laatste dagen Filipijnen, nieuw begin in Perth

Filipijnen, Central Visayas

Zoals ik had beloofd zou ik in mijn vorige blogg de link plaatsen over de Iwahig gevangenis waar Floortje Dessing een documentaire over had gemaakt, echter ben ik dat vergeten en heb ik hem net voor je opgezocht! Dit is de link die je zeker even moet bekijken zodat je een idee hebt waar ik ben geweest : aw.npo.nl/3-op-reis/02-12-2012/POW00479748?startat=88
De dag erna zijn we wezen canyoneren, dat was echt super super gaaf! We moesten s’ ochtends om kwart voor 9 naar de pick-up plek komen, hier stond een busje voor ons klaar die ons naar de bergen bracht. We kregen een reddingsjacket aan en een helm op ons hoofd. Daarna moesten we eerst een half uurtje lopen tot we echt in de canyon waren en de natuur die we zagen onderweg naar de canyon was ongelofelijk mooi, ongerept en beeldschoon. Eenmaal aangekomen in de canyon moesten we van watervallen afglijden, springen, stukken zwemmen en door water heen lopen. Ik en Jasper zijn van verschillende hoogtes afgesprongen, de hoogste was 12 meter! En wat een adrenaline kick geeft dat zeg! Echt niet normaal hoe levend je je dan voelt.
S’ avond was het de verjaardag van Jasper om 12 uur s’ nachts dus we hadden iets te vieren! Ik had met de eigenaar van het hostel overlegd of er iets geregeld kon worden. Ik had haar 500 pesos gegeven en ze is voor mij naar de stad gegaan om een heerlijke chocolade taart te halen met een kaarsje er op. Ook zei ze of we het lekker vonden om een wijntje te drinken op haar kosten, zeggen we natuurlijk geen nee tegen! Alleen ik kon Jasper niet in het hostel houden tot 12 uur, dus we hadden het om 10 uur al gevierd. We konden onze telefoon aansluiten op de stereo daar en ik had happy birthday opgezet en de dagen er voor had ik stiekem al tegen iedereen gezegd dat ze in het hostel moesten blijven tot 10 uur. Dus het was super gezellig en iedereen zong mee!
Erna waren we uit gegaan in de chilibar en nog een andere bar. Al bij al was het echt weer een super leuke avond, volgende dag wel een katertje, maar kleinigheidje hou je toch wel haha.
De zelfde dag op Jaspers verjaardag hadden we ook Moalboal het plekje op Cebu eiland verlaten. We gingen namelijk weer door naar een ander eiland genaamd Bohol. Ik met me erge wagenziekte had er nogal moeite mee toen we 3 uur in een auto moesten zitten om naar de plek toe te gaan waar onze boot vertrok. Heerlijk gevoel als je al brak bent om dan over zon eiland te rijden met drie miljoen bochten over bergen heen en zacht rijden kennen ze hier niet. Maar met moeite heb ik alles binnen gehouden! Uiteindelijk aangekomen bij de plek van de boot hebben we eventjes in de rij moeten staan voor een kaartje en eigenlijk vlak erna konden we al op de boot. Meteen in slaap gevallen en in het donker kwamen we aan in Bohol. Daar een tricecle aangehouden die ons hostel bracht waar we de eerste nacht verbleven. Super chill handig en goedkoop. (zouden ze ook eens in Nederland moeten aanschaffen) Eenmaal aangekomen in het eerste hostel waren we moe, maar we konden natuurlijk niet naar bed gaan want het was nog steeds Jaspers verjaardag. Dus snel spullen gedumpt en weer in zon tricecle gestapt op naar de stad voor wat drankjes. Die avond hebben we 2 andere Nederlanders ontmoet in de bar die super aardig waren, maar typisch Nederlands. Je merkt dan super goed dat je al langer op reis bent en eigenlijk een hele andere mentaliteit hebt ontwikkeld. Jasper en ik regelen eigenlijk niks van te voren en we bekijken per dag wat we gaan doen en hebbe super veel geduld gekregen en eigenlijk maakt niks ons meer uit. Layback gevoel en t komt allemaal wel goed. Het stel dat we hadden ontmoet hadden veel al gepland en alles moest op tijd en snel. Dat merkten we direct toen ze ons uitnodigde op een boottrip naar wat eilanden toe, Jasper en ik moesten nog pinnen en we liepen gewoon een beetje rond snuffelend over straat. Toen we een bericht kregen dat het al best laat was en of we konden opschieten. Hele andere wereld natuurlijk wanneer je gewoon even op vakantie bent en binnen 20 dagen weer op je werk moet staan dan dat ‘’reizen’’ je fulltime job is en het allemaal niet zoveel uitmaakt. Uiteindelijk hebben we het wel echt super leuk gehad met het koppel, de eilanden vielen wat tegen maar het was gezellig. Ook waren we die dag verhuist naar een ander hostel, kijk maar bij de foto’s, een van de leuke hostels tot nu toe! En de goedkoopste want ontbijt zit ingegrepen! We slapen op matrassen die op verschillende verdiepingen zijn neer gelegd. Verdiepingen die ze zelf hebben gemaakt van hout, je hoort het goed er zijn dus geen muren in dit hostel. Alles is in de buitenlucht, de douche de wc ( bij de wc zitten wel rieten muren en een deur, en bij de douches het zelfde met een douche gordijn er voor) Maar echt echt geweldig vind ik het en er zitten hier ook super veel travellers, dus we hebben al weer veel vrienden gemaakt!
Wat ook super toevallig was, was dat de zelfde avond dat we klaar waren met de boottour dat we een berichtje kregen van de Spaanse meiden dat ze ons hadden gezien hier in Bohol! En het bleek dus dat ze ook hier verbleven! Super gezellig, we hebben gelijk een tour geboekt met de alle voor de dag erna. We zijn naar de chocolate hills geweest, dat zijn grote bergen midden op het platte land, erg rond en hoog en als het seizoen goed is kleuren de bergen helemaal bruin en dan lijkt het net chocola! Dit hebben we verkent op een quad, super tof lekker skeuren op dat ding, heerlijk. Ook hebben we rare aapjes bekeken met grote ogen ( was echt de moeite niet waard mja, zat inbegrepen in de tour) En ook hebben we pythons vast gehouden, hoe tof is dat! Ze voelen echt super vaag aan maar wel heel zacht. Was echt een hele toffe ervaring, we hebben voor de rest nog ergens gegeten en dat was de dag wel zon beetje. S ‘avonds was er iemand jarig van het hostel dus hebben we weer een flink feestje gebouwd! En vanavond gaat Djordy niks doen, want we hebben weer een aardig katertje. En morgen gaan we waarschijnlijk naar Siguijor, het laatste eiland waar we gaan vertoefen tot we terug gaan naar Australië! De zelfde avond nog hadden we 2 andere Nederlanders ontmoet in ons hostel, Roy en Joey, Roy komt uit Gouda en Joey uit Weerd. Hun gingen ook naar Siquijor dus we konden de volgende ochtend met hun samen naar de boot toe gaan. Eenmaal aangekomen in Siquijor hebben we samen met Roy en Joey een tricecle gehuurd om naar het plaatsje San Juan te gaan want zon 30 minuten verder op in landwaarts ligt. We kwamen bij het hostel Lazy Lizard uit en echt met hoeveel toeval je kan hebben zat dat hotel vol met nog 2 Nederlanders! In totaal dus ik Jasper, Roy en Joey, en Bas en Sven. Een grote gezellige bende dus! (Je kan het wel Lloret de Mar noemen in de Filipijnen haha) De eerste dag waren we hier aardig vroeg omdat we vroeg waren vertrokken vanuit Bohol dat ik s’ middags met Roy en Joey naar het strand ben gegaan en daar hebben we 2 Engelse meiden weer ontmoet die ik en Jasper in Moalboal hadden ontmoet in Cebu. Super leuk, de Filipijnen bestaan uit meer dan 7000 eilanden en toch zie je iedereen weer met toeval. Met Roy en Joey en de Engelse meiden hebben we even lekker lopen frisbeeën en s’ avonds hebben we gezellig drankjes gedaan. Bas had een local ontmoet die dag er voor die ons de volgende dag wel het eiland zou willen laten zien!
Dus we waren vroeg naar bed gegaan om de volgende toch weer een beetje fit te kunnen zijn. Rond half 10 hadden we afgesproken met een stuk of 10/15 man, Alvin onze tourguide (de local) was rond half 10 bij de Lazy Lizard om ons op te halen. En dit was echt de vetste dag tot nu toe! We gingen echt met een grote groep op de scooter, eerste scooter rijden trouwens ook voor mij. En ging super goed! We zijn naar een plek gegaan waar bijna geen toeristen komen en dat was echt geniaal mooi! Ik weet de naam er ook niet van maar je had er echt het mooiste uitzicht wat ik tot nu toe nog heb gezien. Ook zijn we wezen cliffjumpen en ik ben gewoon even van 13 meter afgesprongen! Dat was ZOOOO vet, ik had zon dikke adrenaline kick erna, dat gevoel van dat je nog leeft GEWELDIG!
Erna zijn we weer naar het hostel gegaan en ‘s avonds hebben we een traditioneel feest mogen wij wonen ergens hoog op een berg, waar ze bongo speelden. Ik en Sven gingen er helemaal op los na een paar slokken rum en halve liters bier wisten we ons goed te vermaken! ‘s Avonds laat weer terug gegaan naar het hostel. De volgende dag ben ik samen weer met Alvin en Lulu op stap gegaan op de scooter. Lulu is ook een meisje van ons hostel, wel Frans dit keer een super lief meisje is dat.
Ook zijn we zijn naar de secret lagoon gegaan, wat ook echt super tof was! Een heel blauw meer waarvan het water zo schoon was dat je je er zelfs in kon wassen. En er zwommen honderden vissen in, echt heel tof. Daarna zijn we naar een healing festival gegaan wat een keer per jaar plaats vindt in de Siquijor. Een vrouw heeft mij gemasseerd met een speciale kruiden en een soort olie en ze kon gewoon voelen waar ik pijn had omdat onze chakra verbonden waren. Dit kwam omdat ze rare kruiden in me navel hadden gedaan en ik moest dit in masseren, daarna fluisterde ze iets (iets van een spreuk ofzo) en daarna waren we ‘’verbonden’’. Heel apart en bijzonder. Na het healing festival hebben we snel wat gegeten en zijn erna doorgereden naar de stad van Siquijor, hier heb ik een splinter nieuwe telefoon gekocht voor maar €124,00 euro. In mijn telefoon zit een dikke barst en ik denk niet dat die het nog langer volhoud dan een paar maanden, aangezien die al best wel veel keuren heeft. Ik ga me oude telefoon echter wel gebruiken tot die echt helemaal dood is, maar ik kan beter hier een nieuwe telefoon kopen en heb dan bewaren tot ik hem nodig heb. Ik weet 100 procent zeker dat mijn telefoon het niet gaat redden tot 2019 en om nou een telefoon te kopen in Australië en dan 10 keer zoveel te moeten betalen, no thanks. Na dat we me telefoon hadden gehaald zijn we door gereden naar een super chill strand en hebben daar de zonsondergang gekeken en wat biertjes gedronken. Later wat gegeten in zon restaurantje dat langs de weg staat en daarna ben ik naar huis gegaan. Om aan me laptop te werken. ’s Avonds hebben we met z’n alle dead pool de film gekeken, ik heb namelijk me laptop mee met films er op en het hostel hier heeft een groot scherm waar de film op geprojecteerd kon worden. Super chill!
Eigenlijk de 2 dagen erna hebben we niet veel bijzonders gedaan. Op de scooter heb ik lekker de laatste dagen rond gereden samen met Richard een local en zijn we naar de mooiste stranden geweest en nog een keer wezen cliffjumpen! Ook zijn we naar de old tree geweest. Een erg oude boom waar een soort vijvertje voor is gemaakt waar van die visjes in zwemmen die dan aan je voeten gaan knabbelen, best grappig maar verder niet bijzonder. De dag voor dat we weg gingen lag er een briefje op tafel van Lulu voor Djordy, dat Franse meisje waar ik het eerder over had. Ik voeg de foto er bij in mijn fotoalbum hier, ZOO lief is iemand nog nooit voor me geweest (en nee geen liefdes brief) het is een vriendschapsbrief. Ze was echt in een korte tijd me beste vriendinnetje, en ik zie haar nog een keer, ergens op de wereld! Maar ik hou contact met haar! Gek leuk wijf dat ze is!
Momenteel ben ik alweer in Manila en gaan we de laatste nacht tegemoet in de Filipijnen.
Jeej wat is het allemaal snel gegaan, ik heb hier gewoon een maand gezeten. Ik heb eigenlijk toch wel zin om weer naar Australië te gaan en me gezonde normale leven weer op te pakken. Het is namelijk in de Filipijnen bijna onmogelijk om gezond te eten dus ik ben volgens mij wel wat kilo’s aangekomen. Op zich niet erg, want we gaan straks gewoon weer lekker sporten en gezond eten en dan rennen we het er gewoon weer vanaf. Ik heb net mijn baas een e-mail gestuurd of er nog plek is voor mij om terug te komen op de farm, dus ik hoop eigenlijk dat die reageert voor ik in Australië ben overmorgen. Onze vlucht naar Kuala Lumpur vertrekt om 1 uur ’s middags morgen en we komen aan om 5 voor 5 in de middag (lekkere korte vlucht) daarna heb ik een stop van 7 uur tot aan 12 uur
’s nachts en daarna vlieg ik door naar Perth en kom ik aan om half 6 ’s ochtends. Jasper daar in tegen blijft in Kuala Lumpur.

Mijn tijd in de Filipijnen was geweldig, veel gezien en geleerd veel leuke mensen ontmoet, veel gelachen te veel gedronken dus zo in aus ook maar op alcohol dieet, maar toch kijk ik uit om me vrienden weer te zien in Australië! Op Naar het volgende avontuur.

Momenteel zit ik in het vliegtuig en verveel ik me rot, ik heb zelfs candy crush gespeeld wat toevallig op me laptop zat wat ik zonder internet kon spelen. Maar naar 10 minuten ben je dat ook wel zat. Gelukkig komen we over ruim een uur aan in Kuala Lumpur dus het duurt nu niet lang meer. Echter heb ik voor dat we in het vliegtuig stapte al bericht terug gekregen van me baas van de Avocado boerderij en ik kan helaas niet terug keren. Dikke bummer want nu zit ik dus zonder werk. Echter heb ik ook voor dat ik in het vliegtuig ging me RSA gehaald en nu mag ik officieel in de horeca gaan werken! Jippie! Ik heb straks een stop van 7 uur in Kuala Lumpur dus ik kan dan mooi aan me cv gaan werken en proberen een baan te zoeken. Ik denk dat ik niet direct weer farm werk ga zoeken maar dat ik eerst even iets ga doen wat ik echt leuk vind. Ik heb nog tot aan november om me farm werk te doen dus zat tijd. Het hostel waar ik heen ga in Perth heet : Shiralee hostel en het schijnt echt heel goed te zijn ( gehoord van ex huisgenoten in Manjimup ) Gratis ontbijt, 1 keer per week gratis bbq en het is een goed hostel om nieuwe mensen te ontmoeten + gratis laundry, super chill! En dit al voor maar 23 dollar per nacht. Misschien kunnen hun me ook wel helpen werk zoeken. Momenteel heb ik bijna niks meer op me Australische rekening staan omdat het in de Filipijnen iets harder is gegaan dan verwacht, maar gelukkig kunnen we nog wel een keertje iets overmaken van de Nederlandse rekening, red me nog wel even. Stel nou dat ik na een week nog steeds zoiets heb van ik kan hier echt niks vinden, dan ga ik denk ik naar het noorden van Australië om daar een baan te vinden. We zullen het allemaal wel zien hoe het gaat. Wie weet kom ik weer iemand anders tegen die zegt Djo ga je mee hier naar toe en dan veranderd het hele perspectief weer haha.

Momenteel heb ik echt me beste dag ooit gehad! Ik ben nu in het Shiralee hostel in Perth. Toen ik hier was aangekomen om 8 uur ’s ochtends had ik nog niet geslapen. Ik heb zodra ik rond 10 uur op me kamer kon heb ik even gedoucht en ben ik gaan slapen tot 1 uur. Zodra de wekker ging heb ik me omgekleed nog wat van het ontbijt hier mee gegeten en ben ik aan de slag gegaan aan: YUP een baan vinden, nummero 1 prioriteit. Aan me cv gewerkt, op een usb stickie gezet en heb een half uur gelopen naar officeworks een bedrijf waar je kan printen en heb daar even 10 kopieën gemaakt. Zwaar moe ben ik elk restaurant afgegaan om te vragen of ze mensen aan namen, op een gegeven moment werd ik een beetje hopeloos toen ik opeens een super leuke straat inliep, de omgeving daar hete Northbridge. Allemaal leuke cafes, restaurantjes en barretjes! De eerst die ik binnen liep was restaurant SAUMA Indian restaurant, die zochten mensen en zeiden dat ze me zouden berichten als de manager het had gezien. De 2 de die ik binnen liep was brazz moneys een super leuke bar, en deze mensen namen ook personeel aan! En de 3de naam ben ik vergeten maar die zochten ook mensen! Toen kreeg ik weer wat meer hoop, aangezien ik een meisje sprak die 4 weken naar werk heeft gezocht in Perth Perth maar heeft verlaten. Ook hoorde ik van Mary een meisje met wie ik toevallig in Manjimup in het shared house zat dat zei ook nauwelijks aan werk kwam. Nu komt het mooie..

Zodra ik terug naar huis liep kreeg ik een berichtje van het Sauma Restaurant : Hi Djordy, Thankyou for applying fort he Sauma Restaurant. Can you come over to have a chat?
JAAAAAAAAAAAAAAA natuurlijk kan ik dat! Ik was nog geen 200 meter verder en keerde snel om!
Na een kort gesprekje kon ik over 1 uur een aantal uur mee draaien. Ik moest alleen even naar huis om andere schoenen aan te trekken. Van me room mate heb ik een croissant gekregen als avond eten en toen snel naar het restaurant gegaan. Ik heb ongeveer 3/4uur mee gedraaid en het was echt super leuk! Super druk ook, echter ben ik natuurlijk al wel wat gewend en ging het me aardig af! En blijkbaar ben ik niet de enige die er zo over dacht! WANT IK HEB DE BAAN!!
Ik ben echt zo blij, eerste dag in Perth, met maar een erg korte nacht gehad te hebben zomaar even een goeie baan in de pocket! Ik kan minimaal 25 uur werken tot 30. En het hangt er een beetje vanaf of de drukte nog blijft maar misschien kan het ook meer worden. 40 uur zei die is erg lastig maar een minimum van 25 is dikke prima! Ook is het salaris echt om enthousiast van te worden, 23 per uur van maandag tot vrijdag en 28 in het weekend, HALLELUJA + ik kan lopend naar me werk. (geluksvogel)

Dus morgen moeten we weer werken, ik weet nog niet wanneer want Gurps de manager gaat me vanavond berichten hoe laat ik morgen moet werken en zondag ook. Nu nog even het menu morgen in me geheugen verwerken en dan komt het helemaal goed, ik heb er echt zin aan!

Ook heb ik net even gevraagd of er dichtbij een parkje zit en dat zit er! Dus we gaan morgen vroeg lekker hardlopen en het gezonde leven/eten weer oppakken. Nu kan ik ook normaal boodschappen doen met de achter liggende gedachten dat er straks geld binnenkomt.
Wat geweldig hoe het is gegaan, ik ben zo enthousiast en heb zo veel zin in de komende maanden, de mensen die ik ga ontmoeten hier en hoe ik me leven hier ga opbouwen voor 3 maanden!
Nu alleen nog hopen dat ik genoeg kan werken om te sparen zodat we na 3 maanden weer even kunnen backpacken en ook moeten we natuurlijk de farm dagen nog afronden, anders geen kans op een 2e jaar. Dit horeca baantje is super leuk en ben er super blij mee, maar het telt niet voor de dagen. Nu ben ik hier alweer 2 dagen en heb het super naar me zin. Het werk is super leuk maar wel zwaar, het is vaak erg druk en daardoor maak je veel meters op een dag. Ik heb een maand op me luie reed gezeten en alleen maar drankjes gedronken dus ik merkte wel dat ik aardig uit conditie ben. Daarom heb ik voorgekomen om elke ochtend te gaan joggen in het park, tot nu toe al 2 keer gedaan! (jaja 1 dagje brak wakker geworden) Maar goed op weg. Ook heb ik super leuke collega’s en een meisje waarmee ik goed kan opschieten, haar naam is Charlie, alsof we elkaar al jaren kende.

Ik heb gisteren me rooster ontvangen en ik moet van woensdag t/m zondag werken dus heb lekker 2 dagen vrij gehad. Echter is het niet elke dag 8 uur, sommige dagen 3 tot 4 uur en op donderdag en zaterdag werk ik een dubbele dienst namelijk van: 11/3 en dan heb ik pauze van 3 tot half 5 en de volgende shift is van 4.30/10.30 10 uurtjes in totaal (34 uur deze week), prima uurtjes maken!

Het hostel waar ik in zit is ook super, het is er erg netjes met gratis brood en smeersels in de ochtend en pasta. Echter ben ik er achter gekomen dat ik gluten intolerant en lactose heb, en nee dit is geen dieet excuses. Nog niet laten testen maar de laatste maand heb ik elke keer na dat ik heb ontbeten met gluten of lactose ontiegelijke buik krampen tot aan huilen op na, en nu eet ik het niet meer en gaat het goed, geen krampen meer. Dus dat gratis voedsel is niet voor mij weg gelegd.

Ook is het hostel erg druk en best prijzig voor een long-term verblijf, zon 160 dollar per week. Daarom ben ik hard opzoek naar een shared house waar ik me eigen kamer kan krijgen en het huis misschien deel met 5 anderen. Vandaag had ik al een bezichtiging niet zo ver uit de stad, echter was de eigenaar nogal een viespeuk en was het bed waar ik in zou gaan slapen bedekt met vieze honden haren. Ik opende een kast en hij had daar zijn restjes van de Macdonalds in gelegd + de koelkast rook naar oude bezwete stink sokken. No go dus. Maar we blijven gewoon verder zoeken.

Een dag later had ik alweer een bezichtiging en BINGO! Ik kan 15 april intrekken in een super leuk huis op Charles street in North Perth, ik heb super leuke huisgenoten en een prive kamer met een 2 persoons bed. Het enige is dat mijn bed tussen ‘’ gordijnen hangt’’, dat is waarschijnlijk de reden waarom het zo goedkoop, ik betaal namelijk 120 dollar per week + 15 dollar voor internet en belastingen, in het hostel 160 dus dit is nog steeds veel goedkoper en ’s avonds gaan ze altijd in de garage zitten zodat het in het huis stil is. De keuken is aardig groot en er is een flat screen tv in de woonkamer + een kleine ruimte buiten waar een grote hoekbank staat en een super chille bbq! Ook woont er een jongen Toby dat is een Duitse chefkok, dus elke zaterdag hebben we een bbq. De winkels en supermarkten liggen op loop afstand en ook is er een sportschool. Ik moet alleen wel elke dag met de bus heen en weer (6 min) maar ik denk dat dat goedkoper is dan dat ik in de stad blijf. Momenteel geef ik hier echt geld uit als water en als ik iets buiten de stad zit denk ik dat ik beter geld kan sparen.

Ik denk dat ik ondertussen ongeveer al 1,5 week terug ben van de Filipijnen en heb me eerste volle werkweek er ook opzitten. Was me een weekje wel zeg, pfoe

Ik ben lichamelijk en geestelijk echt wel een beetje uitgeput, maar wel op een goeie manier. De eerste werkweek was heftig, ik heb deze week 38.5 uur gemaakt met dagen van 12 uur per dag. Natuurlijk heerlijk, maar wel wennen als je net een maand met me luie bakkes op t strand hebt gelegen cocktails drinken. Het werk zelf is wel echt heel leuk en ik heb het erg naar me zin, al duurde het wel lang voor dat ik echt een beetje in de ‘’flow’’ kwam. Na me eerste dag bestellingen opnemen ( wat overigens niet zo goed ging ) liep ik naar me baas toe om info te vragen over wat ik moet verbeteren. Normaal is dat een teken dat je geïnteresseerd bent om het te leren, maar blijkbaar deed ik het volgens hem echt heel erg slecht want hij zei: je hebt de flow gewoon niet en je kijkt niet goed om je heen, je weet niet hoe het concept hier werkt en met joun cv had ik beter van je verwacht, ik verwacht dat mensen stijgen in hun toen en laten en jij blijft op het zelfde level.
Ik schrok er best wel van, ik ben niet gewend dat bazen zo praten. Later vroeg ik aan mijn collega’s of ik echt zo slecht was en hun zeiden meteen van nee dat is echt niet zo! Niet naar hem luisteren dit was je eerste keer bestellingen opnemen in het restaurant en het is op een vrijdag de drukste dag van de week en je maakte geen fouten. Je was alleen nog niet zo snel, maar dat komt wel.
De volgende dag maakte ik best een grote fout, ik vergat namelijk een bestelling in de computer te zetten en ik dacht echt dat ik me baan zou verliezen. Echter vonden de gasten het helemaal niet erg en uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Roger een wat oudere man die er alleen op de zaterdag werkt zei ook tegen mij, Djordy het is echt niet erg dat je een fout maakt en stress niet zo. Het is hoe je er mee om gaat ( ik streste die dag echt mega erg :P ) ik ging namelijk net over verhuizen naar een shared house en ik hoorde dat iemand die week er voor ontslagen is omdat ze 3 x een gerecht naar een verkeerde tafel bracht toen ze er 2 weken werkte. Ik zei ook tegen Roger, het is niet dat ik het niet kan ik kan het echt wel ik heb jaren ervaring. Ik kan er gewoon niet tegen dat er zo op me rug word gekeken, ik word serieus helemaal gek van Gurps van onze baas. Hij volgt me overal en hij is echt verschrikkelijk.

Nja gisteren (zondag 16/04) moest ik ook werken en het ging die dag zo goed! Het werd best druk in het restaurant en op een gegeven moment was ik borden aan het lopen, bestellingen opnemen, drank waar aan het lopen, eigenlijk deed ik alles. Ik keek op een gegeven moment om me heen van waar is iedereen? ( al me collega’s) en ik kon serieus niemand vinden dus werkte ik me ass off om alles bij te houden. Op een gegeven moment kwam alles langzaam weer tot stand. Na het werk gaf Charlie, (me soulmate) waar ik al eerder over heb verteld me 20 dollar cash in de handen. Zei de ja Djordy er was een vrouw die afrekende en die zei dat ik dit rechtstreeks in je handen moest geven omdat je zo goed je best deed. Ook kwam me baas naar me toe en die zei zelfs, ik hoorde dat je goed hebt gewerkt vandaag goed gedaan. FINALLY ik was zo blij. Ik had zelfs die zelfde dag nog even met Jasper gebeld die nog in Maleisië zit dat ik het allemaal niet meer zag zitten met werk. En nu heb ik eindelijk de smaak te pakken en weet ik hoe het bedrijf in elkaar zit. Hopen dat het de volgende keer as donderdag weer zo gaat.

Tevens ben ik dus nu officieel weg uit hostels. Heb net me eerste nacht geslapen in het ‘’shared house’’ op 6 minuten afstand van de stad met de bus. Ik heb een kings size bed voor me zelf wat btw echt HEERLIJK ligt. Ik geniet nu al van alle rust in het huis, lekker in de keuken lopen zonder dat er 20 snotblagen dat ook doen. Begrijp me niet verkeerd, I love hostels, maar niet als je een drukke werk dag hebt gehad en gewoon even rust wil. Momenteel heb ik nu 3 dagen vrij en werk ik weer op donderdag fri za en zo. Prima, vind na een week van 38,5 uur wel even fijn om aantal dagen vrij te zijn. Echter kan ik niet veel doen momenteel want ik heb centjes nodig. Ook heb ik echter dit keer niet zo veel foto’s want me telefoon is kapot de oude en echter ben ik nu weer aan het werk dus niet veel om te laten zien. Xx






Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.