Dus, ik ben nu al 4 nachten aan het reizen met Alex! Tot zover is het echt weer geweldig, had ook niet anders verwacht! Het begin was een beetje ongemakkelijk, maar wat wil je als je ineens 3 weken met een onbekende zit op gescheept. Ondertussen hebben we echt al super veel lol samen en beleven we de mooiste avonturen.

Hoe dat nou precies in zon werking gaat zon roadtrip? Nou heel gemakkelijk, je ontmoet iemand via facebook via de reizigers app en dan spreek je af voor een kop koffie ergens. I know dit klinkt eng maar dat is 100% te vertrouwen op reizigers facebook pagina’s. Alex had een hele keuring voor zijn auto laten doen voor we vertrokken en alles was dik in orde. We wonen in Alex zijn auto genaamd: coco, als we overdag kilometers maken liggen onze backpacken in de ruimte achter onze stoelen. Hij heeft de 2 stoelen achterin uit de auto gehaald en daar een matras neergelegd. Onder zijn matras liggen 2 grote plastic bakken met daarin al het kook materiaal, potten pannen, wat bestek enz, ook heeft die een klein camping fornuis. Het matras wordt omhoog gehouden door balken (soort frame) waardoor je makkelijk de plastic bakken in en uit de auto kan halen. Aan de zijkant hebben we 2 grote jerrycans met water, in totaal 20 liter op voorraad. Ook hebben we daar ruimte voor de kruiden voor het koken en liggen er andere boodschappen. Boven op het matras ligt een camping tafel en hebben we ook 2 campingstoelen en verder hebben we nog een koelbox met nog meer eten. En ja ik slaap gewoon bij hem in bed en nee er is niks gaande want Alex valt niet op vrouwen, dus eigenlijk ben ik daar super blij mee! En je vraagt je vast af, waar laat je je backpack dan als je gaat slapen? Nou simpel, alles wat we aan voorraad hebben, qua backpacks, eten en dergelijk.. alles gaat voorin op de passagiers stoelen. De campingtafel blijft buiten staan, evenals de campingstoelen en de koelbox. In Australië wordt gelukkig niet zoveel gestolen, al moet je het natuurlijk niet laten lijken alsof het voor het oppakken is. We hebben met stof en dubbelzijdig klittenband een dekentje voor de ramen gespannen zodat niemand naar binnen kan kijken. En dat is eigenlijk mijn leven nu voor de komende 3 weken tot een maand. En eerlijk gezegd, ik kies dit leven over elk ander leven. Elke dag koken in de buitenlucht, de zon zien ondergaan, nieuwe mensen ontmoeten, nieuwe dingen bekijken, vrij zijn en gaan en staan waar je wilt. Dat is het ultieme levens gevoel voor mij. Geen make up, niemand die er wat van zegt dat je al 3 dagen dezelfde kleren aan hebt, heerlijk. Al hou ik ook van het stadsleven, maar denk toch dat dit mij meer bevalt.

De eerste dag dat alex mij kwam ophalen uit Perth zijn we eigenlijk eerst naar een winkeltje gegaan om snorkel spullen te halen. Alex had voor mij al een masker en flippers gekocht bij zijn couchsurf maat (ook flippers voor hem zelf gelukkig, dat is het duurste) voor maar 20$! In de winkel kost je dat gauw 100$ dus daar was ik super blij mee! Alex heeft een snorkel masker en luchtpijp voor 23$ gekocht dus het viel reuze mee. Na dat we oke waren qua snorkelmaterialen zijn we eigenlijk een uurtje of 2 verder gereden en zijn we gestopt bij een ‘’restpoint’’ want ik voelde me poepie slecht, grootste kater ever. Er was natuurlijk een klein feestje georganiseerd omdat Djordy weg ging en ik heb de grootste katers ever, dus voelde me niet fit. Gelukkig had ik dit Alex laten weten van te voren en hield die er rekening mee, lief haha. Eenmaal aangekomen op de rustplaats hebben we een klein eindje gelopen in het bos er omheen en wilde kangoeroes gezien, altijd leuk! We hadden een aantal games gedaan, een simpele maaltijd met wat noten, tonijn en crackers (geen zin om te koken) en ik had even een boek gelezen en daarna (8 uur) ben ik al naar bed gegaan. De volgende dag was ik weer fit, of nou ja fitter.

Die dag zijn we naar de Pinnacles geweest, (zie foto’s) dat zijn eeuwenoude rotsen die komen en gaan. Daarmee bedoel ik dat ze honderden jaren geleden zichtbaar waren, en daarna weer verdwenen onder het zand en pas 100 jaar geleden weer tevoorschijn zijn gekomen. Het is een constant gaande proces en ik kon me al helemaal voorstellen dat de dinosaurussen daar rondliepen jaren geleden. (kippenvel moment)
Daarna zijn we doorgereden naar het thirsty lookout point, een mooi strand verder niet veel bijzonders. Hebben daar lunch gegeten (guess what, tuna and crackers). En we zijn via sandy beach waar we ons snorkelmateriaal hebben uitgetest door gereden naar weer een rest point genaamd lake indoon, waar we onze 2de nacht hebben doorgebracht. Dit is de plek waar de geweldige sterren foto is ontstaan (zie foto’s). Alex heeft een hele goede camera, en ik ben daar heeeel blie mie.

De volgende ochtend heb ik lekker pannenkoeken gemaakt voor ontbijt en zijn we verder gereden richting een grote grot. Onderweg kwamen we langs een droog liggend zout meer waar we gewoon op konden lopen! Je zag het zout er gewoon kristal clear op liggen. We hebben wat in een zakje gestopt en gaan het gebruiken voor gezicht maskers, (super fun!) Verder zijn we nog naar de Stockgully caves geweest, dit was echt heel tof. Met zon hoofdlamp op ons hoofd zijn we de grot in gegaan en het was echt heel bijzonder om te zien. Er hingen hele grote bijen nesten boven aan de grot, en voor de rest was het echt ondergronds en je zag geen reet zonder licht. Dus heel bijzonder allemaal, we hebben daarom daar ook de hele ochtend en middag gezeten.

De volgende bestemming was Geraldton, dit was een stadje op onze door weg waar we boodschappen hebben gedaan en ontiegelijk veel flyers hebben gekregen van het info center en de zonsondergang hebben bekeken in een super mooie boulevard. Hier hebben we wilde zeehonden gezien op de rotsen bij de haven en heb ik backgammon leren spelen, ook was hier een super tof speelterrein, klinkt kinderachtig maar het was het super tof haha. Kan het niet uitleggen en ga het ook niet proberen, maar neem maar aan dat het tof was. Hier hebben we op een parkeerterrein geslapen waar het toegestaan was om 24 uur te staan met nog 50 andere backpackers auto’s.

De dag erna zijn we naar een roze meer geweest in Port Gregory, een super mooi meer net even uit Geraldton (uurtje) je kan ook op de foto’s ''hoop ik'' zien dat er een deel van het meer roze is en het andere gedeelte spierwit en dan volgt de groene natuur. Dit komt door de zoutophoping, in de ochtend is het meer rood, in de middag roze en in de avond paars. En witte gedeelte is gewoon uitgedroogd zout waar geen water meer op ligt. Echt heel mooi om te zien, ben er elke keer toch weer verbaast van wat de natuur je kan brengen.
Verder zijn we naar een strand gereden hier dichtbij om even te snorkelen, echter bevroor ik bijna terwijl het buiten nog steeds +25 graden was, dus na het snorkelen ging ik lekker in het zonnetje liggen. Later hebben we nog een potje backgammon gedaan op het strand en zijn we super snel terug gereden naar roze meer waar een gratis camping bij zit. We waren net op tijd voor een spectaculaire zonsondergang. Als avondeten hebben we een soepje gekookt en een kikkererwten salade met tonijn voor morgen middag gemaakt als we de hele dag gaan hiken in Kalbarri National Park.

Kalbarri National Park
Oke 1 woord? GEWELDIG! Wat was dat een belevenis zeg.
We waren vertrokken rond 9 uur ’s ochtends vanuit het roze meer en binnen een uur ongeveer waren we in Kalbarri NP. Er waren een aantal bezienswaardigheden onderweg naar het park waar we zijn gestopt voor een onbeschrijfelijk uitzicht. Veel beter dan de great ocean road, geloof me dat was niet verkeerd maar de west kust staat tot nu toe op nummer 1. Mooiste en beste ervaring tot op heden. Zie alle foto’s maar, onbeschrijfelijke kliffen en de natuur van Californië, beeldschoon.
Nadat we langs de bezienswaardigheden waren gereden zijn we Kalbarri zelf in gegaan en naar het info center gereden. Helaas zeiden ze dat we de grote loop van 8 km niet meer konden doen omdat het te warm daar voor was en dat risico’s met zich mee brengt omdat er op het park zelf geen water te verkrijgen is. Dus we hebben de kleine hikes gedaan en we zijn naar het ‘’nature’s window’’ gegaan (zie foto’s).

De volgende dag zijn we doorgereden naar sharkbay, het westerse punt van Australië. We zijn gestopt bij wat mooie bezienswaardigheden alleen was ik echter zo moe. Ik heb nu 2 nachten achter elkaar slecht geslapen en natuurlijk ben je de hele dag druk met dingen bekijken, dingen opzoeken, lange ritten in de auto en dan slecht slapen maakt het er niet beter op. Door dat ik wat moe was had ik weinig energie en zin om dingen te doen en was ik in niet zon goed humeur, gelukkig vond Alex het ook niet erg. In sharkbay hebben we eigenlijk niet veel gedaan, het natuurpark was gesloten en ook was er een grote heftige storm in opkomst dus moesten we een plek zoeken om te overnachten. Dit keer met een binnenruimte zodat we niet de hele avond in de auto moeten zitten. Al snel hadden we iets uit sharkbay een camping gevonden die een binnen ruimte aanbood, namelijk met een indoor keuken en douches met overdekte buitenruimte, perfect dus. Ik zit nu ook lekker vanuit de binnenruimte met een lekker kopje thee te bloggen. Wel merk ik dat ik even toe ben aan alleen zijn en even geen Engels praten. Ook zitten hier eigenlijk alleen maar oude lui, op zich gezellig, maar soms heb je gewoon even geen zin om gezellig te praten met iedereen en dat moment heb ik nu. Volgens mij heeft Alex het erg naar zijn zin hier, zit leuk kaart spellen te spelen met de 50 plussers. Alex is een echte kaart/bord spel liefhebber en een beetje een nerdie. Niks mis mee, alleen zo ben ik niet. Na elke avond bord spellen te hebben gespeeld al voor een week, zonder ook maar 1 sigaret te hebben gehad (jaja poging 300 om te stoppen) en ook maar 1 borrel (poging op een gezonder leven) ben ik er aardig klaar mee, met de spelletjes dan haha. Tijd dat Djordy een flesje rood koopt al zeg ik het zelf.
Momenteel is hier dus een heftige storm aan de hang en zijn we blij dat we beschutting hebben gevonden. Als het goed is gaat het de hele nacht door en is het morgen beter. Ook hoorde ik dat dit de eerste echte regenbui is in 7 maanden hier! Je kan merken dat we richting het Noorden gaan, de outback, niks anders als rood of geel droog zand en stof! (de woestijn).
Tijdens de heftige storm hebben we 2 hele leuke mensen leren kennen, een Australisch stel al wat ouder die van het noorden naar het zuiden reden. Ze gaven Alex een ijskoud biertje (natuurlijk geen koelkast in de auto) en ik kreeg een glaasje wijn van ze. Tijdens de storm hebben we super gezellig lopen kletsen en zelfs een nummer voor constructiewerk gekregen dat we kunnen proberen als we in Darwin aankomen! Het was zo grappig, ze waren echt super dronken op het einde, de vrouw kon nauwelijks meer praten haha. De volgende dag zagen we ze weer tijdens het ontbijt en de vrouw liep een beetje beschaamd weg, wat het nog grappiger maakte.

Na het ontbijt zijn we doorgereden richting Carnarvon, terwijl we daar naar toe reden was er een weg overstroomd geraakt door de storm. We moesten er toch doorheen en toen we er eenmaal doorheen gingen leek het net alsof er een soort van douche, of z'n grote emmer met water over de auto werd gegooid. Echt voor een paar seconden zagen we niks anders dan water!
Eigenlijk in Carnarvon was er niet zo veel te doen, het weer was nog steeds slecht dus we konden niet snorkelen. In plaats daarvan hebben we een lekkere lunch ergens gemaakt op een open terrein en kwamen we heel toevallig voor de 2e keer al dezelfde reizigers tegen die we eerder waren tegen gekomen. Eerst liepen we tegen een Italiaans koppel op, waar we ook al een keer mee op de camping hadden gestaan en later kwamen we een groep Nederlanders tegen! Een groep van 4 meiden die we al eerder in het roze meer hadden gezien! (word vervolgd ). Voor de rest hebben we een klein wasje gedraaid in de openbare wasserettes, naar een informatie punt geweest voor info voor de rest van de weg en daarna zijn we naar een gratis camping gereden om de nacht door te brengen.

Nu het leukste, is dat we dus op de camping stonden en we weer de Italianen tegen kwamen! En om het verhaal compleet te maken kwamen later ook de Nederlandse meiden er aangereden! Heel toevallig, want dit was de 2e camping op de weg. We besloten om allemaal samen te koken en wat drankjes te doen rond het kampvuur. Het was echt een super leuke avond! De meiden hadden marshmallows, ik en Alex hadden koekjes en de Italianen hadden chocola, samen hadden we smores gemaakt. We hadden op de camping geen telefoon bereik dus alle telefoons lagen vergeten in de auto en er was niks anders om ons heen dan een paar bomen en een lange uitgestrekte vlakte met niks. Beste avond tot nu toe, we eindigden allemaal dansend om het kampvuur heen en besloten dan ook dat we de volgende dag samen gingen reizen. We hadden allemaal dezelfde bestemming, namelijk: Coral Bay. Hier gaan snorkelen en lekker van het strand genieten, dus dit hebben we de volgende ochtend ook gedaan!

Nadat iedereen een kopje koffie/thee en een ontbijt naar binnen had gewerkt zijn we in de auto gestapt naar Coral Bay. Hier ons de hele dag vermaakt met snorkelen en lekker verkleuren in de zon aan een te mooi strand. We konden zo goed met elkaar opschieten dat we besloten om een nachtje op dezelfde camping te slapen aangezien de volgende bestemming (Exmouth) ook hetzelfde was. De Italianen hadden deze avond afgesproken met hun Spaanse vrienden die ze eerder op een boerderij hadden ontmoet, ze zouden een bbq aan het strand hebben met wat borrels er bij en we waren allemaal uitgenodigd om te komen! Nadat we het kamp hadden opgezet en een douche hadden genomen op de camping zijn we met zijn allen naar het strand gegaan en hebben we een hele leuke tijd gehad! Echter was het einde van deze avond wat minder goed afgelopen dan we hadden gedacht, door een borreltje te veel hier en daar waren er helaas wat discussies opgetreden binnen de groep Nederlandse meiden die samen reisden. Gelukkig is dit de volgende dag netjes uitgepraat en is alles weer goed.

Alex en ik hebben iedereen geknuffeld en gedag gezegd, want wij hadden 2 dagen camping geboekt in een super mooi nationaal park genaamd Cape Range. We hebben nummers uitgewisseld en facebooks zodat we onderweg nog eens kunnen afspreken!
Cape range staat bekend om de beste snorkel stranden en dat hebben we zeker ook gemerkt! Vandaag zijn we namelijk wezen snorkelen in Turquoise bay, het op 1 na beste strand op te snorkelen en geloof me, naar de Filipijnen is niet heel veel meer bijzonder. Toch hebben we iets gezien hier wat echt een super toffe ervaring was! We hebben namelijk een Octopus gezien! Eerst in zijn ‘’camouflage’’, heel apart, ik dacht namelijk hey! Die rots, die beweegt! En toen zag ik het, de tentakels die langzaam over de grond bewogen, ik riep Alex en hij kwam net op tijd. Hij zag de octopus in zijn camouflage en daarna deed die zijn tentakels bij elkaar en zag je hem zo weg zwemmen! Wat een super ervaring was dat zeg! Verder hebben we natuurlijk heel veel gekleurde vissen gezien en we waren echt op een van de helderste stranden terecht gekomen met een heerlijk temperatuurtje.
Vannacht gaan we er vroeg in want morgen staat ons een hele speciale dag te wachten. Morgen gaan we namelijk zwemmen met Whale Sharks! De grootste vissen van de zee, we hebben er 385$ voor moeten betalen en ja dat is inderdaad super veel geld, maar wel een levenservaring rijker. Je kan namelijk alleen met deze mooie dieren zwemmen van april tot juni dus we zitten perfect op de maand. Dit is ook de enige tijd dat ze langs komen in Ningaloo Reef (Cape Range park) Alles gebeurd op een hele natuurlijke manier zonder het beest te voeden of gestrest te maken. Er wordt per helikopter gezocht naar de beesten en er is een professionele fotograaf aan boord. Achteraf krijg je de foto’s toegestuurd en ook verzorgen ze de lunch, een glaasje bubbels en een boottrip met kans op zicht op dolfijnen en andere leuke dieren. We hebben er allebei zoveel zin aan en zijn ook een beetje nerveus! We zullen zien hoe het gaat, ik heb er in ieder geval heel erg zin aan!

Nou de dag was een beetje een tegenvaller, of nou ja tegenvaller, de boot ging kapot tijdens de rit. We kwamen namelijk aan bij het ophaalpunt en alles ging goed, we werden naar de grote boot gebracht per speedboot en kregen instructies over hoe de dag zou gaan lopen. Na instructies kregen we snorkel materialen uitgedeeld en gingen we een stukje varen om een ochtend ‘’snorkel’’ te doen. Tot zover ging alles goed, tot we op een gegeven moment na het snorkelen niet meer vooruit kwamen met de boot. De band van de boot was gebroken en de monteur van de boot zag helemaal zwart van de olie nadat die had geprobeerd het te repareren. Maar het kon helaas niet doorgaan, we werden weer naar de kant gebracht op de speedboot en mochten de volgende dag gratis terug komen. Het was de 2e keer in 12 jaar dat de band brak en het was niet leuk maar we hadden een hele ochtend op de boot doorgebracht en hadden gratis koffie en thee en een ochtend snorkel in de oceaan! Mij hoorde je niet klagen. Ook hadden we hele toffe mensen ontmoet en hadden we een soort ‘’vriendengroepje’’ gecreëerd. De volgende dag zagen we elkaar weer en trokken we de hele dag met elkaar op. Na de ochtend snorkel hebben we ongeveer 2 uur op de boot moeten zitten (niet dat dat erg is in de zon op zon luxe boot) voor dat we walvis haaien hadden gezien. Ze waren wat lastiger te vinden omdat vandaag het voedsel (krabjes, kreel, plankton en al het andere minuscuul) wat dieper zat. Uiteindelijk wat meer zuid zagen we ze en moesten we ons klaar maken, snorkel op, flippers aan en in de rij gaan staan. We hebben in totaal 3 keer met de +/- 6 meter vissen gezwommen! Wat ongelofelijk was dat zeg, het 100% waard! Kijk maar naar de foto’s. We kwamen echt heel dichtbij en aangezien het een bedreigde diersoort is ben ik blij dat ik het heb gezien. Geld komt wel weer terug, tijd niet.
Daarna stelde ik voor om de avond af te sluiten met wat borrels, en Kelsey, een Australisch meisje die Australië rondreist in een koffie busje en maakt zelf koffie en verkoopt dit als inkomen. Ze zei van jaa misschien als iemand wodka heeft kunnen we espresso martini’s maken! En iemand anders had toevallig een fles wodka. Die avond zijn we met zijn alle naar een gratis camping gegaan en hebben we heerlijk espresso martini’s gedronken. Ook hebben we weer andere reizigers ontmoet, het was weer een geweldige dag.

De nacht daar in tegen was wat minder, espresso martini’s is niet aan te raden voor bed tijd. Verder hebben we die dag heel veel in de auto gezeten en met een kater en weinig slaap raad ik dat ook niet aan.
Na de 7 uur durende rit waren we aangekomen in Tom Price, een stadje in niemandsland. We waren daar gestopt voor boodschappen en om ons water op te vullen. Ik heb daar een oerlelijke hoed gekocht met een vliegennet er in, ( zie foto’s ) er zijn hier zoveel vliegen dat ze op elke hoek van de straat worden verkocht. Ook ter meer noord je gaat des te warmer het word, soms wel boven 40 graden is het belangrijk je hoofd af te schermen. Hoe lelijk die hoed ook is, van dagen in de zon lopen zonder hoed wordt je ook echt niet vrolijker van. Daarna zijn we doorgereden naar de gratis campsite om vervolgens de dag erna vroeg te kunnen opstaan voor het Karijini Park! Het mooiste nationale park van het western Australië.

Volgende dag dus vroeg opgestaan en richting het park gegaan. Onderweg een lekke band gekregen midden in niemandsland en daar word je niet blij van. Alex had gelukkig een reserve band en had hem aardig snel vervangen, echter was die wel zo rood als een tomaat nadat die klaar was van het rode zand waar die in had gelegen! We hadden wat monteurs opgebeld in Tom Price en ze hadden een 2de hands wiel liggen voor maar 60$. Wij natuurlijk terug gereden (1,5 uur) en gewacht tot de monteur klaar was. Achteraf kreeg die de band er niet op en ging het niet lukken. Met een teleurgesteld gezicht reden we weer richting het park zonder reserve band. Hopen dat alles goed gaat tot we het park verlaten en het eerste dorp tegen komen.
Nadat we een gratis camping spot hadden gevonden hadden we snel het kamp opgezet, gekookt en wouden we vroeg naar bed gaan. Echter hadden we ons zelf een glaasje wijn ingeschonken en begonnen we lekker te kletsen. Na een aantal glazen werd ik een beetje emotioneel en hielp Alex me er doorheen, het grappige was dat aan het einde we een beetje dronken waren en de muziek hadden aangezet en met zijn 2e gingen dansen in de verlaten grasvelden, in niemandsland.

De volgende ochtend was iets minder leuk, dikke kater van de goedkope wijn maar ja, eigen schuld dikke bult. Hike schoenen aan en gaan! Ontbeten en het kamp weer opgepakt gingen we naar de eerste canyon toe. En het was amazing! Het was echt waar ongelofelijk, die dag hebben we 3 hikes gedaan waarvan 1 met de Nederlandse meiden dat groepje van 4 die we weer tegenkwamen onderweg. Plus we waren nog terug naar Tom Price gegaan om meer benzine te halen en water. Aan het einde van de dag was ik super moe en uitgeput. We sliepen op dezelfde camping als de meiden en hadden gezellig een kampvuurtje aangemaakt. Echter was de sfeer niet zo goed dit keer, waarschijnlijk omdat iedereen moe was. Rond 7/8 uur ben ik naar bed gegaan om nog wat in bed te kunnen lezen, een momentje voor mezelf. (wat geloof me echt onmogelijk is als je samen reist) Na een hele slechte nacht wakker te worden rond 6/7 uur hebben we super snel ontbeten, lunch gemaakt en zijn we richting Mount Bruce gegaan. Mount Bruce is de een na hoogste berg in western Australië, die wij dus even beklommen hebben vandaag. De berg is 1235 meters hoog en ongeveer 9/10 kilometer lang, het was in level 5, en dat is het hoogte fitness level hier voor het beklimmen van een berg. En ik heb het wel gemerkt, lekker van die verzuurde kuiten van het klimmen over de rotsen en het zo recht omhoog lopen. We waren rond 9 uur begonnen en we waren rond 2 weer beneden, normaal ben ik super fit en zou ik nog wel allemaal andere dingen kunnen doen maar dit keer niet! Djordy was uitgeteld, ik zei ook tegen Alex als jij nog ergens naar toe wilt ga ervoor, maar ik blijf hier! Hij was een beetje teleurgesteld want hij is een prof hiker en had nergens last van. Maar ik heb de namiddag heerlijk besteed aan het lezen van een boek en aan het werken van mijn blog. Ik moet wel zeggen dat soms er wat spanning begint op te lopen tussen Alex en mij, je kent elkaar niet en je moet veel geduld hebben want je zit natuurlijk 24/7 met elkaar opgescheept. We moeten nog een aantal weken dus ik hoop dat het goed blijft gaan! Morgen gaan we aan de laatste hike aan dit kant van het park beginnen. Daarna rijden we naar de andere kant toe om die zelfde dag nog een andere hike te doen, de laatste van de dag. Hierna gaan we door naar Broome, dan zijn we iets over de helft van onze reis, we zijn nu precies 2 weken onderweg.

Na weer wat uren in de auto te hebben gezeten kwamen we ’s avonds laat aan op een gratis campsite langs de snelweg 2 uur van Broome vandaan. Ik dacht laat ik Tom en Diletta eens sms'en om te zien waar zei zijn, ze smste terug dat ze in Broome waren! Aangezien wij daar 2 uur vandaan waren konden we mooi afspreken. Ze zeiden dat ze in het hostel sliepen genaamd cable beach. Dicht bij dat hostel zit een wonderschoon strand, je raad het nooit, cable strand. We hadden een kamer geboekt in hetzelfde hostel en spraken af om elkaar om 4 uur te ontmoeten in het hostel. In de tussentijd zijn Alex en ik nog naar gantheaume punt geweest, dat is een soort strand maar dan met hele hoge rotsen in plaats van zand. In dit punt van Australië vind je heel veel dinosaurus voet printen en zelf als het water laag staat kun je een van de grotere voet printen zien. Echter toen wij kwamen was het hoog water en konden we het helaas niet zien, wel was de natuur super mooi.
Na dat we het gantheaume punt hadden bezocht ging Alex rond bellen naar een reserve band, we hadden echter nog steeds geen reserveband en we moeten er wel een hebben! We gaan namelijk binnenkort reizen door echt niemands land en als we dan geen band hebben kunnen we wel eens heel lang gaan wachten op hulp. (ook geen telefoon bereik daar) Gelukkig vond Alex een 2de hands band voor maar 50$, mazzel moet je hebben. Al hadden we ook ongeluk want een aantal dagen eerder knalde er een steen op de voorruit van de auto en zit er een barst in de ruit, daar zit nu tijdelijk een sticker overheen maar uiteindelijk zal ook dat gerepareerd moeten worden.
Rond 4 uur gingen we naar het hostel toe en zagen we het Italiaanse koppel weer, Tom en Diletta. Wat was het fijn om hun weer te zien! Zulke leuke mensen! Ik had wat biertjes gekocht voor iedereen en we gingen met ze alle + 2 vrienden van Tom en Diletta de zonsondergang bekijken op cable beach! En wat was dit weer mooi zeg! Beste zonsondergang tot nu toe! En wat het plaatje compleet maakte is dat er kamelen langs liepen voor de zonsondergang. Geen wilde kamelen, maar zon tour. Een persoon loopt voorop en dan zitten er zon 15 kamelen achter elkaar met mensen er op. Geeft geweldige foto’s, kun je allemaal vinden in de foto’s.
's avonds terug in het hostel avond gegeten en nog een biertje gedronken en om 10 uur of 11 uur lag ik in bed. Zo moe weer, echter was Alex naar de film gegaan wat helemaal prima is. Even wat tijd alleen, echter was ik vergeten mijn pyjama uit de auto te halen en moest ik in me jurkje slapen wat echt koud was! Daardoor heb ik niet zoveel geslapen en ben ik een aantal keren wakker geworden. Net nu je een keer een bed hebt voor je zelf in plaats van een auto te delen met iemand! Agja, hoort er ook weer bij.

Momenteel zijn we alweer uit Broome en hebben we gedag gezegd tegen onze vrienden. Toen we wegreden uit Broome hadden onze vrienden een (mango) wijn proeverij aanbevolen waar we eigenlijk zo goed als langs reden. Dus daar zijn we nog even gestopt en hebben we heerlijk 2 verschillende soorten mango wijn geproefd en 3 soorten mango port. Het was super gezellig, later ben ik daar nog naar de wc gegaan en stond me daar nog een verrassing te wachten wanneer ik door spoelde. Er zat namelijk een grote groene kikker in de pot, gelukkig snel een foto van kunnen schieten haha.

Momenteel zitten we zitten nu in Derby en gaan morgen op weg naar het hoge noorden. Echter heb ik naar gisteren avond, (zonsondergang op het strand) wel 50 muggenbulten en ben er best wel door geïrriteerd, het jeukt als een gek en zit nu dan ook op me laptop met het vliegen/muggen net over me hoofd heen, lange broek en vest aan. Niet omdat het koud is, maar omdat ik niet meer bulten wil! Alex irriteert zich ook dood dus we gaan zo lekker een filmpje kijken in de auto. Wat ook wel shockerend is om te weten is dat we nu echt in het krokodillen gebied zitten, waar dus echt wilde krokkies in de meren zitten. Wat dat met me doet? VET maar het maakt me toch ook echt wel zenuwachtig. We gingen gisteren een grote jetty bekijken en het water was donker bruin, in de zee! Weet je wel als je van die films ziet met donker water zodat je er niet hoor heen kan kijken en dan popt er ineens zon krokodil uit het water. Ook stonden er van die bomen half in het water zoals je bij een moeras ziet, wel even slikken, je merkt dat je nu echt in een ander gebied van Australië bent. Het gebied waar bijna nooit signaal is, honderden kilometers tussen de dorpjes, bruin en donker water, grote slangen en spinnen, wilde krokodillen en een overvloed aan muggen. Klinkt leuk he dat reizen?

De ochtend erna zijn we doorgereden naar wat canyons in Derby, waar ook krokodillen zitten! Eenmaal aangekomen spraken we al heel veel mensen dat het onze geluksdag is want er waren super veel krokodillen te zien! (spannend!) toen we nog geen 200 meter hadden gelopen zagen we ze, de krokodillen, ze lagen in het midden van een groene rivier en ze leken net op rotsen! Daarna hadden we een kans om op nog geen 15 meter van een wilde krokodil te zijn! En geen zorgen dit zijn ‘’fresh’’ water krokodillen, worden niet zo groot en zijn ongevaarlijk voor de mens. Dit soort is waarschijnlijk meer bang voor jou dan dat dat wij voor hen. Een vrouw vertelde me dat ‘’salties’’ zoutwater krokodillen hier niet voor komen, en dat zijn de echte engerds. Ze vertelde me dat je die alleen echt in moerasgebied ziet en nooit in de buurt van bevolking. Als ik die wil zien zou ik echt een tour moeten boeken hoog in het noorden, maar nee bedankt (dat hoeft niet). Ze zei ook als ze je hand in het water steekt dat die zoutwater krokodil waarschijnlijk je hand er af kan bijten zonder dat je het überhaupt zou zien, zo snel dat ze zijn. Na die hike zijn we doorgereden naar een grot en deze was veel mooier dat de grot die we eerder aan het begin van onze reis hadden gezien. Je moest letterlijk een zaklamp/hoofd lamp mee nemen om wat te zien en je liep ook nog eens door water heen! (waar soms krokodillen in liggen, maar er word per dag gecheckt en dit keer waren ze er niet) kijk maar naar de foto’s hoe mooi het is. Ook zagen we aan de andere kant van de grot toen we eruit waren, tekeningen van poppen en handen gemaakt door de Aboriginals. Dat was erg bijzonder, na de 2 grotten zijn we eigenlijk doorgereden naar weer een gratis kampplaats langs de weg om de nacht door te brengen.

Toch besef ik ook vandaag weer dat ik eindelijk de persoon ben geworden die ik altijd wou zijn. Vrij in de natuur zonder zorgen, soms een beetje eenzaam maar de natuur die je dan de dag erna weer ziet is prachtig en maakt alles goed. Morgen gaan we richting de fitzroy crossing, de weg die ons uiteindelijk denk ik binnen 2/3 dagen richting kununurra brengt (ja I know die Australische namen slaan nergens op) maar we blijven daar een aantal nachten bij een bekende slapen die Alex kent. Lekker een bed hopelijk voor ons zelf en een ochtend douche, klinkt dat niet lekker?

Echter gisterenavond voelde ik erge spanning tussen Alex en mij, en ik vroeg wat er aan de hand was en we hebben een goed gesprek gehad. Als je elkaar niet kent wat ik eerder al vermelde is het erg lastig om (vooral als je langer dan een week of 2 samen reist) om elkaar do’s and dont’s te weten. Gelukkig weten we het nu en kijken we of het beter gaat. Echter zei Diletta dat Italiaanse meisje wel dat ze het knap van ons vond! Zij was namelijk al met haar vriend Tom 3 jaar aan het reizen en ze weet hoe moeilijk het soms kan zijn als je 24 uur bij elkaar op de lip zit en vooral als je elkaar dan niet van te voren kent. Maar aan t einde van de avond besloten we gezellig af te sluiten met een film. Echter waren we allebei in slaap gevallen tijdens de film en hebben we hem s’ ochtends afgekeken. Daarna hebben we nog een canyon bekeken op de weg naar Fitzroy crossing, hebben daar boodschappen gedaan voor vanavond: Bananen pannenkoeken! De bananen waren te snel gerijpt in de zon dusja dan maar opeten die hap! Verder water bijgevuld en we hebben een super grote wedge tailed eagle vogel gezien! Dat was super, van dichtbij ook, erg bijzonder.

De dag erna hebben we nog wat canyons bekeken in de Fitzroy crossing, onder andere de bungle bungles! Geweldig was dat echt super mooi weer. We hebben daar 1 nacht geslapen en daarna zijn we eigenlijk doorgereden naar Kununurra. We zijn hier nu al 2 nachten en 3 dagen en verblijven hier nog wel even een paar dagen. Alex heeft deze mensen nog maar 1 keer eerder gezien en het is een soort reünie voor hem en ik ben erg blij dat ik natuurlijk ook hier mag slapen. Michelle woont hier met haar man Andrew en hun 2 kinderen, Josi en Charlie. Charlie is de oudste en 14 jaar, hij is momenteel is Perth dus ik heb hem niet ontmoet. De jongste is Josi een super lief meisje, gok dat ze z'n 7 jaar oud is. Michelle en Andrew zijn hele lieve mensen. Ze hebben een erg groot huis wat ze hebben gekregen van de overheid i.v.m. de baan van Andrew. Vanochtend is Andrew zelfs om 5 uur opgestaan ’s ochtends om ons de zonsopgang te laten zien op het meer hier met hun eigen boot! En om 7 uur moest die daar het werk toe, dat zegt al genoeg over wat voor persoon het is. Geweldig, de zonsopgang was geweldig en hij legde alles uit en vertelde over alles in het meer. Ik voelde me net even zijn dochter op een tripje met haar vader. De rest van de dag hebben we eigenlijk niet veel gedaan, lekker lui dagje.

De volgende dag zijn Alex en ik na het ontbijt naar Lake Argyle gegaan, een erg mooi en super groot meer hier zon 70km vandaan. Daar heerlijk in de zon gelegen en genoten van het super mooi uitzicht in een infinity pool, hier kwamen we ook weer 3 andere Nederlanders tegen die we eerder tegen kwamen. Erg grappig dat je steeds weer dezelfde mensen tegen komt! We hebben ook bij deze mensen facebook en nummers uitgewisseld, zodat we in Darwin nog eens kunnen afspreken.

De dag daarna hebben we wat gorges bezocht waar we konden zwemmen! Daar heerlijk gezwommen en daarna terug naar het huis gegaan. De familie gaat morgen namelijk ook op vakantie dus we hadden een makkelijke maaltijd: Pizza, mij hoor je niet klagen. Super lief kregen we natuurlijk ook weer een biertje in de handen gedrukt. We hebben hun bedankt voor de gastvrijheid en hun zeiden ook dat ze het leuk vonden om ons over de vloer te hebben. Toch denk ik dat ik deze familie zeker wel ga missen. Josi de dochter, lief kind en de hond Tassi wat een schat, Andrew en Michelle, wat een familie wat waren en zijn ze momenteel nog steeds zo warm en vriendelijk.

Morgen gaan Alex en ik ook weer verder, we hebben vandaag de laatste was gedraaid en de hoeslakens weer over het beddengoed gedaan, ready to go morgen vroeg. We rijden binnen 2 dagen naar Darwin, zon 850km. Ik slaap bij een couchsurfer de eerste dagen, tenminste als ik niet word aangenomen op de boerderij. Die boerderij ga ik morgen vroeg bellen dus we zullen zien wat er van komt. Fingers crossed. Alex en ik gaan zodra we in Darwin zijn onze eigen ding doen, het was een interessante en leuke gezellige reis. Toch heb ik nu wel even besloten dat het tijd is om echt geld voor langer op de bank te krijgen. Dus dit was voorlopig ook mijn laatste reis, de cijfers moeten omhoog op de bankrekening!

Geschreven door NLD-wanderlust