur naar bed dus ben nog aardig fit maar Liam besloot het avondje bijna door te trekken en kwam met 2 uur slaap in de bus.

Ofja in de bus, het bleek dus dat we de bus gemist hadden en ons ticket was non-refundable.
Het ging allemaal heel apart, de bus vertrok om 12.30 en we waren op het goede perron om 12.10.
Het scheen dus zo te zijn dat de bus hoogstwaarschijnlijk niet van het aangegeven perron is vertrokken en zonder ons is weg gegaan. De man zei je moet een nieuw ticket kopen voor de helft van de prijs, maar ik dacht dat gaat we dus even lekker niet doen. Het is niet onze schuld dat die bus op een ander aangegeven perron komt en wij waren ook nog ruim op tijd. Dus na een gebrekkig Engelse/Spaanse discussie werden er wat telefoontjes gepleegd en konden we met een andere bus naar een plaatsje genaamd La Rioja. Dit plaatsje ligt op de helft van Salta waar we heen gaan en hun zeiden dat onze oorspronkelijke bus daar op ons zou wachten. Dus we zijn ingestapt en zijn nu al sinds ongeveer 1 uur op weg naar La Rioja en het is bijna kwart voor 7 ’s avonds. Het is ongeveer tussen de 9/10 uur rijden naar La Rioja dus het zal niet lang meer duren. Onze volgende bus vertrekt om 9.45 in de avond en we zouden via ons geboekte ticket rond 7.15 in de ochtend in Salta aankomen. Nu maar hopen dat alles goed komt, want nogmaals betalen doen we echt niet.

Uiteindelijk zijn we rond 10 uur ’s ochtends aangekomen in Salta en we hebben niet overgestapt. Het is echt te raar voor woorden. Ongeveer 30 minuten van Salta vandaan zijn we overstapt in een andere bus die ons + meerdere naar het centrum bracht. En we hebben ook niks meer betaald, gelukkig maar.

Eenmaal aangekomen in Salta zijn we naar ons hostel gelopen dat ongeveer op 20 minuten afstand lag, wat dus echt wel een dikke battle was aangezien we een vermoeiende busrit hadden gehad plus het was hartstikke warm buiten. Aangekomen konden we nog niet inchecken want er was een grote schoonmaak aan de gang omdat die dag er voor bedbugs waren ontdekt. Ze waren zelfs een dag dicht gegaan om alles te ontsmetten en dat vind ik echt super goed!

Het was rond half 11 ’s ochtends en we konden niet inchecken voor 2 uur dus we waren even rond in de stad gaan lopen en vonden een gondel die je naar boven op de berg bracht. We hadden een super mooi uitzicht daar boven en hebben ons daar even vermaakt. Later op de terug weg waren we gaan lunchen bij een vegan restaurant ( die zijn hier ZO hard te vinden) en hebben we ons buikje vol gegeten. Toen we terug kwamen konden we onze kamer in en hebben we gedoucht en alle bij even op bed gelegen. Vervolgens de rest opgegeten wat we niet op kregen in het vegan restaurant.

Rond 8 uur zijn we naar buiten gegaan om even wat te drinken, flesje wijn verder en ondertussen hartstikke moe zijn we naar huis gegaan want we hadden een tour geboekt voor de volgende ochtend.

We hadden namelijk onze wekker om kwart over 6 want om 7 uur werden we opgehaald door een touroperator die ons naar de Cafayate berg brengt, zie foto’s. Ook zijn we gestopt bij een wijngaard om hier lekker wijntjes te sippen. De tour was echt super, we gingen met een busje door de bergen van Argentinië en stopte op verschillende plekken om foto’s te maken. Onze tourguide vertelde ons veel informatie over de historie over de bergen en het was echt super om te zien. De wijntour was leuk maar viel tegen. We waren ongeveer terug om 7 uur ’s avonds en ik was kapot moe, lekekr gedoucht en toen zijn we nog wel even uit geweest voor diner maar daarna ben ik naar bed gegaan want mijn wekker ging jawel om 5.15 in de ochtend!

Het was namelijk tijd om Argentinië achter me te laten en de spullen te pakken en te vertrekken naar de border van Argentinië met Bolivia! Het regende super hard toen ik wou weg lopen dus ik heb een taxi besteld en die heeft me netjes afgezet. Na 7 uur in de bus te hebben gezeten waren we aangekomen. Ik vroeg een meisje waar de overgrensing was omdat je nog een stukje moest lopen en ze zei dat ik wel met haar kon mee lopen (in gebrekkig engels) want zei ging er ook heen. En ze was Spaans! Ofnja out Buenos Aires. Super leuke meid, dacht dat ze rond de 28 was maar die is dus al 40. Ze heeft mij echt heel erg geholpen met het kopen van een simkaart en een bus ticket in het Spaans. Ook hebben we 3 andere jongens ontmoet die uit Cordoba kwamen, Argentinië. We hadden met ons groepje veel gezelligheid. Hun konden bijna geen Engels en met dat meisje er bij hadden we een soort van vertaler. Echter vertrok zij al om kwart voor 7 want haar bus naar La Paz vertrok om 7 uur. De jongens vertrokken om half 8 ook naar La Paz en ik ga zo ook richting mijn bus want die vertrekt om half 9 naar Tarija.

De reis naar Tarija duurt 5 uur en daar moet ik nog een ander bus ticket kopen voor Santa Cruz dat in totaal 12 uur duurt. Als het goed is kom ik dus morgen vroeg om 6 uur ‘s ochtends aan in Santa Cruz. In Santa Cruz heeft Desiree verteld dat ik een uber kan pakken en dan ben ik er zo! En dan gaan we voorlopig even niet meer reizen.

Hoe Bolivia is? Nou eerste indruk is beter dan Argentinië, ik heb me hier nog geen enkel moment onveilig gevoeld zelf niet bij de grens. Een lieve taxi chauffeur vertelde mij hoe ik het beste kon reizen naar Santa Cruz en hun Spaans is beter te verstaan dan het Spaans in Argentinië. Niet dat ik veel kan verstaan, maar dat beetje dat ik versta versta ik nu in ieder geval goed haha. En hier op de bus terminal word vol op daddy yankee gedraaid en andere reggeaton muziek, k vind t allemaal wel mooi.

Nou 24 uur verder plus minus ben ik net een half uur geleden aangekomen in Santa Cruz.

De reis naar Tarija ging goed, het duurde alleen wel wat langer dan 5 uur, namelijk zeker zon 7 tot 8 uur wel. En dat morgen vroeg aankomen in Santa Cruz was ook niet helemaal waar. Toen ik namelijk aankwam in Tarija (2 uur ’s nachts) vroeg ik direct aan mensen waar ik mijn volgende ticket kon kopen die aansloot met Santa Cruz. Nou die hebben wel even lopen lachen, er ging namelijk geen bus of vliegtuig tot 4 uur ’s middags!
Zou je toch bijna niet geloven, nou het was echt zo. Ik liep de terminal in en ja hoor daar lagen inderdaad zon 50 mensen te slapen op bankjes, op de grond met allemaal dekentjes want het was koud vergeleken met Salta Argentinië!

Ook hadden ze mij verteld dat ik wel in Tarija op het station kon pinnen nou 3 keer raden, dat kon inderdaad ook niet. Ik had volgens mij nog 2 munten in me portemonnee en daar van kon ik 2 keer naar de wc gaan. Ik was best wel moe dus ik besloot eerst maar even een comfortabel bankje op te zoeken en daar me zelf comfortabel op te maken.

Ik werd rond 4 uur ’s ochtends weer wakker en ik pakte mijn telefoon om uit te zoeken waar ik precies ben en hoe ik het snelste naar Santa Cruz zou komen. Ik had namelijk een simkaart gekocht bij de over grensing. Om het verhaal nog leuker te maken werkte die simkaart schijnbaar alleen voor whatsapp. Internet had ik niet en de gratis internet van de terminal werkt natuurlijk ook niet.

Ik had mijn vriendinnen uit Nederland gevraagd of ze t een en ander voor me konden opzoeken via whatsapp. Namelijk hoe laat het vliegveld op gaat of er vluchten zijn en bussen. Ze zeiden dat het vliegveld niet open ging tot 1 uur ’s middags, (kak) de eerste bus ging ook pas om 4 uur ’s middags. Echter vroeg ik het nog aan een aantal mensen en 2 zeiden dat het vliegveld open ging om 6 uur ’s ochtends. En 2 zeiden dat die open was, nouja er was maar 1 manier om er achter te komen..

Ik heb een taxi gevraagd of die mij naar een pin automaat wil brengen zodat ik geld kan opnemen en dat ik hem dan achteraf betaal. (p.s NIEMAND incl politie spreekt hier Engels) Dus lekker met me ofline google translate gedownload zinnetjes vertalen en binnen no time had ik geld. Ik vroeg aan die kerel of het vliegveld open was en hij zei ja het is echt open. Dus ik liet me er maar heen brengen om te kijken of er vluchten gingen. Geen zin om 12 uur te wachten natuurlijk, kom ik daar ja hoor uitverkocht, geen tickets meer NICE! Deze ochtend komt in de boeken.

Terug naar de bus terminal, taxiiii. En binnen een paar minuten was ik er weer. 0ja een taxi kost hier gemiddeld 20/50 Bolivianos. Dat is ongeveer 2 tot 6 euro dat kan er wel vanaf.

Ondertussen was het iets na 5 en ik kreeg aardig honger. Buiten het vliegveld stonden allemaal van die kraampjes waar oude Boliviaanse vrouwen in kookte. Wonder boven wonder hadden ze daar een veganistische maaltijd. Een stoof potje van pompoem, met lentils en witte bonen met rijst yeah, een groot blij kind. Deze maaltijd heeft me 5 Bolivianos gekocht, 65 cent om precies te zijn!

Ik ging naar de 2 de verdieping in de terminal waar alle koffie zaakjes waren en bestelde hier een koffie met het idee dat ik even me laptop ging pakken en wat ging bloggen. Koffie as besteld tot ik ergens een Nederlands accent vandaan hoor komen. Buiten het koffie tentje zaten zon 5 ‘’gringo’s’’ (mensen met een witte huid in het latin Amerikaans uitgesproken) aan een tafel. En ze liepen naar binnen om te betalen. Ik vroeg waar ze vandaan kwamen en het waren allemaal mensen uit Duitsland, ze woonde in Bolivia voor 1 jaar lang om vrijwilligerswerk te doen.

Ze gingen allemaal hun koffie betalen omdat ze een wijn tour gingen doen en ze vroegen of ik mee wou gaan! Uhh Djordy en wijn, daar zeg ik geen nee tegen als je me een beetje kent. Koffie naar achter gegooid, tas gepakt. De grote backpack lag veilig in het kantoor waar ik me kaartje had gekocht voor de bus rit, dus ik ging met de groep Duitsers mee.

Eerst naar hun hostel waar ze incheckte en hun tassen laten liggen ik had mijn tas daar ook laten liggen. Daarna met de bus naar een plein waar een andere taxi op ons wachten. Van de ene wijngaard naar de andere, hier een glaasje daar een glaasje. Super gezellig. Tot dat het tijd was om naar huis te gaan, spullen opgepakt en taxi naar de terminal en voor ik het wist zat ik weer in de bus naar de volgende bestemming! Dat waren de slechtste 12 uren wachten toch nog niet!

Ik ‘’dacht’’ dat ik een semi-cama stoel had geboekt maar de knop waarmee je je stoel naar achter doet was kapot. Natuurlijk zoals alles dat maar voor 50 procent werkt hier. Ik heb dus 14 uur in een vrijwel rechtop staande bus gezeten. Wel stopte we 1 keer voor een wc, en we stopte om nog ergens wat te eten. Rijst met rode ui en tomaat voor mij, man man man ik kan niet wachten tot ik weer een keer groenten op me plaat krijg, maarja vegan zijn doen we zelf.

Na aankomst heb ik een taxi gepakt op de terminal van Santa Cruz die mij naar ‘’ condomino privado el Bosque’’ bracht. De plaats waar Desiree woont, de vrouw waarbij ik vrijwilligerswerk ga doen. Aangekomen heb ik een bericht van haar gekregen toen ik nog in de bus zat naar Santa Cruz dat als ik rond 6 uur aankom ik beter even kan wachten bij het zwembad tot zei wakker word, tussen 7/8. Anders wordt het voor de kinderen wel een erg lange dag, hun hebben namelijk ook kerst vakantie nu. Dus momenteel zit ik bij het zwembad te bloggen, het weer is niet koud maar wel heel erg winderig en bewolkt. Gelukkig maar want het kan hier bloedheet worden.

Eerste indruk van het gebouw? Doet me denken aan de ene keer dat ik in Qatar was en ergens sliep bij een couchsurfer. Het zijn een beetje appartementjes gemaakt van beton, alleen beton. Geen gekke kleurtjes zoals in Argentinië en Bolivia center, dus best wel een beetje saai en sneu uitziend. Overal staan elektriciteitspalen en palmbomen. Het zwembad is aangekleed met verschillende kleuren, beetje zoals een zwemparadijs voor kinderen.
Ik hoop dat Desiree me zo komt halen want na 2 dagen in de bus te hebben gezeten zonder airco of wc of douche kun je raden dat ik er wel een kan gebruiken. Of een goede nachtrust, hopelijk kan dat vannacht en zijn we fit voor morgen met oud en nieuw!

Einde Argentinië! Nieuw blog over Bolivia volgende maand.

Geschreven door NLD-wanderlust